I Ate Nothing But Hot Pockets For A Week, And The Results Legit Shocked Me

Als je iemand in mijn omgeving zou vragen om mijn persoonlijkheid in één woord te beschrijven, zou ik er geld om verwedden dat ze niet “avontuurlijk” zouden zeggen. Ik ben niet dol op achtbanen, denk dat elke kampeerervaring de dood door een berenaanval betekent, en heb vrijwel hetzelfde kapsel behouden sinds mijn eerste jaar op de universiteit. Wat meer dan een decennium geleden is. Serieus – elke keer als ik denk, “Dit is de dag voor lila strepen!”, kom ik naar buiten met dezelfde veilige kapsel en kleur.

Maar voedsel uitdagingen? Die kan ik doen. Vroeger daagde ik mezelf uit om een week veganist te zijn voor een artikel. Het was moeilijk, maar de moeite waard – dus echt, klop die veganisten op de rug voor sterk te blijven. Stel je het vuur in mijn ziel voor toen de redactie van So Yummy vroeg of ik een soortgelijke uitdaging aan wilde gaan.

Maar deze keer zouden de maaltijden een beetje makkelijker in elkaar te zetten zijn. Sommigen zeggen misschien iets te makkelijk.

Ik koos ervoor om te zien of ik het vol zou houden op een dieet van Hot Pockets, omdat ik mezelf duidelijk haat. Oké, dat is een grapje – maar ik voelde zeker een beetje wroeging de nacht voorafgaand aan de uitdaging. Wat ooit een prachtig en deels grappig idee was, begon mijn maag een beetje te rommelen toen de realiteit toesloeg. Maar, de vriezer was al gevuld en ik had er al mee ingestemd in een e-mail met meerdere uitroeptekens.

Ik kon mijn redactie niet in de steek laten! En als ik het op zou geven, zou ik die lila strepen weer de rug toekeren.

Ik heb een behoorlijke relatie met Hot Pockets. Ik heb er misschien eens in de zes maanden trek in, meestal vanwege een verleidelijke reclame of een plotseling verlangen om in een oogwenk een ondermaatse peperoni pizza te eten. Maar dat verlangen gaat meestal vrij snel over.

Nooit eerder heb ik er meer dan één per dag gegeten, voor zover ik weet. Eén is meestal meer dan genoeg.

Hier gaat het om – ik wil op geen enkele manier een “dieet” promoten dat absoluut ongezond is. Het feit dat het Hot Pockets omringt is al erg genoeg. Dus moet ik ervoor zorgen dat ik de juiste hoeveelheid calorieën per dag binnenkrijg, wat betekent dat mijn Hot Pocket inname waarschijnlijk meer dan 3 per dag zal zijn, afhankelijk van de zak zelf. Ik sta ook Magere Pockets toe. Ze zitten tenslotte in dezelfde familie. Ook moet het pijnlijk duidelijk zijn dat ik geen diëtist of voedingsdeskundige ben of iemand die enige autoriteit heeft over voedsel en welzijn. Ik eet het gewoon graag en schrijf erover.

Dag 1: Maandag 5 november

Het is dag 1 van mijn Hot Pocket project, en ik moet toegeven, ik ben echt opgepompt dat ik een paar dozen van de ontbijtvariant aan mijn voorraad heb toegevoegd. Dat kan helpen om dingen een beetje te normaliseren.

Ik denk dat het nuttig zou zijn om u te vertellen een beetje over mijn typische ontbijt routine. Ik ben schrijfster en het tegenovergestelde van een sensatiezoeker. Ik ben ook moeder van een fantastisch kind van anderhalf, Charlotte. Charlotte is, net als veel peuters, kieskeurig wat eten betreft. De ene dag is ze dol op iets, de andere dag verafschuwt ze het. Op een gewone ochtend krijgt ze voorgeschoteld wat ik eet. Meestal roerei met spinazie, soms met kalkoenworst erdoor. Maar omdat ik haar nooit aan een Hot Pockets dieet zou onderwerpen, maakte ik eieren voor haar alleen. En toen keek ik toe hoe ze ze op de grond gooide naar mijn erg blije hond. Als dezelfde situatie zich voordoet op de vierde ochtend, hoop ik dat ik niet al te boos zal zijn dat ze een vers ontbijt weggooit dat niet in de magnetron is geboren.

Over gesproken, ik ging voor de Applewood Bacon, Egg, & Cheese pocket. Ik kookte het grondig volgens de instructies en wachtte tot het was afgekoeld.

Het was oké. Een beetje meer brood dan ik me had voorgesteld, en ik was er niet helemaal tevreden mee, maar het smaakte prima.

Ik ging voor Pepperoni Pizza als lunch, en hoo boy. Het was de oppepper die ik nodig had. Maar uiteindelijk, rond 15.00 uur, begon ik me in te houden. Het was vooral moeilijk omdat Charlotte dol is op Sesamstraat. Tot nu toe besefte ik niet hoe voedselgericht de show is. Seizoen 48 bevat een heel segment waarin Koekiemonster en Gonger (ja, misschien moet je hem eens opzoeken) eten koken voor kinderen in een foodtruck. Niets van dit alles is in microwavable zakvorm. Plotseling leken zelfs broodjes tonijn smakelijk.

