Hoe confronteer je iemand met kwetsend gedrag?

*Deel I van twee artikelen over confrontatie en verzoening

Kom op, broeder, maak een ritje met me. Er moet iets gebeuren tussen ons, zie je. Hoe dan ook, we praten of vechten het uit. Want dit oude bloed is verre van dun. Dikker dan het water waarin we verdrinken. There’s room for two here to swing or bury old blades.’

Chuck Ragan- Come Around

Like us if you are enjoying this content.

Confrontation: Relationships Gone Wrong

Relaties zijn net puppies. Ze zijn superschattig en leuk om mee te spelen, en niets is leuker dan een ander levend wezen dat kronkelt van verrukking op het moment dat je binnenkomt. Maar soms plassen ze op je bed, en voor ongeveer 30 minuten, vind je ze niet zo aardig.

En ze hebben werk nodig. Je moet ze uitlaten en voeren en hun injecties betalen.

Vriendschappen en huwelijken zijn net zo. Meestal zijn ze geweldig, maar af en toe plast er iemand op je bed.

Dit is het moment waarop je de confrontatie aan moet gaan. Net als vaccins, wanneer goed toegediend, maakt confrontatie je relatie minder vatbaar voor ziekte in de toekomst. Maar, net als vaccins, is het geen pretje. Niemand vindt het leuk om volwassen te moeten zijn en dingen te doen zoals de hypotheek betalen, geen geld uitgeven dat je niet hebt en zeker geen mensen confronteren. Maar zo is het leven. Als iemand met wie je een relatie hebt je kwetst, beledigt of onrecht aandoet, heb je de plicht voor de gezondheid van de relatie om dat aan te pakken.

Hoe kom je daar dan van terug- van verraad en wanhoop en pijn?

Iemand die je vertrouwde heeft misbruik van je gemaakt, en je vindt dat je het volste recht hebt om dat voor altijd tegen hem of haar te blijven gebruiken. Aan de andere kant wil een deel van je ook de hele rotzooi negeren en teruggaan naar hoe het was.

Je kunt bitterheid niet voor altijd vasthouden. Dat is als vergif drinken en wachten tot de ander sterft. Bitterheid en wrok zijn alleen maar productief in die zin dat ze ons ervan weerhouden om te groeien in Christus en verder te gaan met ons leven. Dr. David Schnarch van het Marriage & Family Health Center in Colorado noemt het “emotioneel versmolten” raken. Je zinkt zoveel krachtige emoties in een andere persoon dat je je niet van hem of haar kunt losmaken, waardoor er banden ontstaan die je ervan weerhouden om verder te gaan dan waar je nu bent.

Maar je kunt ook niet net doen alsof er niets gebeurd is. Als je waarde hecht aan je relatie en wilt dat het een bron van geluk en steun is, moet je de zwakke punten aanpakken.

Dit betekent dat je NIETS van het volgende mag doen:

1. Passief agressief worden omdat je denkt dat ze maar moeten merken dat je boos bent.
2. Wraak zoeken/vergelden.
3. Wachten tot “het juiste moment,” en er nooit over beginnen- dit soort ontwijkend gedrag sleept de dingen alleen maar uit en vergroot de pijn. Er zijn geen goede tijden voor confrontatie, alleen betere.
4. Hen in het openbaar in verlegenheid brengen door te zeggen wat ze hebben gedaan- dat is gewoon agressief en sadistisch.

Neem liever:

1. Zoek of maak een afspraak (vraag ze om te lunchen, koffie te drinken, bij jou of bij hen langs te komen) om te gaan zitten en dit uit te praten.
2. Overweeg een brief of briefkaarten voor te bereiden, zodat je precies kunt zeggen wat je wilt zeggen. Dit is handig wanneer al die emotionele stress uw hersenen schoner maakt dan het aanrecht van Martha Stewart.
3. Blijf kalm. Vermijd agressie of schreeuwen. Als je begint te huilen, nou, daar is niets aan te doen; maar het doel is om je gevoelens zo te presenteren dat de ander niet het gevoel krijgt dat je hem aanvalt.
Het is essentieel dat je je hart op de juiste plaats hebt, zodat de confrontatie voortkomt uit een plaats van liefde en begrip. We hebben allemaal andere mensen gekwetst (opzettelijk en onopzettelijk). Als je denkt dat de ander je heeft gekwetst zonder dat dat de bedoeling was, zal je gesprek productiever en minder pijnlijk zijn als je het met die instelling benadert. Dit zal je helpen om de verzoening die je nastreeft dichterbij te brengen.

Stem gewoon eerlijk tegen ze en zeg: “Ik denk niet dat je beseft hoe kwetsend/beledigend het is als je “X” doet. Het kwetst/verontwaardigt me omdat “Y,” en ik zou het op prijs stellen als je zou vermijden om het te doen in de toekomst.” Vergeet niet dat er één nodig is om te vergeven en twee om te verzoenen.

Story Time

Er waren twee zussen die samenwoonden op de universiteit. Ze konden goed met elkaar opschieten, ook al verschilden ze nogal, maar ze hadden net als iedereen wel eens ruzie. Op een keer reden ze terug naar huis en reden over een verkeersdrempel, zoals ze al honderden keren hadden gedaan. Het jongere zusje begon vanaf de passagiersstoel tegen de oudere zus te schreeuwen: “Ik haat het als je met mijn kant van de auto over de drempels rijdt! Ik vind het gewoon zo onattent als de bestuurder zijn kant van de auto op de weg houdt en de andere persoon dwingt om over de drempels te rijden!”

