Hondenuiteinden – Een nieuwe behandeling voor staartpuntverwondingen – Vetruus

Hondenuiteinden – Een nieuwe behandeling voor staartpuntverwondingen

Staartpuntverwondingen bij honden lijken vrij eenvoudige verwondingen te zijn. Ze kunnen echter verschillende complicaties ontwikkelen, waardoor een succesvolle behandeling zeer moeilijk is. Dit artikel beschrijft het gebruik van een nieuw gaasverband dat is ontwikkeld voor de behandeling van deze verwonding en stelt ook een aanpak voor waarmee verschillende wondcomplicaties met succes kunnen worden beheerst.

Inleiding

Tandpuntverwondingen in de veterinaire praktijk zijn relatief zeldzaam, met een gerapporteerde incidentie van 0,23% (Diesel et.al. 2010), hoewel opmerkingen op websites van eigenaren suggereren dat veel verwondingen worden behandeld zonder tussenkomst van een dierenarts. Spaniels en windhonden zoals Greyhounds, whippets en lurchers lopen een hoger risico op staartpuntverwondingen.

Zonder zorgvuldige behandeling genezen staartpuntverwondingen waarschijnlijk niet en veranderen ze snel in chronische bloedende wonden, wat pijn en lijden veroorzaakt voor de hond en grote moeilijkheden voor eigenaars of hondenbegeleiders. Bij het kwispelen van de staart spuit het bloed langs de wanden omhoog en de wond geneest letterlijk niet.

Figuur 1 – Bloednevel van een staartverwonding

Klinische presentatie

Staartpuntverwondingen bij honden beginnen als een kleine excoratie, meestal aan de distale staartpunt, hoewel ze ook verder langs de staart kunnen voorkomen. Waggelen van de staart tegen een hard oppervlak verergert de wond. De meeste staartverwondingen bij honden zijn stootgerelateerd – zonder stootabsorptie is een succesvolle genezing onwaarschijnlijk.

Figuur 2 – Vroege staartverwonding

Verschillende complicaties, waaronder pijn, zelf-trauma en infectie, komen vaak voor.

Staartpuntverwondingen moeten onmiddellijk worden behandeld als het om kleine huidletsels gaat (figuur 2). Zonder passende behandeling zullen deze wonden snel verslechteren (figuur 3). Een aantal complicaties zal zich waarschijnlijk ontwikkelen. Deze verkleinen de kans op een succesvolle behandeling.

Figuur 3 – Chronische staarttipverwonding

Dog Ends zijn buisvormige verbanden van gaas die over de staarttip worden bevestigd. Het gaas is zo geconstrueerd dat het verband net voldoende kan buigen om schokken op te vangen zonder de kracht op de verwonde plek over te brengen. De gaasconstructie zorgt voor een uitstekende ventilatie van de verwonde zone en helpt het infectierisico te verminderen.

Figuur 4 – Dogends behandelingspakket + instructies

Behandeling van een vroege staartpuntverwonding

Zelfs in dit stadium zullen deze verwondingen hevig bloeden. Diepe weefselschade of diepe huidinfectie is in dit stadium onwaarschijnlijk, hoewel fracturen mogelijk zijn. Oppervlakkige huidinfectie komt vaak voor en een kweek- en gevoeligheidstest kan nuttig zijn.

Zelfletsel door kauwen/likken of kwispelen speelt een grote rol bij de verergering van de wond. Het is noodzakelijk te voorkomen dat de hond op de staart of het verband kauwt, gewoonlijk door het gebruik van een Elizabethaanse kraag.

Het grootste probleem bij deze wonden is de voortdurende herhaalde impact op het wondgebied door het kwispelen met de staart. Zonder het absorberen van deze schokken zal de wond niet genezen.

Dog Ends die in dit stadium worden aangebracht, zullen het probleem zeer waarschijnlijk snel oplossen.

Het Dog End verband moet worden gebruikt totdat de wond volledig is genezen – dit is normaal gesproken totdat het haar weer is aangegroeid en het wondgebied volledig heeft bedekt. Haar biedt waardevolle bescherming en om deze reden mag de staartpunt niet worden geschoren, tenzij dit van essentieel belang is om infectie onder controle te houden.

Dog Ends moeten worden aangebracht zoals aangegeven in de verpakkingsinstructies – met behulp van ankertape die proximaal van de staartwond wordt aangebracht om verder huidtrauma te voorkomen. (Fig 5,6,7) In sommige gevallen kan het nuttig zijn om eerst een steriel primair verband op de wond aan te brengen om het huidoppervlak te beschermen. Onder het primaire verband kunnen ook hydrogelverbanden worden gebruikt om weefselherstel te bevorderen.

Het gaas van de Dog End helpt om eventuele primaire verbanden op hun plaats te houden en de overhangende tip absorbeert de schokken en verwijdert of vermindert het trauma. Bij het verwisselen van het verband is het vaak mogelijk om het ankertape te laten zitten als het niet vuil is of afbladdert. Het verwisselen van de Dog End neemt enkele seconden in beslag en dient dagelijks te gebeuren of telkens wanneer de Dog End vuil of beschadigd is.

