Is het ooit goed om iemand te bedriegen?

Naarmate de tijd verstrijkt, relaties moeilijker worden en je hart onzekerder wordt, is het dan ooit oké om iemand te bedriegen?

Als je hierop hebt geklikt, heb je dat gedaan om een van de drie hoofdredenen:

1. Je bent een vriend van mijn vrouw of van mij en je bent bezorgd dat Matt iets stoms gaat doen
2. Je zit in een langdurige relatie en je overweegt andere opties
3. Je bent getroffen door de gevolgen van iemand die vreemdgaat

Helemaal zeker, nummer 1 is absoluut niet het geval. Ik heb zelfs mijn vrouw gewaarschuwd dat ik deze ging schrijven, zodat er geen alarm was.

Maar weet je, dit is eigenlijk een echte zorg en een echte druk voor een heleboel mensen in de werelden van liefde en seks.

Toen ik vroeger Foxtel had, waren er hele blokken tv-programma gewijd aan 3 of 4 verschillende soorten shows die allemaal over vaderschap en trouwcontroles gingen. We hebben allemaal de GIF’s gezien van de Maury Povich-show waar jonge mannen absoluut aangestoken zouden worden en uitbarsten in de best voorbereide breakdance die ze kenden wanneer de DNA-test terug zou komen en ze zouden horen dat “je NIET de vader bent!”. Meestal zou de dame (maar soms zijn de rollen omgedraaid in dit soort shows, kweenie waarom, waarschijnlijk stereotypen van ontrouw) deze kerel de schuld geven voor de hele show over zijn vrouwen aan de kant en zijn verschillende nevenactiviteiten. Toen de waarheid aan het licht kwam dat zij eigenlijk de bedrieger was, zou het voor jong en oud zijn.

Nu is dit soort dingen vrij vermakelijk voor een grote verscheidenheid van mensen, maar wanneer je degene bent die zich zorgen maakt over ontrouw, of die van iemand anders of die van jezelf, krijgt het een heel andere context.

Mensen bedriegen wel in kortere relaties, maar ik denk dat de echte schade en de echte zorg rond bedrog in langdurige relaties ligt. Een onderzoek van de Universiteit van Chicago, waarin de laatste 30 jaar elk jaar naar affaires wordt gevraagd, heeft uitgewezen dat ongeveer 10% van de mensen is vreemdgegaan. Dat zijn veel mensen.

Dus, is dit ooit gerechtvaardigd? Is het ooit goed om iemand te bedriegen? Hoewel het antwoord voor de hand zou moeten liggen, denk ik dat het relevanter zou zijn om te kijken naar enkele van de redenen waarom mensen doen wat ze doen.

Kijk eens naar al die opties

Zoals ik al eerder heb geschreven in When Nobody is Good Enough For You, denk ik dat een van de moeilijkste worstelingen in moderne relaties de hoeveelheid keuze is, of op zijn minst vermeende keuze, die er is. Over bedriegers en overspelige affaires gesproken, een van de meest beruchte gebeurtenissen in de recente geschiedenis vond plaats toen de “het leven is kort, heb een affaire” website Ashley Madison getroffen werd door een datalek. Dit wierp meerdere relaties en individuen in massapaniek toen ze klauterden om te proberen hun activiteiten via de website te verbergen die nu voor iedereen te zien waren.

Ik ben er niet zo zeker van of Ashley Madison zelfs zou kunnen worden beschouwd als de belangrijkste site die mensen zouden gebruiken voor hooking up buiten hun toegewijde relaties. Dat kan zelfs gewoon naar de sociale media-platforms van Facebook, Instagram en Snapchat gaan. Ik bedoel, kijk naar al die opties die er zijn, of op zijn minst vermeende opties. Wanneer mensen niet gelukkig zijn in hun huidige relatie, hoeven ze alleen maar door hun feed te scrollen en die schijnbaar beschikbare mannen en vrouwen te zien die hen tegemoet kunnen komen op manieren waarop hun huidige partner dat niet is.

Opties zijn de grootste vijand van verbintenis. Dit is waar op elk gebied van ons leven, maar vooral in onze relatie met een partner. Hoewel velen zich nu wenden tot het idee van open relaties, d.w.z. vreemdgaan met toestemming, zijn de mogelijkheden tot vreemdgaan zelfs in dit soort relaties nog steeds in staat om de aanvankelijke verbintenis van de kring van mensen uit te hollen.

Het niet oplossen van de conflictpunten

Toen we onze pre-huwelijkstherapie deden voordat we ons verloofden, was het doel om gebieden van onze relatie te identificeren waarover we het sterk oneens leken te zijn, of waarover we nog niet hadden gepraat. Tijdens de sessies zou je dan praten over eventuele verschillen of vergissingen en ervoor zorgen dat je op dezelfde lijn zat over een kwestie, of had besproken hoe je zou omgaan met meningsverschillen hierover. Ik zou zo’n cursus aanraden aan iedereen die erover denkt om de knoop door te hakken, of zelfs nadat je dat hebt gedaan als je zoiets nog niet eerder hebt gedaan.

Ik denk dat iedereen wel bekend is met een verscheidenheid aan verschillende stijlen van conflicthantering en -oplossing in de bedrijfswereld, maar vaak zijn we niet goed toegerust om conflicten met ringen aan te pakken. In onze maatschappij worden onoverbrugbare verschillen gezien als het breekpunt van relaties, waarbij wat zich heeft voorgedaan door een of beide partijen wordt geweigerd om mee om te gaan. Er hoeft maar één persoon in de relatie te besluiten dat hij het niet langer wil proberen om de relatie te laten stuklopen, of zelfs om een geheime (of openbare) affaire tot een haalbare koers te maken.

