Hypothalamic-pituitary-thyroid (HPT) axis functioning in anxiety disorders. Een systematische review

Depressie is herhaaldelijk in verband gebracht met subklinische hypothyreoïdie, en schildklierhormonen zijn met succes gebruikt om de behandeling met antidepressiva te vergroten. Daarentegen is de omvang van schildklierdisfunctie bij angststoornissen minder duidelijk. Dit is verrassend, aangezien angstgerelateerde symptomen (bv. nervositeit, hartkloppingen, verhoogde transpiratie) veel voorkomen bij hyperthyreoïdie. De huidige studie werd ondernomen om de literatuur over het functioneren van de hypothalamus-hypofyse-schildklier (HPT) as bij angststoornissen samen te vatten. De PubMed en PsycINFO databases werden systematisch doorzocht. Drie soorten studies werden geïncludeerd: (1) “comorbiditeitsstudies” die de prevalentie van schildklieraandoeningen bij personen met angststoornissen vaststelden, (2) “case-control studies” die HPT-parameters tussen patiënten en controles vergeleken, en (3) “correlationele studies” die zelfgerapporteerde angstniveaus en HPT-parameters vaststelden. Het risico op vertekening werd beoordeeld aan de hand van een gestandaardiseerde kwaliteitsbeoordeling. Twintig studies kwamen in aanmerking. Bijna alle studies toonden aan dat de comorbiditeit tussen angst en schildklieraandoeningen significant was. De helft van de studies ondersteunde bovendien de notie van subtiele schildklierdisfunctie in de zin dat thyroïd-stimulerend hormoon (TSH) reacties op de toediening van thyrotropine-releasing hormoon (TRH) werden afgestompt en een omgekeerd evenredige relatie werd waargenomen tussen zelfgerapporteerde angstniveaus en TSH. Over het algemeen werden de HPT beoordelingen goed uitgevoerd, maar verschillende studies slaagden er niet in hun analyses aan te passen voor roken, body mass index (BMI), en depressie. De bevindingen sluiten goed aan bij klinische aanbevelingen om routinematig te screenen op schildklierafwijkingen bij patiënten met angststoornissen, en bij wat bekend is uit fundamenteel onderzoek over schildklier-hersen interacties. De resultaten van de risk of bias assessment onderstrepen het belang van verder experimenteel en longitudinaal epidemiologisch onderzoek van hoge kwaliteit.