Key Resources in het Business Model

8.8 Key Resources

Key Resources is de bouwsteen die de belangrijkste activa beschrijft die nodig zijn om een businessmodel te laten werken. Elk bedrijfsmodel heeft ze nodig, en het is alleen via hen dat bedrijven Waardeproposities en Inkomsten genereren.

Key resources kunnen fysiek, financieel, intellectueel of menselijk zijn. Een microchipfabrikant heeft kapitaalintensieve productiefaciliteiten nodig, terwijl een microchipontwerper meer afhankelijk is van menselijke hulpbronnen. Essentiële hulpbronnen kunnen eigendom zijn van de onderneming of door haar worden gehuurd, of worden verworven van belangrijke partners.

Sleutelhulpbronnen kunnen als volgt worden gecategoriseerd:

Fysieke

Fysieke activa zoals productiefaciliteiten, gebouwen, voertuigen, machines, systemen, point-of-sales systemen, en distributienetwerken vallen in deze categorie. Grote detailhandelaren als Wal-Mart en Amazon.com zijn sterk afhankelijk van fysieke middelen, die vaak kapitaalintensief zijn.

Intellectuele middelen

Onder intellectuele middelen vallen merken, eigen kennis, octrooien en auteursrechten, partnerschappen en klantendatabases. Dit zijn allemaal steeds belangrijkere onderdelen van een sterk bedrijfsmodel. Het kost tijd om intellectuele middelen te ontwikkelen. Bedrijven in consumptiegoederen zoals Nike en Sony zijn sterk afhankelijk van hun merken. Microsoft en Adobe zijn afhankelijk van software en aanverwante intellectuele eigendom die voortdurend wordt ontwikkeld. Qualcomm, een leverancier van chipsets voor mobiele breedbandapparatuur, heeft zijn bedrijfsmodel opgebouwd rond gepatenteerde microchipontwerpen die het bedrijf nu aanzienlijke licentievergoedingen opleveren.

Menselijke hulpbronnen

Alle ondernemingen hebben menselijke hulpbronnen nodig, maar die zijn vooral prominent aanwezig in kennisintensieve en creatieve industrieën. Een farmaceutisch bedrijf leunde zwaar op menselijke hulpbronnen: zijn bekwame wetenschappers en agressieve verkoopmedewerkers.

Financieel

Sommige bedrijfsmodellen zijn bijzonder sterk afhankelijk van financiële middelen en/of garanties: als contanten, kredietlijnen, of een aandelenoptiepool voor het inhuren van belangrijke werknemers. Ericsson, de telecomproducent, zal er bijvoorbeeld voor kiezen middelen te lenen van banken en kapitaalmarkten, en die middelen gebruiken om leveranciers financiering te verstrekken die er op zijn beurt voor zorgt dat orders bij Ericsson worden geplaatst in plaats van bij de concurrentie.