How to Say “I Want” in Japanese, Explained with Ties

Het is een onopvallende doordeweekse avond en een salaryman staat ineengezakt in het gangpad van een aftands warenhuis.

Hij zit om de een of andere reden te snikken.

Een bezorgde medewerker van de klantenservice komt naar hem toe om te vragen wat er aan de hand is, waarop hij antwoordt:

“Ik wil een ネクタイ (ねくたい) – stropdas kopen! Ik ben naar de herenmode geweest, naar mannelijke accessoires en zelfs naar de goedkopere Halloweenkostuumafdelingen, maar helaas, ik sta nog steeds met een blote hals en lege handen. Waar ter wereld kan een man tegenwoordig een stropdas kopen?”

De medewerkster haalt snel haar inventarisboek tevoorschijn en na een paar seconden bladeren door de index antwoordt ze:

“Wat vreemd, het lijkt erop dat al onze stropdassen in het Japanse leermiddelen gangpad liggen. Wat kan een stropdas in hemelsnaam te maken hebben met Japans leren?”

Het blijkt dat een stropdas, of liever een -tai, essentieel is om te zeggen wat je wilt in de Japanse taal. Dat betekent dat we alles kunnen leren over het uitdrukken van wensen en verlangens in het Japans in termen van het beste geheugensteuntje: de nederige stropdas.

Download: Deze blogpost is beschikbaar als een handige en draagbare PDF die je overal mee naartoe kunt nemen. Klik hier om een kopie te krijgen. (Download)

Het probleem met de vraag “Hoe zeg ik ‘ik wil’ in het Japans?”

Een van de meest voorkomende (en slecht uitgelegd) stukjes advies gegeven aan mensen het leren van een nieuwe taal is om te denken in hun doeltaal, niet om te vertalen in het. Het probleem met direct vertalen is dat wat in onze moedertaal natuurlijk klinkt, niet noodzakelijk hetzelfde klinkt in onze doeltaal. Dit leidt tot output die vaak onnatuurlijk is, zelfs als het begrijpelijk is.

Met andere woorden, het probleem met zeggen “hoe zeg ik X in het Japans” is dat Japanners X waarschijnlijk niet zo zeggen.

Het is taalkundig misschien mogelijk om iets in een andere taal te vertalen, maar om wat voor reden dan ook – of het nu culturele verschillen zijn, de eenvoud van bepaalde grammaticale punten ten opzichte van andere of zelfs popcultuurtrends – de grenzen tussen A en B in vertaling worden vaak een beetje vaag. Als gevolg daarvan zijn de meest natuurlijke vertalingen niet noodzakelijkerwijs de woord-voor-woord vertalingen.

Dit is een enorme hoofdpijn voor professionele vertalers, maar het laat ook een veel tastbaarder probleem voor lerenden zoals wij om aan te pakken. Het kost tijd voor onze wereld om betekenis te verwerven in een tweede taal die gelijktijdig en onafhankelijk van onze moedertaal bestaat, dus hoe voorkomen we vertaling wanneer we misschien nog maar net begonnen zijn met leren?

Vandaag gaan we soorten wensen bespreken die grammaticaal onderscheiden zijn in het Japans, maar niet in het Engels. Hoewel ze allemaal worden omvat door slechts twee vormen van het werkwoord “willen” in het Engels, zal het eenvoudig proberen te vertalen van dit “willen” in het Japans waarschijnlijk onjuiste resultaten opleveren in drie van de vier situaties.

Om met dit specifieke probleem om te gaan, en ook om af te stappen van het vertalen in je hoofd, zou ik willen dat je een twee-stappen proces volgt.

1. Denk niet na over de woorden die je probeert te vertalen, maar over het idee dat je wilt uitdrukken.

2. Leer hoe de Japanse taal dit idee overbrengt.

Met andere woorden, denk niet na over hoe je in het Japans moet zeggen “Ik wil een (iets)”. Denk in plaats daarvan aan het uitdrukken van “Ik wil (iets)” in tegenstelling tot “Ik wil (iets) doen.”

Om dit concept beter te begrijpen, kan het helpen om het in gebruik te zien via een authentieke bron zoals de video’s op FluentU.

Dat betekent dat u echte Japanse spraak kunt horen zoals die wordt gebruikt door moedertaalsprekers.

