Articles

Is Aziatische & Aziatisch-Amerikaanse vertegenwoordiging van belang in de muziekindustrie?

On november 8, 2021 by admin

Wat is precies de “Aziatisch-Amerikaanse cultuur”?

Voor de meesten van ons is het moeilijk om een cultuur aan te wijzen die bestaat tussen generaties en over continenten heen. Het bestaat in een soort limbo, niet echt behorend tot de ene of de andere kant. Als ik deze vraag zou moeten beantwoorden, dan is Aziatisch-Amerikaanse cultuur koffie ruilen voor boba-melkthee; het is ’s avonds laat dimsum eten met je beste vrienden; het is de coolste broodjes uitkiezen ondanks dat je de officiële Kantonese naam van het eten niet kent. Het is in gelijke delen een vreemde taal spreken uit een moederland waar je nauwelijks bent geweest en de gaten opvullen met Engels. Het is nooit echt het gevoel hebben ergens thuis te horen – een gevoel dat de meeste Aziatisch-Amerikanen maar al te goed kennen.

Binnen de kunstgemeenschap is deze toch al lastige vraag echter nog veel moeilijker te beantwoorden. Het valt niet te ontkennen dat er grote vooruitgang is geboekt bij het populariseren van Aziatisch en Aziatisch-Amerikaans talent – daar hebben de sociale media voor gezorgd. Hoewel er altijd wel een controverse lijkt te zijn over hoe personage A zou moeten worden geportretteerd en hoe personage B “niet Aziatisch genoeg” / “niet relatable genoeg” / “te incorrect” is, blijkt dat mensen zich op zijn minst zorgen maken over representatie.

Op het muzikale front echter, zijn dezelfde mensen die voor diversiteit pleiten, grotendeels stil gebleven. Dit kan worden toegeschreven aan de inherente aard van muziek als een artistiek medium. Voor de meeste mensen – ongeacht hun achtergrond – maakt het misschien niet uit wie er achter de microfoon staat. Muziekvideo’s en interviews hoef je niet te bekijken om van een liedje te genieten, dus maakt het wat uit of je zanger een minderheid vertegenwoordigt als je niet kunt zien hoe hij of zij eruitziet? Maar misschien heb ik het mis. Ik was benieuwd hoeveel mensen wisten over Aziatische en Aziatisch-Amerikaanse artiesten… en of het hen überhaupt iets kon schelen wie hun favoriete nummers maakt. Cue de creatie van de enquête “Naar wie luister je?”, een enquête geschreven om deze antwoorden zelf te krijgen.

Ik stuurde deze enquête uit op 22 juli 2018 op mijn persoonlijke Facebook-pagina met de hoop om erachter te komen hoeveel mijn vrienden wisten over Aziatische / Aziatisch-Amerikaanse muziek. In totaal hebben 79 mensen geantwoord, en hier zijn de resultaten:

Survey Results:

Totaal mensen die de enquête hebben beantwoord: 79.

Leeftijd:

17-21: 54.4%

22-25: 43,0%

26-30: 2,5%

Ethniciteit:

Aziatisch/Aziatisch-Amerikaans: 78,5%

Gemengd*: 7,6 %

Anders: 13,9%

*In deze enquête verwijst “gemengd” naar Aziatische & niet-Aziatische afstamming.

Zelfidentificatie:

Aziatisch-Amerikaans: 64,6%

Aziatisch: 13,9%

Aziatisch-anders: 6,3%

Niet Aziatisch/Aziatisch-Amerikaans: 15,2%

Favoriete muziekgenres:

Mainstream Pop / Pop: 64,6% (51)

“Alternative”: 55,7% (44)

R&B: 51,9% (41)

Muziek gemaakt vóór de jaren 2000*: 43% (34)

Rap: 43% (34)

Indie: 41,8% (33)

Electronic: 34,2% (27)

EDM: 29,1% (23)

Country: 7,6% (6)

Metal: 7,6% (6)

*Muziek van voor de jaren 2000 is een containerbegrip voor mensen die de voorkeur geven aan muziek uit de jaren 60, 70 80 etc. Dit was niet, maar had wel door mij verduidelijkt moeten worden.

