MAP: Hoe elk land ter wereld zijn versie van 4 juli viert

Als u op 4 juli de Amerikaanse Onafhankelijkheidsdag viert, of misschien als u volgende week de eigen nationale dag van Frankrijk viert, Bastille Day, vraagt u zich misschien af hoe andere landen hun gelijkwaardige feestdagen vieren. Wat zijn de andere officiële nationale dagen in de wereld? De kaart bovenaan geeft u het basisantwoord op de vraag hoe elk land zijn versie van de Amerikaanse 4 juli viert (plus de enige twee die geen equivalent hebben – meer daarover hieronder).

De meeste landen vieren onafhankelijkheid, omdat de meeste landen voormalige Europese kolonies zijn

De meerderheid van de landen in de wereld viert een nationale onafhankelijkheidsdag, zoals de Verenigde Staten. Die zijn in het groen gemarkeerd. En de meeste van die groene landen vieren hun onafhankelijkheid van het Europese kolonialisme. Er zijn er een paar in Oost-Europa die hun onafhankelijkheid van de Sovjet-Unie vieren, maar de meeste groene landen vieren hun breuk met het Europese kolonialisme dat tussen begin 1800 (meestal in Latijns-Amerika) en het midden van de vorige eeuw werd bevochten. Het is een herinnering aan hoezeer het Europese kolonialisme de moderne wereld heeft gevormd.

Het is niet bepaald een schok dat het Europese kolonialisme het overgrote deel van de wereld onderwierp, maar de omvang van het groen op deze kaart is een herinnering aan hoe wijd het Europese kolonialisme zich verspreidde – en hoezeer de erfenis ervan wordt herinnerd en nog steeds gevoeld. In de VS maken we nu natuurlijk meestal grapjes over het idee van een bloedige oorlog met het Britse Rijk, maar er zijn veel plaatsen waar de ouders, grootouders of overgrootouders van de mensen daadwerkelijk hebben gevochten tegen het Britse Rijk, of tegen de Fransen, Italianen of Portugezen. Dus de dag van de onafhankelijkheid is op veel plaatsen in wezen over het vieren van de onafhankelijkheid en ook gewoon de natie zelf.

Net als onafhankelijkheidsdagen, zijn de meeste revolutiedagen vrij recent

Er is ook een groot deel van de landen in de wereld die, zoals Frankrijk met Bastille Day, in plaats daarvan een revolutie of eenwording vieren als hun nationale dag. Deze zijn in het blauw aangegeven.

Het zal u opvallen dat de meeste van deze dagen een vrij recente revolutie vieren. En daar is een goede reden voor: revolutionaire bewegingen zoals we die nu kennen zijn een modern fenomeen. Frankrijks Bastille Dag, daterend uit 1789, is verreweg de oudste. In Zuid-Afrika worden jaarlijks de eerste democratische verkiezingen van 1994 gevierd, in Iran de verjaardag van de islamitische revolutie van 1979, in China de communistische revolutie van 1949, enzovoort.

Er zijn enkele fascinerende uitschieters

Bijna elk land op aarde heeft dus een nationale dag waarop in principe de verjaardag van de oprichting van het land wordt gevierd. Maar er zijn enkele uitzonderingen. Landen met een gele vlag hebben nationale dagen die in geen van beide categorieën vallen; bijvoorbeeld de verjaardag van de koning in Thailand, Columbusdag in Spanje (ook daar is de feestdag omstreden), Portugal viert de dood in 1580 van de gevierde nationale dichter Luis de Camoes, en, hilarisch genoeg, is de nationale dag van Groenland de langste dag van het jaar, die gezien de breedtegraad van het land vermoedelijk ook de enige dag van het jaar is waarop het weer half deftig is.

Ierland is een omstreden geval. Officieel is de nationale feestdag Saint Patrick’s Day, de dag waarop officieel de dood van de patroonheilige van Ierland in 461 na Christus wordt herdacht, maar die zich meer heeft ontwikkeld tot een viering van het Iers-zijn in het algemeen. Maar Ierland heeft wel een nationale herdenkingsdag ter herdenking van het verdrag met de Britten in 1921 tijdens de onafhankelijkheidsoorlog.

Alleen het Verenigd Koninkrijk en Denemarken hebben geen nationale dag 🙁

Er zijn precies twee landen in de wereld die geen officiële nationale dag hebben: het Verenigd Koninkrijk en Denemarken. Er bestaat een oude grap over dat het Verenigd Koninkrijk geen eigen nationale dag nodig heeft omdat het indirect verantwoordelijk is voor de nationale onafhankelijkheidsdagen van zoveel andere landen.

Het echte verhaal is echter dat het Verenigd Koninkrijk zeer ongebruikelijk is omdat het een multinationale staat is die bestaat uit vier niet-soevereine landen: Engeland, Wales, Schotland en Noord-Ierland. Het hele land kan niet England Day of Scotland Day vieren. Misschien is een nog grotere reden dat het Verenigd Koninkrijk zijn huidige politieke staat heel geleidelijk heeft ontwikkeld, gedurende vele eeuwen, en niet in de flits van een revolutie of eenwording of onafhankelijkheid, zoals in de meeste andere landen is gebeurd.

Wat het meest verbazingwekkend is, is misschien wel hoe ongebruikelijk dit is. Vrijwel geen ander land op aarde is zo ongestoord door revolutie of invasie van buitenaf geweest als het Verenigd Koninkrijk, wat een groot deel van de reden is waarom zij bijna de enigen zijn die geen nationale dag hebben. (Hoewel de verjaardag van de koningin wordt gevierd in het Verenigd Koninkrijk, is het geen officiële feestdag.)

De andere uitzondering is Denemarken, waar de ondertekening van de grondwet in 1849 en de bevrijding van Duitsland in 1945 beide worden gevierd, maar niet als officiële officiële feestdagen.

Je zou een zaak kunnen maken voor Japan als het derde land in de wereld zonder nationale dag. Technisch gezien heeft het wel een nationale dag, de National Foundation Day, een feestdag ter ere van de mythische toetreding van de eerste keizer, Jimmu, ergens rond de 7e eeuw voor Christus. De feestdag was erg populair tijdens de Japanse keizertijd, en daarom wordt hij vandaag niet zo vaak herdacht, omdat hij wordt geassocieerd met excessen uit het keizertijdperk die de meeste Japanners liever niet vieren.