Kunnen de Griekse Goden als Kwaad worden beschouwd?

Moorden, ontvoeren, verkrachten en martelen zijn slechts enkele van de verschrikkelijke dingen die door de Goden in de Griekse mythologie worden gedaan. Vandaag de dag is het gebruikelijk dat de lezers zich afvragen of deze Goden wel zo goed en groots waren. De waarheid is dat hoewel sommigen van hen verschillende helden in verschillende mythen hielpen, ze ook bekend stonden als egoïstisch en extreem arrogant. Door verschillende bronnen te gebruiken zal ik bewijzen dat de Goden zeer slecht konden zijn, en zelfs als ze iets “positiefs” deden, waren hun bedoelingen meestal egoïstisch.

Hoewel de Olympische Goden algemeen bekend staan als de “goeden” in de verhalen, deden ze voortdurend afschuwelijke, slechte dingen met anderen. Zeus had meestal de meest creatieve en toch verschrikkelijke straffen. In één van de vele Griekse mythen voelde de menselijke sterveling Prometheus zich slecht voor de mensheid omdat zij het zo koud hadden tijdens de strenge winters, en dus vroeg hij Zeus om vuur, wat Zeus prompt afwees. Prometheus sloop toen de berg Olympus binnen en stal wat steenkool, waardoor de mensen vuur kregen. Zeus was woedend, en als straf maakte hij Prometheus onsterfelijk, maar bond hem vast aan een rots, waar arenden elke dag zijn lever kwamen opeten, en ’s nachts zou die weer aangroeien, waardoor een eindeloze martelcyclus ontstond. Dit bewijst hoe extreem arrogant de goden konden zijn. Eerst wilde Zeus het vuur niet delen met de stervelingen die duidelijk leden, en later strafte hij Prometheus afschuwelijk omdat hij de mensen om hem heen probeerde te helpen (Zeus straft). Hera, godin van het huwelijk en het gezin, stond ook bekend om haar boosaardige wraakzucht. Zij was getrouwd met Zeus, die zeer ontrouw was, en haar wraak op al die vrouwen kon behoorlijk slecht zijn. Een van die vrouwen was Leto. Hera zou elk land vervloeken dat Leto een toevluchtsoord bood om haar baby te krijgen. Na maanden van omzwervingen vond ze eindelijk een plek waar ze de god Apollo ter wereld bracht. Maar zelfs toen was haar lijden nog niet voorbij; Hera liet Leto’s bevalling 9 maanden duren. Dit was een ander geval waarin de goden bewezen hoe egoïstisch ze kunnen zijn. Hera kon de andere affaires van Zeus nooit accepteren, en zij zou de sterfelijke vrouwen altijd straffen, en nooit haar echtgenoot de schuld geven van zijn ontrouw (Cartwright). De stervelingen zouden de goden koesteren, ze waren zo ontzettend dankbaar, maar ze zouden zich niet realiseren hoe onapologetisch en wreed ze konden zijn.

Zelfs wanneer de goden de stervelingen daadwerkelijk hielpen, was dat meestal omdat ze er uiteindelijk ook iets bij zouden winnen. Meestal hadden hun goede daden egoïstische bedoelingen. Zo hielp Aphrodite de Trojanen alleen maar tijdens de Trojaanse oorlog omdat Paris haar uitkoos als de mooiste godin, boven Athena en Hera (Struck). Ze wilde alleen maar laten zien hoe “superieur” ze was en hoe machtig ze kon zijn (Aphrodite). In een ander geval hielp Hera Jason om een profetie te vervullen, zodat hij koning Pelias kon doden en koning kon worden. Maar ze doet het niet uit de goedheid van haar hart, ze doet het alleen omdat ze wraak wilde nemen op Pelias, voor één keer, alle goden eerend behalve haar. Net als Aphrodite wilde zij alleen maar laten zien hoe machtig zij was en de andere stervelingen (Jason, de Argonauten en het Gulden Vlies) een “lesje” leren. Dit laat zien hoe arrogant de goden konden zijn in de Griekse mythologie. Zelfs als ze helden hielpen en iets positiefs deden, had het tweede bedoelingen, meestal zodat ze superieur en beter konden lijken dan ieder ander.

Tegengestelde meningen beweren dat de Griekse goden “menselijke eigenschappen hadden de goden konden jaloers, stiekem, wellustig en machtig zijn” (Guisepi), wat verklaart waarom ze soms slecht waren. Maar dat is niet helemaal waar, want hoewel de goden enkele menselijke eigenschappen konden hebben, maakten zij heel duidelijk dat zij een stuk beter waren, en dus heel anders dan de stervelingen. Hoewel bijvoorbeeld elke god belangrijk was en zijn eigen doel had in de mythologie, geloofden de Grieken zelf in koningen, koninginnen, en macht geconcentreerd in de handen van weinig mensen. Er wordt ook beweerd dat de harde mythen de mensen zouden motiveren om naar hun beste kunnen te streven: “verhalen over de activiteiten van de goden boden rijk vermaak en konden de mensen lessen leren over gepast moreel gedrag, waaronder moed en nederigheid” (Guisepi). Hoewel sommige mythen de oude Grieken inderdaad positieve boodschappen gaven, inspireerden de mythen die lieten zien hoe meedogenloos de goden waren de mensen niet bepaald. Deze mythen waren meer intimiderend dan iets anders, waardoor de Grieken in angst leefden. Als de goden werkelijk zo superieur en groots waren, zouden zij zich moeten realiseren hoe zij precies het leven van de mensen beïnvloedden.

Dus, tot besluit, waren de Griekse goden dan toch zo goed? Ik geloof van niet. Ze hadden grootse dingen kunnen doen, en ze waren zeker niet helemaal slecht, maar ze hadden duidelijk wat kwaad in zich. Dus de volgende keer dat mensen gewoon aannemen dat de goden de “goeden” zijn in een mythe, denk dan nog eens na, kijk dieper in het verhaal en onderzoek het onderwerp. Het resultaat kan heel anders zijn dan verwacht.

Illustratie van Prometheus’ straf omdat hij het niet eens was met Zeus (The Myth of Prometheus).

Works Cited

“Aphrodite.” Aphrodite. N.p., n.d. Web. 24 feb. 2015.

Cartwright, Mark. “Hera.” Ancient History Encyclopedia. N.p., n.d. Web. 24 Feb. 2015.

Guisepi, Robert. “Griekenland, Een geschiedenis van het oude Griekenland, Creativiteit in cultuur. “Griekenland, Een geschiedenis van het oude Griekenland, Creativiteit in cultuur. N.p., n.d. Web. 21 Feb. 2015.

“Jason, de Argonauten en het Gulden Vlies.” Jason, the Argonauts and the Golden Fleece. N.p., n.d. Web. 24 Feb. 2015.

Struck, Peter T. “Greek & Roman Mythology – Homer.” Griekse & Romeinse Mythologie – Homerus. N.p., n.d. Web. 24 Feb. 2015.

“The Myth of Prometheus – The Thief of Fire.” Griekse Mythen Griekse Mythologie. N.p., n.d. Web. 24 Feb. 2015.

“Zeus straft.” UUA.org. N.p., 26 okt. 2011. Web. 24 feb. 2015.