Populairste Inschrijfgenres Met 1+ Stem (overig):

KPOP: 9 stemmen

JPOP: 3 stemmen

Jazz: 3 stemmen

Klassiek: 2 stemmen

Lo-fi Hip Hop: 2 stemmen

Japanse &Koreaanse Rock: 2 stemmen

Van welke muziek bent u RECENTE geobsedeerd geweest? Alleen write-in kandidaten met 3+ stemmen zijn vertegenwoordigd.

Ariana Grande: 7

Drake: 5

LAUV: 5

BLACKPINK: 4

Daniel Caesar: 4

Billie Eilish: 3

Dua Lipa: 3

Jorja Smith: 3

Khalid: 3

Panic! at the Disco: 3

Post Malone: 3

Rich Brian: 3

Taylor Swift: 3

Hoe vaak luistert u naar muziek? (Schaal 1-5, waarbij 0 staat voor “ik luister geen muziek” en 5 voor “ik luister elke dag muziek”)

Hoe ontdekt u nieuwe muziek?

Online streaming playlists: 89,9%

Aanbevelingen van vrienden: 86,1%

Sociale media: 59,5%

Radio: 27,8%

Het lezen van een muziekwebsite/muziekkritiek/artikel: 20,3%

Openers bij concerten: 17,7%

DJ-mixen: 15,2%

Ik hou er niet van om nieuwe muziek te ontdekken. Als het gebeurt, gebeurt het: 11.4%

Interviews: 8,9%

Welke methode om nieuwe muziek te ontdekken waardeert u het meest?

Spotify: 21

Aanbevelingen van vrienden: 19

Online Streaming (overkoepelende term): 16

Soundcloud / YouTube: 12

Sociale Media: 6

Gaat het u aan wie de muziek maakt waarnaar u luistert?

Ja: 68,4%

Nee: 31,6%

Als een muzikale artiest die u goed vindt vreselijke kritieken van critici zou krijgen op zijn nieuwe album, zou u er dan nog naar luisteren?

Ja: 84,8%

Misschien: 12,7%

Nee: 2,5%

Als een muzikale artiest waar u nog nooit van hebt gehoord slechte kritieken van critici zou krijgen op zijn nieuwe album, zou u er dan nog naar luisteren?

Misschien: 45,6%

Ja: 26,6%

Nee: 27,8%

Kijkt u wel eens naar interviews met muzikale artiesten?

Zelden: 41,8%

Ja: 39.2%

Nee: 19,0%

Van welke van de volgende muzikale artiesten heeft u gehoord?*

*indiceert NIET Aziatisch Amerikaans.

In één oogopslag:

Hoogst populair – 88Rising (Rap/Hip Hop)

Hoogst obscuur – Haley Heynderickx (Folk)