Des te meer reden voor ons om goed te worden in het oplossen van conflicten. Als we niet leren om het op te lossen, zal het ons uitschakelen. Gelukkig zijn er massa’s geweldige bronnen die er zijn om eerlijk te vechten en die kwesties op te lossen die ons uit elkaar lijken te houden.

De onuitgesproken vernietigers

Ik was aan het kijken naar enkele van de statistieken voor redenen die aangeven dat het oké is om iemand te bedriegen, of in ieder geval voor de gedachte die aanwezig is. Wat erg interessant was aan een Australisch onderzoek was dat mannen en vrouwen dezelfde redenen gaven in relatief dezelfde percentages, waarbij beide geslachten emotionele ontkoppeling aangaven als verreweg de belangrijkste reden voor een affaire. Onze stereotypen zouden ons waarschijnlijk proberen wijs te maken dat mannen het voor het fysieke plezier zouden doen, maar het toont aan dat er een gelijk speelveld is in het menselijk hart. We verlangen echt naar dezelfde dingen.

Maar we zeggen vaak niet wat die dingen zijn.

Waar worstelen jullie mee in jullie relatie waar niemand weet van heeft? Het kan iemands seksuele verslaving zijn, een ruzie die maar niet ophoudt, een psychische aandoening die elk gesprek ontspoort of domineert. Het kan dat ding zijn waar je je partner nooit om zult vragen, of het nu lichamelijk of emotioneel is. Het kan zijn dat je een droom hebt die je nooit volledig hebt geuit en dat je nu wrok koestert tegen je partner omdat hij of zij niet in staat is die droom te verwezenlijken.

Mensen zijn geen gedachtelezers. We zijn volwassen mannen en vrouwen. We moeten leren om goed te worden in het hardop zeggen van dingen.

En vooral met de persoon met wie we verbonden zijn. Ik heb keer op keer gezien dat iemand gewoon opstaat en vertrekt of plotseling aankondigt dat hij met iemand anders uitgaat vanwege iets dat hij zijn partner nooit heeft verteld. Ik hoorde een verbazingwekkend nauwkeurige quote van een huwelijk seminar dat blijkt te komen van Stephen Covey in The Speed of Trust – “We beoordelen onszelf op onze intenties en anderen op hun gedrag”. We geven onze partner de schuld voor wat we wel zien tegenover wat ze niet zien.

We kunnen het gevoel hebben dat vreemdgaan gerechtvaardigd is op basis van hoe we ons van binnen voelen, maar we maken niet dezelfde tolerantie voor waarom de andere persoon in onze relatie op een bepaalde manier kan hebben gehandeld. Iets wat ik heb gehoord en gelezen van counsellors en psychologen is dat als je op papier schrijft wat er is gebeurd alsof het een verhalenboek is, het echt kan helpen om te zien wat echt is en wat nog niet is uitgesproken.

Het definiëren van vreemdgaan

Een joodse rabbi uit de eerste eeuw gooide roet in het eten toen hij begon te praten over ontrouw en over het feit dat het oké was om iemand te bedriegen. Hij zei dat overspel vrij algemeen werd aanvaard als verkeerd en destructief, maar ging nog een stap verder en zei dat iedereen die naar iemand anders verlangt in zijn hart al overspel heeft gepleegd. Later zou hij zeggen dat “porneia” de vernietiger van relaties is.

Je hebt waarschijnlijk het woord pornografie gezien – dit is het woord waar het vandaan komt. Porneia is een krachtig woord dat niet alleen iemand is die naar pornografie kijkt of expliciet een affaire heeft, maar het is eigenlijk echtelijke ontrouw.

Dit benadrukt de echte uitdaging van lange termijn relaties, in die zin dat het elke ontrouw aan het huwelijksverbond is dat problematisch is.

We hebben onze standaard in ons hoofd dat vreemdgaan betekent dat we onze partners in de steek laten of dat we meerdere vrouwen aan de kant hebben of dat Ashley Madison account hebben of dat we alle hete meiden op Snap versieren. En hoewel dat vormen van bedrog zijn, laten deze definities ons zien dat bedrog een houding van het hart is voordat het zich ooit vertaalt in die grotere acties.

In mijn relatie, ben ik trouw? Ben ik de beste echtgenoot die ik kan zijn? Ben ik attent op de behoeften en zorgen van mijn vrouw? Of laat ik mezelf afdwalen, veronachtzaam ik wat haar na aan het hart ligt, laat ik het allemaal om mij draaien?

Dat is het ware moment waarop u en ik ontrouw zijn. Dat is de grote gelijkmaker voor ons allen in liefdevolle relaties, dat we trouw moeten zijn in het grote en het kleine.

Dus, is het ooit goed om iemand te bedriegen? Ik heb het nog niet expliciet gezegd, maar het antwoord is natuurlijk nee. Maar dat wist je al. Daarom dacht ik dat het meer de moeite waard zou zijn om te kijken naar die factoren achter vreemdgaan, en de hogere norm die ons is opgelegd dat trouw een positie en houding van het hart is, voordat het een moeizame of uitgeblazen reeks van affaires en ontrouw is.

En hé, als je worstelt met een van deze dingen, moet je er iemand bij betrekken. Je partner bijvoorbeeld. Als je er niet uitkomt, is het misschien tijd om een professional of een vertrouwde mentor in te schakelen. Pak het aan voordat het jou aanvalt. Hoe zit het met jou? Denk je dat het ooit goed is om iemand te bedriegen? Hoe zou jij dit soort uitdagingen in een leven lang liefhebben aanpakken?