Infuustherapieruimte en ruimte-ontwerp – Steelcase

Cathy, een 59-jarige verpleegster, bereidt zich voor op weer een ochtendlijk chemotherapie-infuus in haar strijd tegen borstkanker in een vroeg stadium. Ze moet nog twee weken behandelingen ondergaan en ze kan niet wachten tot het voorbij is.

Elke zes weken stroopt David, een 45-jarige oud-leraar, zijn mouwen op en bereidt zich voor op zijn Remicade-infuus. De behandeling, die wordt gebruikt om zijn chronische ziekte van Crohn onder controle te houden, duurt twee uur. Net als duizenden andere patiënten hebben David en Cathy infuustherapie nodig om hun gezondheid onder controle te houden.

Voor Cathy is het waarschijnlijk een tijdelijke situatie. Voor David zullen de infusen waarschijnlijk de rest van zijn leven duren. Maar voor beiden is de ervaring anders dan alles wat ze ooit hebben meegemaakt.

Tegenwoordig is infuustherapie een veelgebruikte behandeling voor een veelheid van ziekten: kanker, congestief hartfalen, de ziekte van Crohn, hemofilie, immuundeficiënties, multiple sclerose, reumatoïde artritis en meer. Wereldwijd stijgt de vraag naar infuustherapie, waarbij Noord-Amerika en Europa voorop lopen.

Behandelingsprotocollen verschillen van regio tot regio, maar één ding blijft constant: de behoefte aan behandelingsruimten die patiëntondersteuning en veiligheid in evenwicht houden. Voor de meeste patiënten is behandeling een wazige combinatie van angst en hoop, verlies van controle en verminderde onafhankelijkheid. Het is een tijd van verwarring en acceptatie, en lichamelijke en emotionele onrust. Voor familieleden wordt het gekenmerkt door gevoelens van hulpeloosheid en stress, terwijl ze proberen om te gaan met de concurrerende en directe behoeften van hun dierbare, andere familieleden en werkgevers. Voor clinici is het een werkplek die gericht is op toezicht op de patiënt, toegang tot informatie en samenwerking, en onderwijs en ondersteuning voor patiënten/familieleden.

Maar infusiebehandelingsruimten weerspiegelen vandaag de dag vaak een andere realiteit: Ze zijn kaal en koud. Ze bieden patiënten geen ruimte voor sociale interactie. Ze bieden artsen en verpleegkundigen niet de hulpmiddelen en technologie die ze nodig hebben, waar en wanneer ze die nodig hebben. Familie wordt weggedrukt door medische apparatuur in slecht ontworpen ruimtes, waardoor een gevoel van isolement ontstaat wanneer nabijheid het meest nodig is. Meubilair is oncomfortabel, moeilijk schoon te maken en moeilijk aan te passen.

Behoeften van artsen en patiënten

“Vanuit een klinisch perspectief is veiligheid de grootste zorg,” zegt Michelle Ossmann, directeur zorgomgevingen voor Steelcase Health. “Dit is een tijd waarin patiënten het risico lopen op levensbedreigende reacties op hun behandelingen en het risico lopen om te vallen, dus verpleegkundigen moeten hun patiënten kunnen observeren. En zoals in elke klinische omgeving, maar vooral waar veel patiënten immunosuppressief zijn, is infectiebeheersing een groot punt van zorg. “Patiënten moeten zich kunnen ontspannen, in de wetenschap dat ze in veilige handen zijn terwijl ze behandeld worden. En artsen moeten snel kunnen reageren en zonder vertraging of belemmeringen de hulpmiddelen en voorraden kunnen bereiken die ze nodig hebben, of het nu gaat om hulp bij het naar het toilet gaan of een nieuwe infuuszak.

Het waarborgen van de veiligheid van patiënten terwijl ze aan een infuuspomp zijn gekluisterd, maakt ook deel uit van de taak van de artsen. In de meeste behandelruimtes zitten patiënten in ligstoelen terwijl ze hun behandelingen krijgen. De onderzoekers van Steelcase Health hebben geconstateerd dat de ligstoelen in ruimtes voor infuustherapie niet zijn ontworpen voor patiënten die aan een infuus zijn verbonden, met name patiënten die last hebben van zwakte in hun ledematen. De bediening van de rugleuning bevindt zich meestal maar aan één kant van de stoel en is sterk afhankelijk van handvaardigheid en kracht. De keuze aan houdingen is beperkt, en de relaxfauteuils zijn meestal overvol, waardoor ze moeilijk schoon te maken en onhygiënisch zijn. Ze zijn moeilijk in en uit te stappen, en vaak vinden patiënten ze ongemakkelijk tijdens lange behandelingen.

Voor clinici maken deze slecht ontworpen relaxfauteuils het moeilijker om patiënten te verzorgen en voegen ze een verhoogd risico op letsel toe. “Patiënten controle geven over hun houding en fysiek comfort helpt hen een zekere onafhankelijkheid te behouden en helpt hen veilig te blijven,” voegde Ossmann eraan toe. Dit klinkt als eenvoudige dingen in een gewone omgeving – maar in infusieruimten hebben deze details mogelijk ernstige gevolgen voor de veiligheid.