Ik wachtte tot 4:15 om mijn derde zakje van de dag te eten – deze keer van de Lean Pockets-variant.

Geroosterde kalkoen, spek en kaas was verrassend genoeg erg lekker, vooral omdat er een gebakken pretzelbroodje voor werd gebruikt. Maar ik voelde me nog steeds een beetje hol van binnen. Toen mijn man thuiskwam en er nog twee in de heteluchtoven stopte, was ik de tranen nabij.

Om de smaak van pocket uit mijn lijf te krijgen, probeerde ik een op een taco geïnspireerde Hot Pocket open te snijden om alleen van de bonen en rijst te genieten, die eruit geschraapt waren.

Het zag er niet mooi uit, maar het was de beste maaltijd van de hele dag.

Dag 2: dinsdag 6 november

Gelukkige verkiezingsdag! Ik zal het vieren door niet te kruimelen als een Hot Pocket met een schilferige korst. Het blijkt dat het eten van 4,5 Hot Pockets leidt tot buikpijn, en ik voel de effecten vandaag. Ik koos voor raad van de twee wijste mannen die ik ken.

“Pa, ik weet dat je van streek zult zijn als ik je dit vertel,” zei ik gisteravond laat aan de telefoon, na het schrapen. “Maar geloof me, ik doe alles goed.”

Ik vertelde hem over de Hot Pockets.

Zijn eerste instinct, zoals bij iedereen als ik ze over deze ervaring heb verteld, was om nostalgisch te worden over de beste smaken. Voor de goede orde, iedereen kiest altijd ham en kaas. Toen gaf hij me een suggestie – in plaats van 4,5 Hot Pockets, misschien paar van hen met meer calorierijke dranken, zoals sap.

Immers, niets in het regelboek zei dat ik niet kon drinken wat ik wilde.

Mijn man’s suggestie was dat ik kon stoppen wanneer ik maar wilde. “Ik weet dat je je slecht zou voelen over het verlaten van een opdracht,” zei hij. “En ik weet dat we letterlijk een vriezer vol Hot Pockets in huis hebben. Maar als je je echt ziek voelt, moet je je gezondheid op de eerste plaats zetten.”

Alleen al iemand die me vertelde dat ik een uitweg had, gaf me een beter gevoel. Zoals de wijze John Mulaney al zei, is er geen beter gevoel dan plannen afzeggen.

Toch ging ik door. Vanmorgen had ik een Lean Pocket ontbijt, en er gebeurde niets ergs. Voor de lunch besloot ik creatief te worden. Technisch gezien worden Hot Pockets door het bedrijf als “sandwiches” beschouwd, maar net als bij de hotdog ben je het daar misschien niet mee eens. Maar dat betekent niet dat je geen legitieme sandwich van een Hot Pocket kunt maken.

Dus nam ik twee BBQ Beef Hot Pockets, warmde ze op, en deed wat chirurgie.

Ik verwijderde de vlezige binnenkant van een en sneed vervolgens in de tweede om het te laten lijken op een sub broodje. Ik vervoerde het extra vlees, voegde een vleugje kaas toe, en voila! Het is als een college cheesesteak. (Op dit moment is er vast iemand in Philadephia flauwgevallen.) Ik besefte dat ik me hier alleen met creativiteit doorheen kon slaan.

Voor het avondeten schoof mijn man aan met twee klassiekers – ham en kaas, en pizza met vier kazen.

Hij gebruikte hete saus om een beetje smaak toe te voegen, want volgens hem ontbrak het hem aan de pit die je in elk ander gerecht vindt.

Dag 3: woensdag 7 november

Ik ben vandaag zowel nerveus als opgewonden. Nerveus omdat ik een afspraak met Charlotte bij de kinderarts heb en me geen Super Mam voel omdat ik twee dagen alleen maar Hot Pockets heb gegeten, maar opgewonden om te proberen van mijn zakjes ham en kaas een sandwich te maken, zoals ik gisteren met de runderzak heb gedaan.

Het drinken van sap en chocolademelk heeft mijn aantal calorieën en mijn algehele moraal geholpen.

De zenuwen verdwenen gelukkig toen we bij de dokter aankwamen en ik mezelf eraan herinnerde dat ik niet degene was die in de gaten werd gehouden. Ik had de week voor dit project een afspraak bij de dokter en ben goed bevonden. In mijn hoofd ben ik gewoon bang dat elke medische professional zich zou schamen voor mijn gloednieuwe, zak-zware levensstijl.

Maar vreemd genoeg is mijn moraal zo verbeterd. Ik kijk uit naar de maaltijden en ben blij dat ik ben doorgegaan.

Het avondeten bestond uit kip, broccoli en cheddar, en een eiwitrijke variant die – ik zal er niet om liegen – totaal niet aan mijn verwachtingen voldeed. Als ik aan proteïnerijk denk, denk ik aan het Power Menu bij Taco Bell. Ik zou zonder twijfel een week lang kunnen overleven met het Power Menu. (Helaas, de Taco Bell is een beetje een afstand.)