Figuur 5 – verankeringstape op zijn plaats

Figuur 6 – primair verband losjes op zijn plaats getapet

Figuur 7 – Dogend verband dat zorgt voor schokabsorptie in overhangend gebied

Het zou ongeveer twee weken moeten duren voordat een letsel aan de staartpunt volledig is verholpen, maar langere behandelingskuren zijn noodzakelijk. Hondenriemen worden vaak gebruikt ter preventie van toekomstige verwondingen, bijvoorbeeld bij werkhonden of tijdens korte perioden van kennelgebruik.

Behandeling van een chronische staarttipblessure

Chronische verwondingen moeten nogal anders worden behandeld. Meervoudige complicaties zijn gewoonlijk aanwezig:

• Diepe weefselinfecties – bacteriologie en gevoeligheidstesten zijn zeer belangrijk. Er kan sprake zijn van meervoudige antibioticaresistentie indien antibiotica ondoeltreffend zijn gebruikt.
• Diepe beschadiging van weke delen is waarschijnlijk. Osteomyelitis kan ook aanwezig zijn. Röntgenfoto’s kunnen worden gebruikt om osteomyelitis te helpen vaststellen. Een geschikt antibioticum moet worden gebruikt als infectie wordt vastgesteld.
• Honden zijn gewend aan het kauwen of traumatiseren van deze wonden. Dit wordt geaccentueerd door de onvermijdelijke pijn die gepaard gaat met chronische wonden. Pijnbestrijding is essentieel, gekoppeld aan fysieke wondbescherming met behulp van een Elizabethaanse kraag. Niet-steroïde anti-inflammatoire geneesmiddelen (NSAID’s) zijn normaliter de meest geschikte pijnstillende middelen voor dit soort wonden.
• Er zal altijd sprake zijn van stoottrauma. Zoals voorheen zal Dog Ends deze schokken absorberen, waardoor dit uit de vergelijking wordt gehaald. Het kan nodig zijn om eerst een paar dagen antibiotica, NSAID’s en een Elizabethaanse kraag te gebruiken alvorens een verband op de staart aan te brengen. Als er onmiddellijk staartverbanden worden gebruikt, kan dit extra pijn veroorzaken.
• In sommige gevallen, als het distale weefsel te erg is aangetast, kan amputatie van de staartpunt gunstig zijn, om het chronisch zieke weefsel te elimineren. De marges moeten al het geïnfecteerde of getraumatiseerde weefsel omvatten om effectief te zijn, waardoor preoperatieve radiografie uiterst nuttig is. Hondenriemen zijn zeer nuttig na amputatie om de delicate operatiewond te beschermen. In deze situatie is het essentieel om eerst een steriel primair verband te gebruiken om de wond af te dekken, met een Dog End er overheen geplaatst.

Casus

In deze casus toont de eerste afbeelding een chronische staartwond bij een 7 jaar oude ex-rescue Staffordshire Bull Terrier met een tweejarige geschiedenis van intermitterende staartpuntbloedingen en zelftrauma. De staartpunt vertoonde ernstige littekenvorming, met gezwollen granulatieweefsel en minimale gebieden met behaarde huid.

Figuur 8 – Chronische weefselschade

De moeilijke aard van de aandoening werd aan de eigenaren uitgelegd, waarbij de noodzaak van langdurige behandeling en mogelijke amputatie werd besproken. Een Hound Surround halsband (Bonovate, UK) werd gebruikt om verder zelftrauma te voorkomen (deze halsband is kleiner dan een conventionele Elizabethaanse halsband, met superieur perifeer zicht en ventilatie)

Figuur 9 – Dogend op zijn plaats op de gewonde staart na 5 dagen behandeling met pijnstillers en antibiotica

Figuur 10 – Staart na 2 weken behandeling. De zwelling van het zachte weefsel is verdwenen en het haar begint opnieuw te groeien

Swabs werden genomen en ingediend voor bacteriologische cultuur en gevoeligheidstesten en de hond werd gestart met orale cephalexine en meloxicam. Hondenriemen werden gebruikt om stootwonden te elimineren. De bloeding stopte de volgende dag toen het oppervlakkige trauma uit de vergelijking was verwijderd. Na 2 weken waren de oppervlakkige ontstekingsveranderingen in het gewonde gebied grotendeels verdwenen. De zwelling van het zachte weefsel was verdwenen en de staartpunt kon zonder pijn worden vastgepakt. De haargroei kwam op gang, maar voortdurende wondbescherming met de hondenpootjes en de kraag was nog steeds essentieel.

Amputatie had in dit geval overwogen kunnen worden. Echter, zonder zeer zorgvuldige bescherming en pijnbestrijding, zou de hond slechts de operatiewond hebben getraumatiseerd, waardoor het proces opnieuw zou beginnen.

Conclusie

Staartpuntverwondingen hebben een complexe etiologie. Eliminatie van alle complicerende factoren, (vooral zelf-trauma) is essentieel. Hondenriemen elimineren de belangrijkste factor van impact trauma en helpen de genezing.