Maar veiligheid gaat veel verder dan infectiebeheersing en veilig gebruik van apparatuur – het is ook van cruciaal belang dat ruimten worden ontworpen met duidelijke zichtlijnen tussen clinici en patiënten. Medicijnen moeten met grote precisie worden toegediend, en visuele controle is noodzakelijk om te controleren op bijwerkingen. Dat gevoel van veiligheid is ook voor patiënten van vitaal belang. “Weten dat ik iemand kan zien is echt belangrijk,” zei David. “Dit is niet nieuw voor mij en ik weet hoe ik nu reageer. Maar je neemt serieuze medicijnen via een serieuze naald en je kunt niet echt bewegen, dus het geeft me een iets veiliger gevoel als ik een van mijn verpleegkundigen kan zien.”

De behoefte van clinici om patiënten nauwlettend te observeren en de behoefte van patiënten aan privacy staan vaak op gespannen voet met elkaar, wat een spanningspunt oplevert in het ontwerp van de ruimte. Cathy begrijpt beide kanten van het verhaal. “Ik weet wat het betekent om mijn patiënten in de gaten te moeten houden,” zei ze. “Maar voor mij is dit een intens persoonlijke ervaring geweest en ik wil niet het gevoel hebben dat mijn privacy wordt aangetast. De kanker is mijn lichaam al binnengedrongen.””

“Elke keer dat je een behandeling ondergaat, is je lichamelijke conditie anders, je perspectief is anders en je zorgpartner heeft ook andere dingen aan zijn hoofd. We proberen die veranderende ervaring te personaliseren.”

Verschillende patiënten, verschillende mensen

Door een veilige omgeving voor behandelkamers voor infuustherapie te bieden, kunnen artsen, patiënten en gezinnen erop vertrouwen dat alles goed gaat. En dat gevoel van emotioneel en lichamelijk comfort is een belangrijk onderdeel van het behandelingsproces. Het is belangrijk te beseffen dat de behandeling met infuustherapie een sterk geïndividualiseerd protocol en traject is. Elke patiënt ervaart verschillende fysieke toestanden en emotionele behoeften op verschillende momenten in het behandeltraject, gebaseerd op de diagnose, het behandelplan en mogelijke bijwerkingen. “Elke keer dat je in behandeling gaat, is het anders,” zegt Mary Juhlin, een productmanager van Steelcase Health. “Je fysieke conditie is anders, je perspectief is anders en je zorgpartner heeft ook andere dingen aan zijn hoofd. Het personaliseren van die veranderende ervaring is wat we proberen te doen.”

Chemotherapiebehandelingen kunnen bijvoorbeeld minuten duren, of ze kunnen tot acht uur duren. Gedurende die tijd kunnen patiënten die zich goed genoeg voelen, worden aangemoedigd om te bewegen, te lopen, te socialiseren en een gevoel van controle uit te oefenen over hun houding, hun temperatuur en zelfs de verlichting.

Er is geen reden waarom patiënten moeten worden beperkt tot hun behandelingsligstoelen, urenlang vastzittend in dezelfde positie zonder positieve afleiding of stimulatie. Maar veel infuustherapiesuites maken de eenvoudige taak van opstaan moeilijk voor patiënten die hun ligstoel voor hen moeten laten aanpassen en hun infuuspomp moeten loskoppelen. In sommige gevallen zijn de fauteuils statisch en kunnen ze niet in een comfortabele positie worden gezet omdat de behandelruimte vol staat met apparatuur. “Wat we nodig hebben is bewegingsvrijheid in deze ruimtes,” zei Juhlin. “Het betekent dat er een omgeving moet worden gecreëerd waar patiënten gemakkelijk en veilig kunnen worden behandeld, bewegen, eten, mensen ontmoeten, socialiseren en ontspannen. Dit helpt patiënten zich een compleet persoon te voelen, niet alleen een patiënt. Het gaat niet meer alleen om de ligstoel, maar om de hele omgeving en ervaring.”

In verschillende vormen kunnen positieve afleidingen de gedachten van patiënten afleiden van hun omstandigheden en hen helpen een gevoel van normaalheid te ervaren. “Je moet je gedachten van de behandeling afleiden,” zei David. “Er is dat vreemde element van willen kijken naar het infuus dat langzaam in je arm druppelt. Ze hebben tv’s waar ik in plaats daarvan naar kan kijken. Soms lees ik, soms slaap ik en soms werk ik op mijn laptop om de tijd te doden. Hij geeft de voorkeur aan zo veel mogelijk afzondering van andere patiënten tijdens zijn behandelingen. “Je bent in een semi-privé omgeving waar je heel privé dingen bespreekt. Ik wil geen afleiding van een ander persoon.”

