Hoe vindt de eiwitsynthese in een cel plaats?

De eiwitsynthese wordt in de conventionele biologie meestal in 2 delen opgesplitst: Transcriptie en translatie.
DNA is de genetische code die informatie opslaat voor de synthese van eiwitten. Tijdens de eerste fase van de eiwitsynthese wordt DNA in de kern gekopieerd, of getranscribeerd, naar mRNA. De “m” in mRNA staat voor boodschapper, omdat DNA de kern niet verlaat, en omdat mRNA informatie overbrengt op de DNA-streng buiten de kern, is het mRNA een boodschapper. Zodra het DNA getranscribeerd is, bindt het mRNA zich aan een ribosoom, een organel in de cel waar de vertaling plaatsvindt.

Aminozuren en codons
Eiwitten zijn gemaakt van combinaties van aminozuren. mRNA is opgebouwd uit codons, een reeks van drie nucleotidebasen, en elk codon codeert voor een specifiek aminozuur. In de onderstaande tabel zien we bijvoorbeeld dat het codon “AAU” codeert voor Asp (asparagine). Het tRNA kan alleen daar asparagine binden, omdat tRNA niet zou matchen met een ander anticodon op tRNA kan alleen binden aan een codon met de juiste basen: A (adenine) kan alleen binden aan U (uracil) en G (guanine) kan alleen binden aan C (cytosine).

Wanneer een mRNA-codon het ribosoom binnenkomt, draagt (draagt) een tRNA daar aminozuren over. Zie hoe in de afbeelding hieronder het tRNA met het aminozuur Asp (asparaginezuur) het aminozuur brengt, en vervolgens het aminozuur aan de bestaande keten vastmaakt, vlak naast Lys (lysine).

Er zijn veel codons op elke streng mRNA, die een lange keten aminozuren zullen vormen, een polypeptideketen genaamd, en een eiwit bestaat uit een of meer polypeptideketens. Daarom worden bij translatie de codons op het mRNA vertaald in een reeks aminozuren die een polypeptideketen vormen.