88Rising*

Nee: 53.2%

Ja, ik heb naar hun muziek geluisterd: 31,6%

Ja, ik heb van hen gehoord: 15,2%

Giraffage

Nee: 58,2%

Ja, ik heb naar zijn muziek geluisterd: 29,1%

Ja, ik heb van hem gehoord: 12,7%

TOKiMONSTA

Nee: 62%

Ja, ik heb wel eens naar haar muziek geluisterd: 26,6%

Ja, ik heb wel eens van haar gehoord: 11,4%

Japans Ontbijt

Nee: 65,8%

Ja, ik heb wel eens van haar gehoord: 24,1%

Ja, ik heb wel eens naar haar muziek geluisterd: 10.1%

Yaeji

Nee: 67,1%

Ja, ik heb naar haar muziek geluisterd: 17,7%

Ja, ik heb van haar gehoord: 15,2%

Mitski

Nee: 75,9%

Ja, ik heb van haar gehoord: 12,7%

Ja, ik heb wel eens naar haar muziek geluisterd: 11,4%

Jay Som

Nee: 79,7%

Ja, ik heb wel eens van hen gehoord: 16,5%

Ja, ik heb naar hun muziek geluisterd: 3,8%

Geen vakantie

Nee: 88,6%

Ja, ik heb naar hun muziek geluisterd: 6,3%

Ja, ik heb van ze gehoord: 5,1%

Alex Zhang Hungtai*

Nee: 89,9%

Ja, ik heb wel eens van hem gehoord: 8,9%

Ja, ik heb wel eens naar zijn muziek geluisterd: 1.3%

Peggy Gou*

Nee: 89,9%

Ja, ik heb wel eens naar haar muziek geluisterd: 5,1%

Ja, ik heb wel eens van haar gehoord: 5,1%

Sam Rui*

Nee: 89,9%

Ja, ik heb naar haar muziek geluisterd: 5,1%

Ja, ik heb van haar gehoord: 5,1%

Say Sue Me*

Nee: 92,4%

Ja, ik heb naar hun muziek geluisterd: 3,8%

Ja, ik heb van hen gehoord: 3,8%

Hana Vu

Nee: 92,4%

Ja, ik heb van haar gehoord: 7,6%

Ja, ik heb wel eens naar haar muziek geluisterd: 0%

Haley Heynderickx

Nee: 93,7%

Ja, ik heb wel eens naar haar muziek geluisterd: 3,8%

Ja, ik heb wel eens van haar gehoord: 2.5%

*88Rising – gemengde groep mensen, Alex Zhang Hungtai – Taiwanees/Canadees, Peggy Gou – Koreaans/Duits, Sam Rui – Singaporees, Say Sue Me – Koreaans

Luistert u naar Aziatische/Aziatisch-Amerikaanse artiesten?

Ik luister graag naar Aziatische/Aziatisch-Amerikaanse artiesten! 41.3%

Ik kan er gerust een of twee noemen: 38.8%

Aziaten / Aziatische Amerikanen maken muziek??? &Nee: 17,5%

Ongecategoriseerd: 2,5%

Meest populaire opgeschreven Aziatische/Aziatische Amerikaanse artiesten:

Rich Brian: 5

Jay Park: 4

Dean: 3

Elephante: 3

Far East Movement: 3

Haley Kiyoko: 3

Mitski: 3

Denkt u dat het belangrijk is dat Aziaten / Aziatische Amerikanen in de muziek vertegenwoordigd zijn?

Ja: 88,6%

Misschien: 8.9%

Nee: 2,5%

Mogelijke problemen / vooroordelen:

Voordat ik begin met mijn analyse van de enquêteresultaten, vind ik dat ik enkele mogelijke problemen binnen de enquête moet aanpakken. Allereerst zouden de vragen die ik stelde door de lezer verkeerd geïnterpreteerd kunnen zijn, zodat ze verschillende dingen betekenen. Sommigen weten bijvoorbeeld misschien niet wat de term ‘elektronisch’ betekent, terwijl anderen verkeerd hadden kunnen interpreteren wat ik bedoelde met “Vind je het belangrijk wie de muziek maakt waar je naar luistert?” (In welk opzicht? Produceren? Zingen?). Ik had voorzichtiger moeten zijn met hoe ik mijn vragen formuleerde.

Een ander mogelijk probleem met de enquête is het onderwerp zelf. Het doel van de enquête was te achterhalen hoeveel de ondervraagde wist over muziek van Aziatische / Aziatisch-Amerikaanse artiesten in het Engels – een detail dat ik niet heb verduidelijkt. Dit is de reden waarom ik K-POP en andere vormen van genres van Aziatische muziek uit de enquête heb verwijderd: zij vormden niet de hoofdfocus van mijn onderzoek.

Dit komt omdat KPOP en andere niet-Engelse genres niet doelbewust op de Aziatisch-Amerikaanse demografie worden gecommercialiseerd. In plaats daarvan zijn ze meer representatief voor de cultuur van hun respectievelijke landen, en brengen ze exotisme op de markt voor buitenstaanders. In die zin kan worden gesteld dat, hoewel een genre als KPOP representatief zou kunnen zijn voor een deel van de Aziatisch-Amerikaanse ervaring, het in de kern meer representatief is voor de hedendaagse Koreaanse cultuur.