De oudere zus had geen idee dat ze er zo over dacht, en na een paar ongemakkelijke minuten stemde ze ermee in om in de toekomst niet meer over de drempels te rijden aan haar zusters kant van de auto. Natuurlijk, daarna deed ze het af en toe, ofwel omdat ze niet nadacht en het per ongeluk deed, ofwel omdat ze haar zus op de zenuwen wilde werken (als grapje, niet als vergelding), maar ze vermeed het meestal omdat ze kon zien hoezeer het haar stoorde.

En zelfs nu, een paar jaar verder, maken ze soms grapjes over hoe woedend de jongere zus werd over zoiets onbelangrijks als verkeersdrempels.

Het punt van deze charmante anekdote over de universiteit is om te illustreren dat confrontatie een noodzakelijk, gezond onderdeel van relaties is. Hoewel dit misschien niet de beste manier was om het aan te pakken, kwam er toch iets goeds uit voort. En, als de geconfronteerde partij, waardeerde de oudere zus het dat haar zus haar vertelde dat ze iets vervelends deed, zodat ze het in de toekomst kon vermijden. Niemand wil zijn naasten kwetsen, zelfs niet als ze het onbedoeld doen.

Bedenk – als ze oprecht om je gevoelens en de relatie die je hebt geven, zullen ze ontvankelijk zijn voor wat je te zeggen hebt. Het lijkt misschien niet meteen zo, maar als ze om je geven, draaien ze wel bij.

Wat als ze het niet op jouw manier zien?

Dit is een ongemakkelijke plaats om te zijn. Je zet jezelf op een kwetsbare plaats en werd geconfronteerd met vijandigheid. Gedachten en gevoelens beginnen over elkaar heen te buitelen, “Heb ik het mis? Is dit niet zo’n grote zaak? Heb ik onze relatie verpest?”

Als je de tijd hebt genomen om je gevoelens redelijk in te schatten en je voor te bereiden om ze met een ander te bespreken, is het onwaarschijnlijk dat jij degene bent die fout zit. Wat er ook is gebeurd, het was belangrijk genoeg dat u besloot het met iemand anders te bespreken.

Luister naar wat zij te zeggen hebben. Waarom denken ze dat je ongelijk hebt? Zijn hun argumenten steekhoudend of zijn ze je aan het belazeren? “Gaslighting” is een term die is afgeleid van de film Gaslight uit de jaren veertig (gebaseerd op het toneelstuk Angel Street) waarin een echtgenoot verschillende misleidingen gebruikt om zijn vrouw ervan te overtuigen dat ze gek is, zodat ze niet wordt geloofd als ze melding maakt van vreemde dingen die in werkelijkheid gebeuren. 1

Gaslighting neemt meestal de vorm aan van afwijzende uitspraken als: “Je bent zo gevoelig. Je bent zo emotioneel. Je bent defensief. Je overdrijft. Kalmeer. Ontspan je. Stop met doordraaien! Je bent gek! Ik maakte maar een grapje, heb je geen gevoel voor humor? Je bent zo dramatisch. Zet je er gewoon overheen!” 2 In plaats van de mogelijkheid te erkennen dat hun gedrag ongepast is, manipuleren gaslighters degenen die ze beledigen emotioneel door hen te vertellen dat ze buiten hun boekje gaan omdat ze suggereren dat ze hun gedrag moeten veranderen.

Als dit het geval is, heb je een paar opties. Probeer de persoon naar je te laten luisteren. Als hij weigert, is het misschien tijd om je verlies te nemen en verder te gaan zonder hem. Het is bijna onmogelijk om een gezonde relatie te hebben met iemand die misbruik van je maakt door te weigeren je zorgen in overweging te nemen.

Als dat niet ideaal/mogelijk is, overweeg dan christelijke hulp te zoeken voor een perspectief van een derde partij en om je te helpen je eigen gevoelens op een rijtje te zetten, zodat je zelf niet bezwijkt voor verdere verleiding. In Galaten 6:1 staat: “Broeders, als iemand op een zonde betrapt wordt, herstelt gij, die geestelijken zijt, hem zachtmoedig, maar waakt voor uzelf, anders zult ook gij in verzoeking komen”. De kans is groot dat ze er niet graag mee instemmen, omdat ze hun gedrag niet als een probleem lijken te zien. Ga desnoods alleen naar een sessie om advies te vragen over hoe je hen kunt overhalen om te gaan. Uw hulpverlener kan u misschien helpen een productievere manier te vinden om met de ander te communiceren over uw grieven.

U hebt misschien het gevoel dat u onredelijk bent, omdat u verwacht dat iemand anders voor u verandert. Maar er is een verschil tussen een andere politieke mening en kwetsend gedrag. Soms moet je het er gewoon mee eens zijn dat je het oneens bent, en andere keren moet je voet bij stuk houden. Mensen hebben recht op hun mening; ze hebben niet het recht anderen te kwetsen.

1. http://en.wikipedia.org/wiki/Gaslighting
2. Ali, Yashar. “Een boodschap van een man aan vrouwen: je bent niet ‘gek’.”

Images cc: freedigitalphotos.com – “Brother Yelling To Sister” by artur84