Voor een voorbeeld van het uiten van verlangens, bekijk een video over een clown die een baan wil of een advertentie over hoe u de gewenste informatie kunt vinden met Google Now.

Gebruik deze en andere boeiende video-gebaseerde lessen van FluentU om een betere greep te krijgen op het uitdrukken van het idee van “Ik wil…” in het Japans.

Gebruik van ～ほしい met zelfstandige naamwoorden: Ik wil een stropdas, geen vlinderdas

We kijken eerst naar ～ほしい omdat, hoewel het achterstevoren is vergeleken met het Engels, de constructie heel eenvoudig te maken is. Door ～ほしい aan een zelfstandig naamwoord toe te voegen, drukt u uw verlangen naar dat zelfstandig naamwoord uit.

Er zijn drie stappen:

1. Kies een zelfstandig naamwoord. Elk zelfstandig naamwoord.

2. Voeg het partikel が toe. Als je wat meer gevorderd bent, kun je soms het partikel は of zelfs の gebruiken.

3. Voeg ほしい (informeel) of ほしいです (formeel) toe na het partikel.

ほしい is een い-bijvoeglijk naamwoord en enkele van zijn basisvervoegingen zien er als volgt uit:

Present positief: ほしい – willen

Present negatief: ほしくない – wil niet

Past positief: ほしかった – wilde

Past negatief: ほしくなかった – wilde niet

Zo, laten we teruggaan naar ons verhaal en een beetje terugspoelen. Stel dat het personeelslid de salaryman niet duidelijk had gehoord omdat hij te hard snikte. Ze zou kunnen zeggen:

すみません。何がほしいですか？
(すみません。なにが ほしいですか？)
Excuse me. Wat wilt u?

Op verzoek herhaalt de man dat hij een stropdas wil.

ネクタイ…ネクタイがほしいです。
(ねくたい…ねくたいが ほしいです。)
Een stropdas… Ik wil een stropdas.

De medewerkster knikt en zegt “deze kant op, alstublieft.” Ze leidt hem door een paar gangen en, terwijl ze haar hand uitstrekt naar een rek met stropdassen, gebruikt ze een omkering van de structuur die we net hebben geleerd.

ほしいものがありますか？
Is er iets dat u wilt?

(In dit geval is het zeggen van ほしいもの een beetje als het zeggen van “het ding dat gewenst is.”)

De bediende knippert, ongelovig, als hij de blik van de winkelier volgt om te beseffen dat hij kijkt naar een rek vol vlinderdassen. Een beetje gefrustreerd antwoordt hij:

ボウタイじゃなくて、ネクタイがほしいです！
(ぼうたい じゃなくて、ねくたいが ほしいです！)
Ik wil een stropdas, geen vlinderdas!

Als je specifiek wilt zeggen dat je iets niet wilt, wordt vaak は gebruikt in plaats van が. Onze salaryman had net zo goed kunnen zeggen:

あっ、すみません。ボウタイはほしくないです。ネクタイがほしいです。
(あっ、すみません。。ぼうたいは ほしくないです。ねくたいが ほしいです。)
Ahh, sorry. Ik wil geen vlinderdas. Ik wil een stropdas.

Gebruik van ～たい met werkwoorden: Ik wil deze stropdas kopen

Als je niet een ding wilt, maar eerder iets wilt doen, moet je de ～たい-vorm met een werkwoord gebruiken.

Deze vorm laat zien dat je de actie wilt doen waar de ～たい aan vastzit.

Deze vorm kun je ook in drie stappen maken.

1. Kies een werkwoord. Om het even welk werkwoord.

2. Vervoeg dat werkwoord tot zijn ～ます vorm.

3. Vervang ～ます door ～たい.

Om de vorming van deze werkwoordsvorm te oefenen, zie de website van uTexas. (Merk op dat u een Japans toetsenbord moet installeren om deze website te gebruiken).

