Maak kennis met de diepzee-raakvis. Zijn transparante tanden zijn sterker dan die van een Piranha.

Marc A. Meyers, hoofdauteur van het nieuwe artikel en materiaalwetenschapper aan de Universiteit van Californië, San Diego, bestudeert al lang dieren voor inspiratie om nieuwe materialen te ontwikkelen. In de snavels van toekans, de schelpen van abalones en lederschildpadden, en de schubben van schubdieren en alligators, heeft hij structuren ontdekt die, wanneer gesynthetiseerd of nagebootst in het lab, potentiële real-world toepassingen zouden kunnen hebben.

In 2017 bezocht Dr. Meyers zijn collega Dimitri Deheyn, van het Scripps Institution of Oceanography in San Diego. Dr. Deheyn, die bioluminescentie bestudeert, was draakvissen tegengekomen in zijn onderzoek en vroeg zich al lang af waarom deze wezens transparante tanden hadden. Toen hij de diepzeeviscollectie van Dr. Deheyn inspecteerde – waaronder de afschuwelijk uitziende bijlvis en de breedgezichtsratvis – was Dr. Meyers evenzeer geïntrigeerd. Dr. Deheyn hakte de kop van een draakvis af en gaf een monster aan Dr. Meyers om samen met zijn collega’s van het Leibniz Instituut voor Nieuwe Materialen, in Saarbrücken, Duitsland te analyseren.

Toen Dr. Meyers en zijn collega’s de tanden nader bekeken met behulp van elektronenmicroscopie, ontdekten zij tot hun verbazing kleine kristallen, variërend van 5 tot 20 nanometer in diameter, die overal in de tanden waren ingebed. “In eerste instantie dachten we dat het een soort glas was,” zei Dr. Meyers. De structuur verschilde van het glazuur in menselijke tanden.