Komkommer

Komkommers, of “Cowcumbers” zoals de Engelsen ze van oudsher noemden, zijn een wijdverbreide en veelzijdige groente met tal van gezondheidsvoordelen.

Komkommers zijn inheems in West- of Zuid-Azië, maar worden al duizenden jaren geteeld van China tot het Midden-Oosten, en de meeste plaatsen daartussenin. Pas veel later kwamen komkommers naar Europa, maar ze waren populair in het Romeinse rijk, en kwamen uiteindelijk naar de Amerika’s via Christoffel Columbus, waar ze in 1494 voor het eerst werden geplant in Haïti.

China is verreweg ’s werelds grootste komkommerkweker (bijna tweederde van de totale wereldproductie, die ongeveer 84 miljard pond per jaar bedraagt), maar het is niet moeilijk om in de meeste delen van de Verenigde Staten gedurende vele delen van het jaar inheemse en zelfs plaatselijk geteelde komkommers te vinden. Komkommers kunnen worden geteeld in een verscheidenheid van bodems en gematigde tot tropische klimaten, hoewel Californië en Florida het grootste deel van de komkommerproductie in de Verenigde Staten voor hun rekening nemen. De typische oogst van komkommers in de Verenigde Staten vindt plaats tussen midzomer en late herfst, en tijdens de wintermaanden worden er vrij veel komkommers geïmporteerd uit het naburige Mexico.

Er zijn veel verschillende komkommercultivars, maar gewoonlijk delen de landbouwers de komkommers in twee categorieën in: snij- en inmaakkomkommers. Komkommers die in plakken worden gesneden zijn bedoeld om vers te worden geconsumeerd, terwijl komkommers die worden ingemaakt, niet verrassend, bestemd zijn om te worden ingemaakt.

Komkommers bevatten veel flavonoïden, antioxidanten, vitamine C, vitamine K, kalium, en veel verschillende fytonutriënten, maar veel van deze voedingsstoffen zitten in de donkergroene schil, die velen helaas besluiten te verwijderen voordat ze worden opgediend. Komkommers bestaan voor het grootste deel uit water, en zijn zeer laag in calorieën en hebben ook een lage glycemische index. Komkommers vertonen ontstekingsremmende en antioxiderende eigenschappen, en sommige onderzoeken hebben gesuggereerd dat komkommers (samen met verschillende andere planten) diabetes kunnen helpen voorkomen en beheersen, en ook oxidatieve stress bij diabetici kunnen helpen beperken.

Bronnen en verder lezen

Een studie uit 2016 concludeerde “C. sativus heeft beschermende effecten bij diabetescomplicaties en kan worden beschouwd als een veilige en geschikte kandidaat voor het verminderen van de oxidatieve stress en carbonylstress die typisch wordt waargenomen bij diabetes mellitus.”:
https://www.ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/27340622

Een studie uit de jaren negentig erkende de voordelen van plantaardige consumptie, waaronder komkommers, bij het helpen voorkomen van diabetes:
https://www.ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/8569244

Meer informatie over de geschiedenis en verzorging van komkommers:
https://extension.illinois.edu/firstgarden/planning/dictionary/veggies/cucumbers.cfm

Gezondheidsvoordelen en voedingsfeiten van komkommers:
http://www.whfoods.com/genpage.php?tname=foodspice&dbid=42