Hier zijn enkele voorbeelden van de vorm in gebruik:

見る (みる) – om te zien: 見る → 見ます (みます) → 見たい (みたい) – ik wil zien/bekijken…

売る (うる) – om te verkopen: 売る → 売ります (うります) → 売りたい (うりたい) – ik wil verkopen…

買う (かう) – om te kopen: 買う → 買います (かいます) → 買いたい (かいたい) – Ik wil kopen…

Het is misschien een beetje vreemd om over na te denken, maar de ～たい vorm van werkwoorden is uniek omdat het op dezelfde manier vervoegt als い-bijvoeglijke naamwoorden dat doen. Maar dat is goed voor ons, want het betekent dat we precies dezelfde vervoegingen kunnen gebruiken voor ～たい en ～ほしい!

Hier is bijvoorbeeld het werkwoord 買う.

Present positief: 買いたい (かいたい) – Ik wil (iets) kopen.

Present negatief: 買いたくない (かいたくない) – Ik wil (iets) niet kopen.

Past positief: 買いたかった (かいたかった) – Ik wilde (iets) kopen.

Past negatief: 買いたくなかった (かいたくなかった) – Ik wilde (iets) niet kopen.

Om deze beleefd te maken, voegt u gewoon です toe aan het eind van elk van de bovenstaande voorbeelden.

Laten we teruggaan naar ons verhaal. De twee staan nu voor een rek met stropdassen. Let op hoe de medewerker onze salaryman om wat meer informatie vraagt.

では、どんなネクタイを買いたいですか？
(では、どんな ねくたいを かいたいですか？)
Dus, wat voor soort stropdas wilt u kopen?

(Opmerking: Hoewel we normaal de ～たがる vorm gebruiken om over de verlangens van anderen te praten, zoals we in deel vier zullen leren, wordt de normale ～たい vorm nog steeds gebruikt als je iemand een vraag stelt).

De salaryman bekijkt de selectie van dassen en gebruikt, een beetje teleurgesteld, een omkering van deze structuur, met het woord もの – “ding.”

うーん、試着したいものが一つもないな。
(うーん、しちゃくしたい ものが ひとつも ないな。)
Hmm, ik zie er niet eens een die ik wil passen.

Het personeelslid, geschokt door deze botte repliek, antwoordt:

あの、先程のボウタイをもう一度見たくないですか？
(あ、のさきほどの ぼうたいを もういちど みたくないですか？)
Uhh, wil je niet nog een keer naar die vlinderdassen van daarnet kijken?

Onenthousiast pakt hij een willekeurige das en begint naar de kassa te lopen.

じゃあ、これにします。
Ik neem deze, dan.

Gebruik ～てほしい met werkwoorden: Ik wil dat je me deze stropdas verkoopt

Japans plakt gewoon die ～ほしい van eerder aan het eind van een て vormwerkwoord om het idee over te brengen van “willen dat iemand iets voor je doet.”

Dit is geweldig omdat het betekent dat we de zinsstructuur niet ingewikkelder hoeven te maken door een voegwoord als “voor” toe te voegen en we kunnen ook dezelfde vervoegingen blijven gebruiken die we eerder hebben geleerd. Nogmaals, er zijn slechts drie stappen.

1. Kies een werkwoord. Om het even welk werkwoord.

2. Vervoeg dat werkwoord tot zijn て vorm.

3. Voeg ～ほしい rechtstreeks toe aan het einde van de て vorm van het werkwoord.

Je kunt je begrip van dit alles controleren op JLPTsensei.

Hier zijn enkele voorbeelden:

売る (うる) – verkopen: 売る → 売って (うって) → 売ってほしい (うってほしい) – ik wil dat je verkoopt…

飲む (のむ) – drinken: 飲む → 飲んで (のんで) → 飲んでほしい (のんでほしい) – ik wil dat je drinkt…

辞める (やめる) – om ontslag te nemen/op te stappen: 辞める → 辞めて (やめて) → 辞めてほしい (やめてほしい) – Ik wil dat je ontslag neemt…

Terug in de winkel nadert de teleurgestelde bediende een kassahokje en ziet, terwijl hij opkijkt, dat de kassier een ongelofelijke stropdas draagt. Hij roept uit:

うわ！そのネクタイ、売ってほしいです！売ってください！
(うわ！その ねくたい、うって ほしいです！うって ください！)
Godverdamme! ik wil dat je me die stropdas verkoopt! Verkoop hem alsjeblieft aan me!

Je merkt misschien dat de uitdrukkingen “ik wil dat je (iets) doet” en “alsjeblieft (doe iets)” erg op elkaar lijken. Het zeggen van “alsjeblieft” is misschien iets directer, maar afgezien daarvan zijn deze vormen meestal uitwisselbaar.