Dag 4: Donderdag 8 november

Kunnen jullie geloven dat ik bijna stop? Het is donderdag, en ik voel me sterker dan ooit. Mijn maag is zo’n beetje gewend geraakt aan het nieuwe, ongezonde dieet waar ik hem aan onderworpen heb, en plotseling voel ik me een Hot Pocket expert. De beste zijn letterlijk degenen die je gemakkelijk kunt veranderen in een echte sandwich, hetzij door het eten van slechts de helft van een zak met beleg geschraapt aan de ene kant, of met behulp van twee volle zakken om mijn extra vulling.

Dat is precies wat ik met mijn lunch met ham en kaas heb gedaan.

Eerlijk gezegd is dit nu zo routine geworden dat een deel van me gewoon heeft geaccepteerd dat dit nu het leven is.

Ik moest naar de winkel voor wat extra zakjes voor ’s ochtends vroeg, omdat ik het idee niet kon doorgronden dat ik ’s ochtends vroeg kip met broccoli moest eten, en het voelde alsof ze een makkelijk ontbijt waren waar ik achter kon staan als dit project eenmaal voorbij was.

Dag 5: Vrijdag 9 november

Als je nog meer zakjes zoekt om smakelijke sandwiches van te maken, mag ik dan de suggestie van gehaktbal opperen? Hier is mijn enige klacht.

Voor het diner, at ik deze in standaard pocket vorm, en er leek iets mis. Let wel: het was een Lean Pocket. Dus misschien was de vulling (en mijn algehele tevredenheid) magerder dan ik had gehoopt.

Gelukkig heb ik hem gecombineerd met Pepperoni Pizza. Een eeuwige overwinning. Met deze zakken waan je je op het coolste basisschoolfeest aller tijden.

Dag 6: Zaterdag 10 november

Heb je ook dagen dat je het even niet meer ziet zitten? Dat was ik zaterdag. Normaal gesproken gaat het gezin vrij vroeg weg om naar de gymles van Charlotte te gaan, maar mijn energie ontbrak me behoorlijk. “De effecten van de zakken hebben toegeslagen!” En dat kon zo zijn. Dat, of misschien was het de algehele stress van het bijhouden van de gewoonte.

Dat is het lastige van de weekenden. Als je op afstand werkt en toegang hebt tot een magnetron, is het vrij gemakkelijk om je vol te vreten met Hot Pockets. Maar als je uit wil gaan en bijvoorbeeld naar het winkelcentrum wil gaan, moet je plots je dag rond de zakken plannen.

Ik probeerde wat extra energie te krijgen door mijn ontbijtje Hot Pocket te eten met een virgin screwdriver, zoals bij een chique brunch.

Met virgin screwdriver bedoel ik sinaasappelsap in een wijnglas.

Dag 7: Zondag 11 november

Weten dat dit het einde van de Hot Pocket-uitdaging is, gaf me misschien de energie die ik nodig had om naar Charlottes verschoven gymles te gaan.

Of misschien was het om 21.00 uur naar bed gaan. Hoe dan ook, dit maffe avontuur eindigt vandaag.

Voor de lunch koos ik ervoor om te zien wat er echt achter die gehaktbal Hot Pockets zat. Laten we zeggen dat ik niet onder de indruk was.

De hele zaak eindigde met wat mijn absolute favoriet is geworden – een BBQ Beef Hot Pocket voor het avondeten.

Terwijl ik die opat, had ik de openbaring dat dit min of meer het einde was. Volgende week, zou ik terug gaan naar normaal, niet-zak eten. Ik zou weer groenten gaan eten. En ik zou misschien dagenlang de magnetron niet aanraken.

Eindgedachten

Over het geheel genomen ben ik twee kilo afgevallen sinds ik begon – en ik schrijf dit toe aan het feit dat ik vrijwel precies wist wat ik at.

Het is waarschijnlijk de reden waarom dieetplannen met voorverpakt voedsel meestal werken. Het nadeel is dat deze manier van eten bijna je sociale leven om zeep helpt als je het probeert vol te houden. Als je belooft alleen nog maar Hot Pockets te eten, beperk je ook je snacken met bijna 100%. Ik garandeer dat die twee kilo’s weer zullen toenemen zodra ik weer op schema ben.

De pockets gaven me wel een beetje meer tijd op een dag, wat ik als moeder waardeerde.

Niet alleen ging het aantal afwasjes dat ik moest doen omlaag, maar het is natuurlijk een algemene overwinning wanneer een maaltijd twee minuten kost om voor te bereiden en te koken.

Maar nu, het nadeel. Terwijl ik deelnam aan dit experiment, moest ik tijdelijk mijn verlangens en liefde voor eten weggooien.

Ja, sommige van de Hot Pockets waren best lekker. Maar deze week ging het vooral om eten om te functioneren, in plaats van eten om te genieten. En is dat niet het beste van eten?