Huidige toestand van de rivier

Mensen vragen zich vaak af waarom de Bronx, als enige van alle stadsdelen van New York, “de” in zijn naam heeft. In 1639 arriveerde Jonas Bronck in de Nederlandse nederzetting Nieuw-Amsterdam en kocht van de plaatselijke indianen zo’n 500 hectare land aan de oostkant van de Harlem River onder de lijn van de huidige East 150th Street. Het gebied stond toen bekend als Ranaqua, of “the End Place”, omdat het het zuidelijke eindpunt was van een oude spoorlijn. Ranaqua werd al snel bekend als “Bronck’s Land” en de Aquahung, of “rivier van hoge plaatsen” die ten oosten ervan lag, werd “Bronck’s rivier” genoemd.
In tegenstelling tot wat je in sommige oude geschiedenisboeken kunt lezen, is er geen bewijs dat Bronck de eerste door waterkracht aangedreven molen op de Bronx-rivier heeft gebouwd. De vlakke, moerassige oevers van het zuidelijkste deel van de rivier waren ongeschikt voor de bouw van zo’n molen, en Bronck had er sowieso geen behoefte aan – hij was van plan om in Bronck’s Land alleen tabak te verbouwen.
Jonas Bronck stierf in 1643, net toen het conflict tussen de Nederlanders en de inheemse Amerikanen in de lagere Hudson-vallei oplaaide. Zijn weduwe hertrouwde en verhuisde met haar nieuwe echtgenoot naar vrediger land in de buurt van het huidige Albany. De overgebleven pachters van Bronck, gefrustreerd over het verbouwen van tabak en nerveus uitkijkend naar Siwanoy-krijgers, lieten hun boerderijen voor het merendeel in de steek en verspreidden zich.
Broncks Land werd uiteindelijk bekend als Morrisania, maar de Aquahung hielden vast aan de nieuwe naam, en na verloop van tijd gaf de Bronx-rivier zijn naam aan een borough, een county, een cocktail en een kenmerkende cheer.
Door S.P. DeVillo. 2008.