Kunnen onze overleden dierbaren ons berichten uit de hemel sturen?

Question: Kunnen onze overleden dierbaren ons boodschappen uit de hemel sturen? Ik heb met velen gesproken die geloven dat zij inderdaad positieve bevestigingen, leiding, tekens, symbolen, enz. hebben ontvangen.

– Naam geheim gehouden, Phoenix

Antwoord: Er zouden bepaalde gevallen kunnen zijn waarin de Heer toestaat dat een ziel in de hemel ons een woord, boodschap, teken of troost zendt. Dit schijnt echter niet iets te zijn wat we regelmatig moeten verwachten, en we moeten zeer kritisch zijn voordat we zomaar aannemen dat iets een boodschap is van een vertrokken ziel.

Het meest zeker te vermijden is het oproepen van de doden door mediums, seances of andere methoden (vgl. Dt 18:10; Lv 19:31; 20:27). Dergelijke handelingen zijn verboden door het eerste gebod, omdat zij ons vertrouwen in God schenden en trachten de toekomst te kennen of andere kennis te verkrijgen. Dit gebeurt buiten het eenvoudige vertrouwen dat God ons heeft geopenbaard wat wij moeten weten om gered te worden.

In een ander bijbels verslag zien we ook een algemene afwijzing van de doden die naar de levenden gaan. In de gelijkenis van Lazarus en de rijke man vraagt de rijke man dat Lazarus wordt gezonden om zijn broers te waarschuwen, opdat zij niet in de kwelling terechtkomen. Maar Abraham antwoordde: “Zij hebben Mozes en de profeten; laten zij naar hen luisteren” (Lc 16,29). Met andere woorden, Gods algemene verwachting is dat wij vertrouwen op wat Hij heeft geopenbaard door middel van de Schrift en de leer van de Kerk. Dit sluit uit dat wij regelmatig boodschappen moeten krijgen van de zielen in de hemel. Zeker, zij bidden daar voor ons en ook zij vertrouwen erop dat God de nodige genaden, duwtjes en herinneringen zal sturen.

Hieruit volgt, hoewel het mogelijk is dat God de zielen in de hemel soms toestaat om boodschappen te sturen, lijkt dit zeldzaam te zijn, en onze beste gok is om ons te houden aan het vaste vlees en aardappelen van Gods woord in de Schrift en de kerkelijke leer.

Aannames over familie in de hemel

Vraag: Vaak spreken mensen op Facebook en andere sites over overleden dierbaren als zijnde in de hemel. Wat moeten we denken van dit soort uitdrukkingen, en hoe moeten we over de overledenen spreken?

– Mila Glodava, via e-mail

Antwoord: Aan de ene kant kunnen we uitdrukkingen als deze zien als een hoopvolle en beleefde manier om over de doden te spreken. Theologisch gezien is het echter verkeerd om eenvoudigweg te verklaren of aan te nemen dat iemand in de hemel is, en wel om een aantal redenen. Ten eerste nemen wij de rechterstoel in die aan Christus toebehoort. Ten tweede, we kunnen ons bezighouden met aanmatigend gedrag. Ten derde misleiden we mensen vaak in twijfelachtige hoop of aanmatigend vermoeden. Ten vierde ontnemen wij de doden die in het vagevuur zijn vaak de gebeden die zij van ons nodig hebben en verdienen.

De Schrift zegt niet dat wij sterven en rechtstreeks naar de hemel gaan. We hebben een kleine afspraak te houden: de rechterstoel van Christus (vgl. 2 Kor 5:10; Hebr 9:27). Dit is zeker de moeite waard om over te bidden! En ook al gaat het oordeel niet over de hel, een tweede oordeel betreft de onvolkomenheden en smarten die moeten worden uitgezuiverd (vgl. 1 Kor. 3, 12-15), want niets wat onvolmaakt is, kan de hemel binnengaan (vgl. Rv. 21, 27). Niet alleen onze zonden of de gevolgen ervan moeten worden weggedaan, maar we dragen ook dingen met ons mee waarvan we weten dat we ze niet kunnen meenemen naar de hemel, zoals spijt, kwetsen uit het verleden, verdriet, enz. Christus moet deze tranen van onze ogen afwissen (vgl. Rv 7:17; 21:4).

Daarom is het goed om aan te nemen dat wanneer onze geliefden sterven, zij door een periode van loutering en zuivering gaan. Hoe lang deze is en hoe de tijd hier zich verhoudt tot de “tijd” in het vagevuur of de hemel is onbekend.

Misschien is de traditionele manier een betere manier om over onze dierbare te spreken: “Oom Joe stierf twee jaar geleden. Moge hij rusten in vrede.” Dit vermijdt valse heiligverklaringen en inspireert tot gebed. Het herinnert anderen eraan dat Uncle Joe in de zorg van God is, die weet wat juist, rechtvaardig, het beste en noodzakelijk is.

Mgr. Charles Pope is de pastoor van Holy Comforter-St. Cyprian in Washington, D.C., en schrijft voor het Aartsbisdom van Washington, D.C. op blog.adw.org. Vragen kunt u sturen naar [email protected].