Medicare Medigap Plan F of Plan G?

Getty

Een van de vragen die een nieuwe Medicare-begunstigde waarschijnlijk zal stellen, is: “Moet ik een Medigap Plan F of Plan G krijgen?”

Het antwoord, als dit 2014 was, zou waarschijnlijk Plan F zijn geweest; het antwoord vandaag, Plan G.

De basis

Eenmaal ingeschreven in Medicare Deel A en Deel B, heeft een persoon een ziekenhuis- en medische verzekering. Echter, Deel A en Deel B komen met een keur aan out-of-pocket kosten. In 2019 is er bijvoorbeeld een eigen risico van $ 1.364 voor ziekenhuizen, een eigen bijdrage van $ 167,50 per dag voor dagen 21-100 in een geschoolde verpleeginstelling, en een muntenverzekering van 20% voor deel B (zodra het eigen risico is bereikt). En, het belangrijkste, er is geen maximum limiet op de out-of-pocket kosten. Een persoon die wordt getroffen door kanker, bijvoorbeeld, zou verantwoordelijk zijn voor 20% van elke bestraling of chemotherapiebehandeling.

Om deze kosten te beheersen, kan een Medicare-begunstigde een Medigap-polis kopen, officieel bekend als “Medicare-aanvullingsverzekering”. Dit is dekking die wordt verkocht door particuliere verzekeringsmaatschappijen om rekeningen te helpen betalen die Medicare Deel A en Deel B niet dekken.

In 47 staten zijn Medigap-polissen gestandaardiseerd. Er zijn 10 plannen, elk gelabeld met een letter. Elke letter-plan vertegenwoordigt een ander pakket van voordelen en kostendeling. Plan A is bijvoorbeeld zeer eenvoudig en dekt 100% van vier voordelen. Plannen K en L bieden dekking voor zes prestaties. Voor vijf van de zes voordelen moet de persoon echter een deel van de kosten betalen (50% of 25%).

Plan F wordt de “Cadillac van Medigap-plannen” genoemd. Het dekt het maximaal toegestane voor alle negen voordelen. Betaal de premie en er is een eerste dollar dekking, wat betekent dat het plan betaalt vanaf de eerste dag. De begunstigde wordt geconfronteerd met geen out-of-pocket kosten bij het gebruik van zorgverleners die Medicare-patiënten zullen accepteren. Volgens AHIP had in 2016 55% van de mensen met een Medigap-beleid Plan F of zijn versie met een hoog eigen risico.

Plan G is een trede lager dan dat. Het dekt acht van de negen voordelen. Het individu is verantwoordelijk voor het eigen risico van deel B, dat in 2019 $ 185 is. Zodra het individu de eerste $ 185 voor poliklinische diensten heeft betaald, zal het plan de Medicare-kosten voor de rest van het jaar dekken.

Dus, wat gebeurde er in 2015?

De Medicare Access and CHIP Reauthorization Act werd in april 2015 in de wet ondertekend. Deze wet was vooral gericht op het oplossen van de problemen met het betalingssysteem voor artsen, maar had ook andere gevolgen. Een daarvan: vanaf 1 januari 2020 zullen verzekeraars niet langer in staat zijn om aan nieuw in aanmerking komende Medicare-begunstigden Medigap-polissen te verkopen die het eigen risico van deel B dekken, specifiek Plan F en Plan C. Maar degenen die nu een van deze plannen hebben, zullen ermee door kunnen gaan.

Als Plan F nog steeds levensvatbaar is tot 31 december 2019, zouden nieuw in aanmerking komende begunstigden er dan geen willen krijgen? Waarschijnlijk niet, om een eenvoudige reden. Plan F heeft zijn concurrerende prijsvoordeel verloren. Veel plannen brengen nu meer in rekening voor het dekken van het eigen risico van Deel B dan de waarde ervan ($ 185 dit jaar). Hier zijn enkele voorbeelden van websites van staten.

• In Florida rekent één bedrijf een jaarlijkse premie van $ 2.738 voor Plan F en $ 2.496 voor Plan G, een verschil van $ 242.
• In Washington is de premie van een Plan F $ 2.568 en de Plan G $ 1.896, een verschil van $ 672.
• Het meest opvallend is één bedrijf in North Carolina dat een Plan F aanbiedt met een jaarlijkse premie van $ 3.556. Hun Plan G’s premie is $ 2.552, een verschil van $ 1.004 om een voordeel ter waarde van $ 185 te dekken.

Waarom meer dan $ 185 betalen voor het eigen risico van Deel B?

Plus, er zijn zorgen over wat er zal gebeuren met de maandelijkse premies voor Plan F zodra nieuwe begunstigden, meestal jonger en gezonder, niet langer in staat zijn om zich in het plan in te schrijven.

De andere drie staten

Massachusetts, Minnesota en Wisconsin hebben hun eigen standaardisatie voor Medigap-polissen, dus er is geen Plan F in die staten. Deze wijziging is echter van toepassing: er zal geen dekking zijn voor het eigen risico van deel B in polissen die in 2020 worden verkocht aan nieuw in aanmerking komende begunstigden.

Hoe zit het met degenen die nu Plan F hebben?

Begunstigden die zich vóór deze wijzigingen in Plan F hebben ingeschreven, kunnen zich zorgen maken over premiestijgingen op de weg. Kunnen zij overstappen?

• Er zijn staten die een begunstigde toestaan om van plan te veranderen. New York heeft bijvoorbeeld een doorlopende open inschrijvingsperiode om een polis te krijgen. De verzekeraar kan een aanvraag niet weigeren op grond van reeds bestaande medische aandoeningen. Californië heeft een verjaardagsregel, waardoor individuen kunnen veranderen naar een plan met dezelfde of mindere voordelen, op het moment van hun verjaardag.
• In staten zonder deze mogelijkheden, kan men een Plan G aanvragen. De verzekeraar kan echter medische underwriting opleggen en reeds bestaande aandoeningen kunnen leiden tot een hogere premie of ontkenning van de aanvraag.

In 2019 is Plan G de slimme keuze. Waarom meer betalen dan een uitkering waard is?