Mike Ness, restaurantrecensent in opleiding

Met een mond vol aloo gosht, dacht ik na over iets wat Mike Ness zei tijdens een interview dat varieerde van rock tot rijst — hoe een van zijn dromen restaurantrecensent is, de wereld rondreizend om de gerechten van andere culturen te proeven.

Rietwat ongebruikelijk, afkomstig van iemand die het rocksterrenleven leidt waar veel jonge kerels over dromen. Maar de Social Distortion singer/songwriter zei ook dat hij op solotournees, zoals de huidige die hem op dinsdag- en woensdagavond naar Park West brengt, een andere muzikant is.

“Er is alle energie en angst en houding die deel uitmaken van mijn songwriting en optreden,” zegt hij op een vrije dag in Atlanta. “Maar laat een andere kant van mij zien. Meer dynamisch. Niet zo luidruchtig.”

De “luidruchtige” waarnaar daar verwezen wordt is Social Distortion, die voor alle intenties en doeleinden Mike Ness is. De singer/songwriter richtte de punkband op in 1978, schreef bijna alle nummers en is het enige overgebleven originele lid van de band. Het is dus vreemd om te horen dat Ness solo zo sterk afwijkt van Ness’ Social Distortion.

(Social D fans hoeven zich geen zorgen te maken; een nieuw album is in de maak en de band speelt regelmatig in Chicago.)

Natuurlijk zijn deze solo-optredens ook niet echt solo — een volledige band inclusief een pedalsteel gitarist ondersteunt de frontman. Maar het tempo ligt iets lager dan het volbloed tempo van Social Distortion.

“In tegenstelling tot wat vaak wordt gedacht, is het moeilijker om langzame nummers te spelen,” zegt Ness, een peetvader van de harde, snelle punkrock. “Trage nummers vereisen meer concentratie. Er is meer ruimte en tijd mee gemoeid. En ze zijn vaak persoonlijker.”

De concertbezoekers hoeven zich geen zorgen te maken; ze krijgen geen slaapliedjes te horen. Ze kunnen rootsrock en blues verwachten, doorspekt met country en rockabilly, stijlen die Ness’ band altijd heeft geaccentueerd achter de buzz-saw gitaren en downtrodden-but-still-dreaming teksten.

Naast originele nummers, bevatten de setlijsten enkele Hank Williams en Carl Perkins covers en een paar Social Distortion hits voor een goede maatregel. “Ik heb altijd een verband gezien tussen rootsrock en punk,” legt Ness uit. “Er is die eerlijkheid en wanhoop. Het willen maken van veranderingen.”

Ness heeft drastische veranderingen in zijn eigen leven gemaakt. Hij stopte 20 jaar geleden met drinken, en stopte een decennium terug met vlees. Hij is lichtjaren verwijderd van de 17-jarige jongen die Social Distortion vormde in Orange County, Californië.

“Dat was een andere gemoedstoestand, toen,” grinnikt hij. “Ik denk dat ik ongeveer 120 pond woog. Zolang ik om 4 uur een goede hamburger en patat at, kon ik de hele nacht doordrinken.”

Dezer dagen zoekt de vegetariër Indiase kost en heeft hij favoriete plekken in de meeste steden, na tientallen jaren het land te hebben doorkruist. In Chicago is dat India House (59 W. Grand; 312-645-9500), hoewel hij erkent dat het eten van zwaar Indiaas eten niet bevorderlijk is voor het geven van actieve liveshows.

Concertbezoekers daarentegen hoeven alleen maar te luisteren. Park West heeft zelfs zitplaatsen. Dus gingen we naar Chicago Indiase instelling Hema’s Kitchen (2411 N. Clark; 773-529-1705), slechts een paar blokken ten noorden van de zaal. Omdat we vleeseters zijn, aten de vrouw en ik tandoori kip en aloo gosht, een dikke lamsstoofpot aangevuld met basmatirijst.

Als Mike Ness-fans rondden we de maaltijd af met een paar samosa’s, geserveerd met smakelijke cilantro en zoetzure dipsauzen. Deze waren vegetarisch — een knipoog naar de rocker met een restaurantcriticus die schuilgaat onder de tatoeages.

MIKE NESS WITH JESSE DAYTON

Slow down

Wanneer: 20 en 21 mei 20.00 uur

Waar: Park West, 322 W. Armitage Ave.