Aan de andere kant wordt een Koreaanse band als Say Sue Me hier genoemd omdat de meeste van hun liedjes in het Engels worden gezongen. Hun beoogde marktdemografie lijkt te zijn gericht op het westerse publiek: hun label is gevestigd in het Verenigd Koninkrijk, ze hebben een aantal artikelen aan hen gewijd in Engelse publicaties, ze touren uitgebreid in het Verenigd Koninkrijk, en hun reclame is in duo Engels/Koreaans. Dit is dezelfde redenering die ik heb toegepast om andere artiesten in de enquête op te nemen, zoals Peggy Gou (Koreaans-Duits), Sam Rui (Singaporees) en Alex Zhang Hungtai (Taiwanees-Canadees). Dit zijn allemaal artiesten waarvan het potentiële publiek westerlingen zijn (of mensen die Engels spreken).

Resultaten van het onderzoek:

Hoewel de enquête die ik deed quick-and-dirty was en duidelijk NIET representatief voor alle publieken vanwege mijn beperkte respons, zijn hier een paar conclusies waar ik op uitkwam…

Dit IS een onderwerp waar mensen in geïnteresseerd zijn, maar het wordt niet echt aangesproken.

Volgens de enquête vond 88,6% het belangrijk dat Aziaten / Aziatisch-Amerikanen vertegenwoordigd zijn in de muziekindustrie, 8,9% zei misschien, en 2,5% zei nee. Vooral omdat de meerderheid van de mensen die de enquête beantwoordden zichzelf identificeerden als Aziatisch of Aziatisch-Amerikaans, lijkt het alsof dit een kwestie is die in het achterhoofd van de mensen blijft hangen – toch is er niet veel aan gedaan. Het is ook belangrijk op te merken dat mensen die zich niet identificeerden als Aziatisch of Aziatisch-Amerikaans (15,2% van de ondervraagden) nog steeds voorstander waren van Aziatische / Aziatisch-Amerikaanse vertegenwoordiging in de muziekindustrie.

Hoewel mensen geloven in het ondersteunen van Aziatische / Aziatisch-Amerikanen, is het duidelijk dat de meeste ondervraagden meer bekend waren met Aziatische artiesten die niet in het Engels zingen. Ondanks dat het niet als optie was toegevoegd, werd KPOP toch als een van de meest beluisterde genres genoteerd. Zo was de KPOP-groep BLACKPINK de op twee na populairste artiesten om in te schrijven, en versloeg daarmee populaire Amerikaanse artiesten als Taylor Swift, Dua Lipa en Panic! at the Disco in stemmen. (Het is ook interessant dat de KPOP-groep BTS, ondanks hun recente succes in de Verenigde Staten, slechts één keer werd genoemd in de enquêteresultaten.)

Toch, in de quick-pick sectie van Aziatisch-Amerikaanse en Aziatische artiesten die voornamelijk in het Engels zingen, had geen van de artiesten die ik noemde meer dan een 50%-hoor-percentage. 88Rising, een onlangs opgericht collectief van Aziatische / Aziatisch-Amerikaanse artiesten, was het populairst met een totaal van 46,8% van de mensen die bekend zijn met hun naam en merk. De enquête wordt afgerond door de Filippijns-Amerikaanse folkzangeres Haley Heynderickx, van wie slechts 6,3% van de ondervraagden had gehoord, ondanks kritische bijval via muziekwebsites als NPR, Stereogum, Pitchfork en Metacritic.

Een algemene factor die moet worden opgemerkt, is natuurlijk dat mensen misschien gewoon niet bekend zijn met de genres waartoe de muziek van deze artiesten behoort. De meest populaire artiesten in dit onderzoek behoren tot de elektronische wereld van EDM / DJ’s (Giraffage, TOKiMONSTA, yaeji), terwijl de minder populaire artiesten representatief waren voor indierock (Mitski, Jay Som, No Vacation, Say Sue Me) en folk (Haley Heynderickx).