Dus, na te zijn gevraagd om de stropdas te verkopen die bij zijn uniform hoort, zou de kassier kunnen antwoorden:

怒らないで聞いてほしいのですが、このネクタイは非売品です。
(おこらないで きいて ほしいのですが、この ねくたいは ひばいひん です。)
Luister alstublieft en wees niet boos, maar deze stropdas is niet te koop.

De salarisman, wanhopig, springt over de tafel en probeert de stropdas van de kassier zijn nek te rukken. Ze vechten een paar minuten met elkaar voordat de beveiliging arriveert om de situatie op te lossen. Hijgend en geïrriteerd kan de kassier ruw uitroepen:

この店に二度と来てほしくないです！
(このみせに にどと きてほしくないです！)
Ik wil niet dat je ooit nog terugkomt in deze winkel!

～たがる met werkwoorden: Hij wilde me vermoorden!

In het Japans is het helaas wat moeilijker om te praten over wat andere mensen willen doen. Dit komt omdat het Japans woorden markeert om bewijskracht aan te tonen of uit te leggen hoe een bepaald stuk informatie is verkregen. Dit vereist normaal gesproken grammatica die moeilijker is dan de ～たい vorm zelf en er zijn een paar manieren om het aan te pakken, maar om deze post niet te ingewikkeld te maken, zal ik het slechts over een van hen hebben.

Om uit te drukken dat “iemand anders iets wil doen” kun je:

1. Een uitspraak toevoegen aan het einde van een ～たい vormwerkwoord.

2. De ～たい in een ～たい vormwerkwoord vervangen door ～たがる.

3. Voeg ～ですか toe aan het eind van een ～たい vorm werkwoord om te vragen of iemand anders iets wil doen.

Als u nieuwsgierig bent, ～たがる is eigenlijk de normale ～たい vorm gebruikt met het achtervoegsel ～がる. Het achtervoegsel ～がる geeft de betekenis van “lijken” of “tekenen van”, dus ～たがる betekent eigenlijk iets als “tekenen van iets willen doen.”

Dat terzijde, het is goed om te denken van deze vorm als betekenis “(iemand anders) wil om iets te doen.” Bijvoorbeeld:

殺す (ころす) – om te doden: 殺す → 殺します (ころします) → 殺したい (ころしたい) → 殺したがる (ころしたがる) – (Hij) wil doden…

～たがる vervoegt op dezelfde manier als type één (う) werkwoorden als 怒る (おこる) – om boos te zijn of 走る (はしる) – om te vluchten. Het wordt vaak gebruikt in de ている vorm.

Hiervan zijn enkele formele basisvervoegingen:

Voorwoordelijk positief ている: 殺したがっています (ころしたがって います) – (Hij) wil doden…

Voorwoordelijk negatief ている: 殺したがっていません (ころしたがって いません) – (Hij) wil niet doden…

Past positief ている: (Hij) wilde doden…

Past negatief

Past negative: (Hij) wilde niet doden…

En hier zijn de casual versies (de definities zijn hetzelfde; alleen de mate van formaliteit verandert hier):

Present positief Te Iu: Ik wil doden…

Present negatief Te Iu: Ik wil niet doden…

Past positief Te Iu: Wilde doden (wanted to kill)

Verleden negatief

Laten we zeggen dat de winkelmanager de kassier komt berispen omdat hij de klant niet het respect geeft dat hem in zijn positie toekomt. De klant is tenslotte koning. Verward antwoordt de kassier:

B…bu…maar, de klant wilde me vermoorden!

Waarop de manager antwoordt,

Dat is gek.

Na zo’n antwoord kun je wel zeggen dat de kassier zijn baan wil opzeggen!

Hoewel het uitdrukken van verlangen in het Japans misschien wat ingewikkelder is dan in het Engels, zijn de verschillende manieren om “ik wil” te zeggen in het Japans ook vrij eenduidig gemarkeerd. Met een beetje oefening wordt het een tweede natuur voor je het weet!

Download: Deze blogpost is beschikbaar als een handige en draagbare PDF die u overal mee naartoe kunt nemen. Klik hier om een kopie te krijgen. (Download)