Melanistische witstaarten: Dit is wat we weten

Elke herfst zien of oogsten hertenjagers albino- of bontgekleurde witstaarten en bespreken ze wat een zeldzame verschijning dat is. Maar een nog grotere zeldzaamheid bestaat: melanistische witstaarten.

Melanistische witstaarten zijn een waar juweeltje onder de witstaartkleurmorfs. Met zeer lage kansen voor deze genetische mutatie en een lage gerapporteerde oogst, is het zien van een wilde melanistische witstaart een echte zeldzaamheid, zelfs voor hertenbiologen die werken waar ze het meest voorkomen. Echter, George Blitch had de zeldzame kans om de hierboven afgebeelde melanistische bok te oogsten op het land van zijn familie in Texas tijdens het hertenseizoen van 2016. Het volledige verhaal van de bok die George Black Beauty noemde, verscheen in het oktober/november 2017 nummer van Quality Whitetails.

Melanisme is zo zeldzaam dat er weinig over bekend is, maar hier zijn een paar beschikbare feiten.

Wat is een melanistisch hert?

Melanistische herten missen duidelijke variaties in kleur, zoals bruin of wit bekleed. De meeste melanistische witstaarten zijn zwart over hun hele lichaam met uitzondering van het haar rond het ventrale gebied onder de staart.

Waarom komt melanisme voor?

Melanisme is een willekeurige genetische afwijking. Veranderingen in de vachtkleur van zoogdieren worden verondersteld het gevolg te zijn van mutaties in het melanicortine 1 receptor gen (MC1R). Het gemuteerde gen dat melanisme veroorzaakt wordt verondersteld recessief te zijn, net als het gen dat verantwoordelijk is voor sommige vormen van albinisme en alle vormen van piëbaalisme. Melanistische en normale witstaarten komen naast elkaar voor in hetzelfde gebied.

Bekende verspreiding

De eerste bekende vermelding van melanisme bij witstaarten was in 1929, volgens Leonard Lee Rue. Melanistische witstaarten zijn gemeld in Mississippi, Michigan, Virginia, Pennsylvania, Texas, en South Carolina, en ze kunnen bijna overal voorkomen door genetische mutatie. Een studie uit 1999 door Dr. John T. Baccus en John C. Posey van de Texas Tech University meldde echter een incidentie van 8,5 procent in een gebied dat acht provincies in centraal Texas omvat: Blanco, Burnet, Caldwell, Comal, Guadalupe, Hays, Travis, en Williamson. Dit is de hoogste bekende plaatselijke incidentie van melanisme in het verspreidingsgebied van de witstaart. Deze regio van 8 graafschappen strekt zich uit over de oostelijke rand van het Edwards Plateau Ecological Region (zie foto hieronder) en aangrenzende gebieden van het Blackland Prairie Ecological Region, bekend als Balcones Escarpment. Dit gebied herbergt de enige bekende populatie van witstaarten in Noord-Amerika die in significant verhoogde mate melanisme vertonen.

Biologische betekenis

Melanisme wordt gezien als een zeldzame, willekeurige genetische mutatie in een groot deel van het verspreidingsgebied van de witstaart. Sommige onderzoekers hebben echter gespeculeerd dat de hoge frequenties in het Edwards Plateau gebied niet te wijten zijn aan eenvoudige toevallige mutaties. Melanisme kan dienen als een voordelige eigenschap die een verhoogde overlevingskans biedt in bepaalde habitats, en de eigenschap kan de witstaarten helpen zich te vermengen met de diepe afwateringen en dichte begroeiing van de regio. Een studie heeft hoge dichtheden van melanisme in de buurt van en langs rivierafvoeren in kaart gebracht. Het kenmerk kan ook een overblijfsel zijn van voorouderlijke witstaarten, die het kenmerk in stand hielden toen de omstandigheden honderden of duizenden jaren geleden gunstig waren voor donkere individuen. Onderzoekers hebben echter nog steeds geen definitieve verklaring.

Beheersimplicaties

Jagers van vrijlevende witstaarten kunnen de genetica van de populatie niet veranderen door oogstkeuzes, dus het oogsten of passeren van een melanistisch hert zal geen meetbare invloed hebben op de frequentie van deze afwijking. Sommige jagers in de Edwards Plateau regio van Texas zullen deze dieren echter niet oogsten in de hoop de genetische anomalie te bestendigen of gewoon vanwege het unieke karakter van de dieren.

Afgezien van de vachtkleur is er geen fysiek verschil tussen melanistische en normale witte staarten. Melanistische witstaarten zijn veilig om te consumeren als ze worden geoogst, en melanisme is geen bedreiging voor hertenpopulaties, zelfs niet waar het vaker voorkomt.

Melanistische witstaarten zijn zeker een wonder van het witstaartenbos, en als je het geluk hebt om er een te zien, tel dan dat je extreem veel geluk hebt!

11 juni 2018