Dit roept de vraag op: Hoe komt het dat mensen niet veel Aziatische / Aziatisch-Amerikaanse artiesten kennen?

Het antwoord hier is hetzelfde als waarom mensen zoveel weten over KPOP-artiesten-marketing.

Ik denk dat mensen die niet op de hoogte zijn van deze Aziatische artiesten die in het Westen opereren, dit niet expres doen (in feite tonen mijn enquêteresultaten het tegenovergestelde aan)-het komt door het feit dat de meesten niet op zoek gaan naar nieuwe muziek van Aziaten / Aziatisch-Amerikanen in het algemeen. De toevallige luisteraar ontdekt nieuwe muziek meestal door afspeellijsten te streamen van platforms als Spotify (89,9%) of door mond-tot-mondreclame (86,1%). Omdat streaming afspeellijsten al ‘zelf gecureerd’ zijn op basis van je luistergewoonten en geen “Aziatisch / Aziatisch-Amerikaanse” instelling hebben, kunnen luisteraars het moeilijk hebben om iemand als Haley Heynderickx of Hana Vu op deze manier te vinden. Hetzelfde geldt voor mond-tot-mondreclame – als je nog geen vriend hebt die naar Mitski en Japanese Breakfast luistert, hoe zul je anders over hen horen als je die muziekwebsite niet even aanklikt (de methode om muziek te ontdekken die door slechts 20,3% van de deelnemers aan de enquête wordt gebruikt)?

Het is ook vermeldenswaard dat onafhankelijke labels maar een beperkt budget hebben om reclame te maken voor hun labelgenoten en nog minder om te adverteren dat een band representatief is voor een Aziatische achtergrond. Als je jezelf niet expliciet adverteert als een Aziatisch-Amerikaanse band zoals Japanese Breakfast doet, zullen mensen binnen de Aziatisch-Amerikaanse gemeenschap dan weten wie je bent?

Natuurlijk wil dit niet zeggen dat wegen zoals streamingdiensten de toegang tot het vinden van deze artiesten volledig blokkeren. Het is vermeldenswaard dat Spotify een lopende afspeellijst heeft genaamd “Asian-Americans on the Rise” (27.335 volgers op het moment van schrijven van dit) en gastafspeellijstserie APAHM waarin bekende Aziatisch-Amerikanen worden gevraagd over waar ze naar luisteren… dit zijn geweldige segues om jezelf te introduceren aan een aantal minder bekende Aziatisch-Amerikaanse artiesten. Het probleem met een afspeellijst als “Asian-Americans on the Rise” is dat je alleen wordt blootgesteld aan de meest populaire Aziatisch-Amerikaanse artiesten, en de afspeellijsten zijn scheefgetrokken naar genres als EDM / indierock. Als je een fan bent van indierock maar niet van EDM, zul je de helft van de afspeellijst moeten overslaan voordat je iets vindt dat je bevalt. Als je een fan bent van folk, heb je veel geluk als je meer dan 40 nummers beluistert voordat je dat ene folkliedje op de afspeellijst vindt. En hoe zit het met die andere Aziatische muzikanten die in het Engels zingen? Aziatisch-Britse, Aziatisch-Canadese, Aziatisch-Australische artiesten en anderen zijn helaas weggelaten uit deze lijsten.

Voeg daarbij de verontrustende resultaten die je krijgt als je een term als “Asian-American musicians” googelt. Enkele van de meest aanbevolen personen zijn entertainers als Margaret Cho (komedie muziek), Ryan Higa (komedie muziek), Anna May Wong (een actrice uit het vroege Hollywood) en Brenda Song (of zoals andere mensen haar kennen als, London Tipton uit Suite Life, en Wendy Wu Homecoming Warrior). Pas als je naar beneden scrollt, zie je echte muzikanten als Mitski, Steve Aoki en Nicki Minaj (waarschijnlijk dankzij Chun-Li?) opduiken.