Ruimte maken voor familie

Familieleden, vrienden en andere zorgpartners vergezellen patiënten vaak bij infusen en afspraken. De aanwezigheid van familieleden stelt patiënten gerust dat er direct iemand beschikbaar is om hen te helpen als dat nodig is en biedt emotionele steun. Veel wachtkamers en behandelingsruimten zijn echter zo ingericht dat familieleden als een last worden ervaren en eenvoudige voorzieningen zoals comfortabele zitplaatsen, opbergruimte voor persoonlijke spullen of stopcontacten om elektronische apparaten op te laden ontbreken. “Familieleden willen graag bij hun dierbaren zijn, maar ze hebben ook te maken met de eisen van hun privéleven,” zegt Caroline Kelly, Senior Design Researcher bij Steelcase. “We zien dat patiënten niet als een last gezien willen worden. Ze willen dat hun familieleden gelijke tred houden met hun werk en hun leven, en als ze daar niet bovenop kunnen blijven zitten, voelen patiënten zich schuldig en voelen zorgpartners zich meer gestrest.” Bijblijven vereist toegang tot stroomoplossingen, gegevens en een werkoppervlak.

Het toestaan van familieleden en patiënten om fysiek dicht bij elkaar te zijn, bevordert privacy, intieme communicatie en monitoring voor veranderingen in de toestand van de patiënt. Maar vaak hebben familieleden gewoon een plek nodig om te rusten. Vroege ochtendafspraken, lange werktijden en de noodzaak om te reizen kunnen een zware belasting vormen voor verzorgers, die vaak hun fysieke behoeften op de tweede plaats zetten ten opzichte van hun dierbaren. “Genoeg rust krijgen is cruciaal voor de zorgpartner”, zegt Kelly, “maar de meeste behandelruimtes zijn daar niet op ingericht.”

Een nieuwe infuuservaring

Naarmate we meer te weten komen over de dynamische behoeften van patiënten met infuustherapie, is het duidelijk dat behandelruimtes en wachtruimtes beter moeten inspelen op de behoeften van patiënten, clinici en familieleden. Door behandelingsruimten te ontwerpen die de veiligheid bevorderen, emotioneel en fysiek comfort bieden voor patiënten en families ondersteunen, geloven wij dat behandelingsruimten een integrale rol kunnen spelen in het genezingsproces. Met een reeks opties die keuze, controle en toegang tot technologie bieden, kunnen nieuwe behandelingsruimten voor infuustherapie helpen om een ongelooflijk moeilijke tijd om te zetten in een tijd van steun en hoop.

Semi-open behandelruimten

In deze omgeving kunnen patiënten familieleden ontvangen en met andere patiënten socializen. Patiënten kunnen van een rechtopstaande naar een liggende positie gaan. Persoonlijke ruimte is gedefinieerd. En clinici hebben direct toegang tot patiënten, technologie en benodigdheden.

Communal Space

Een café-achtige sociale hub, deze ruimte ondersteunt vele activiteiten- online gaan, werk gedaan krijgen, tv kijken, lezen, spelletjes spelen, snacken of converseren. Familieleden en patiënten kunnen ervoor kiezen om in of bij deze open ruimte te zijn vanwege de stimulerende kwaliteit ervan, en het is ook een ideale omgeving voor
groepsonderwijs of individueel leren.

Privébehandelingskamers voor gezinnen

Wanneer patiënten en familieleden samen tijd nodig hebben zonder de ogen van anderen, bieden deze kamers voldoende ruimte voor interactie, loungen, het spelen van spelletjes of het delen van een snack. Deze ruimte geeft patiënten een groter gevoel van controle over hun omgeving, en uiteindelijk over hun behandeling.

Designing for Infusion Therapy Spaces

People

• Design an ecosystem of private, semiprivate and communal spaces that recognizes people’s individualuality and desire for control of their environment
• Plan for the presence of family members throughout the space. Zorg voor zitplaatsen die verschillende houdingen ondersteunen: rechtop zitten, bukken, loungen, achterover leunen, liggen, enz.
• Steun het delen van informatie op verschillende manieren
• Creëer ruimtes die mensen in staat stellen om ongestoord face-to-face met elkaar in contact te komen
• Zoveel mogelijk, ontwerp de ruimtes zo dat ze informeel en gastvrij aanvoelen

Place

• Ontwerp behandelingssettings die verschillende niveaus van privacy bieden
• Bouw flexibiliteit in zodat de ruimte kan worden aangepast aan toekomstige behoeften
• Breng open opslagruimte in zodat mensen zichzelf kunnen helpen met dekens, tissues, water, enz.
• Zorg voor een gemeenschappelijke caféruimte met televisie, speeltafels, internettoegang, lectuur, enz.
• Breng natuurlijk licht binnen met grote ramen en dakramen
• Bedenk het belang van aangrenzende ruimten en zichtlijnen die het ruimtelijk bewustzijn, de bewegwijzering en de communicatiemogelijkheden ondersteunen

Technologie

• Gebruik technologie om de communicatie te verbeteren, maar laat het de omgeving niet overweldigen
• Speel in op nieuwe en opkomende technologieën met een adaptieve infrastructuur
• Ondersteun het gebruik van mobiele technologieën door artsen, familieleden en patiënten
• Integreer een elektronisch kamerreserveringssysteem om het gebruik van privé- en semiprivéruimten te beheren
• Maak het gemakkelijk om het verlichtingsniveau in privé- en semiprivéruimten aan te passen