Voorstel

Ik persoonlijk ben van mening dat een van de beste manieren om het representatieprobleem op te lossen is om een klein blog te beginnen, gewijd aan het verheffen van het werk van Aziatische en Aziatisch-Amerikaanse muzikanten naar een westers publiek. De focus? Het recenseren, aanbevelen en samenstellen van afspeellijsten voor mensen die geïnteresseerd zijn in het ondersteunen van deze muzikanten en het vormen van een hechte fangemeenschap.

Hier zijn enkele redenen waarom ik geloof dat een site als deze gunstig zou zijn:

Dit zou een stap voorwaarts kunnen zijn voor Aziatische / Aziatisch-Amerikaanse vertegenwoordiging in muzikale media.

Aziaten / Aziatisch-Amerikanen zijn misschien meer bereid om muziek na te streven als een artistieke carrière als ze zien dat het een levensvatbare optie is. Als iemand die opgroeide in een gezin waar mijn ouders verwachtten dat ik dokter zou worden, leek het kunstpad nooit zelfs maar een mogelijkheid. Succesvolle kunstenaars leken niet op mij, en kunst als carrière werd vooral door mensen binnen de Aziatische gemeenschap afgekeurd. Hopelijk zal de creatie van een website als deze het sociale stigma van het nastreven – of zelfs het genieten – van muziek als hobby voor toekomstige generaties verminderen.

Helpt bij het marketingprobleem.

Ik zei al eerder dat een van de grootste redenen dat mensen niet op de hoogte zijn van deze artiesten, te wijten is aan een gebrek aan marketing. Een blog die Aziatische / Aziatisch-Amerikaanse artiesten recenseert, interviewt en promoveert naar de westerse wereld, kan helpen dat al lang bestaande probleem te verlichten. Een platform als dit zou reclame kunnen maken voor het gespecialiseerde publiek van een muzikant (Aziatisch-Amerikanen etc.) door middel van slechts een enkele post. Bovendien zou elke vorm van publiciteit voor een artiest zonder contract zeer nuttig zijn!

Voegt wat variatie toe aan je persoonlijke afspeellijsten

Hopelijk zal een website als deze je niet alleen kennis laten maken met Aziatisch-Amerikaanse artiesten, maar ook met andere artiesten die gevestigd zijn in plaatsen als Manilla, Singapore, het Verenigd Koninkrijk, Canada etc. Aziatisch-Amerikanen zijn niet alleen in hun ervaringen, en het zou interessant zijn om te zien hoe mensen muziek maken op basis van hun ervaringen uit de hele wereld.

Drums up support for Asians in the music industry within the Western world

Het laatste wat ik wil doen is mensen dwingen om te luisteren naar muzikale artiesten waar ze niet naar willen luisteren. Uiteindelijk doet de identiteit van de mensen die je muziek maken er niet toe als je er niet met plezier naar luistert – maar door mensen artiesten te laten zien die meer herkenbaar voor hen zijn, is er misschien een grotere kans dat ze er op zijn minst eentje tegenkomen die ze wel leuk vinden.

Dat is de hele basis achter “From the Intercom,” een website gewijd aan het bereiken van deze doelen. Als je al geïnspireerd om te controleren ten minste een van de artiesten die ik hierboven of in de enquête, dan weet ik dat er iets goed is gegaan!

Er zijn duizenden nieuwe muzikale artiesten te ontdekken, en degenen die nog ontdekt moeten worden – dus hopelijk blijf je rondhangen! 🙂

Li-Wei Chu

*Disclaimer: Wanneer ik Aziatisch / Aziatisch-Amerikaans zeg, bedoel ik ook mensen die vertegenwoordigd zijn in andere Engelstalige landen zoals Aziatisch-Brits, Aziatisch-Canadees, Aziatisch-Australisch etc.

Speciale dank aan Emily Gu voor haar redactiewerk!