Het verschil tussen paniekstoornis en angst

Paniekstoornis kan worden gedefinieerd als een toestand van intense bezorgdheid of angst als gevolg van een bedreigende gebeurtenis. Deze staat van bezorgdheid kan een normaal onderdeel zijn van iemands leven op incidentele basis. Bij stressfactoren in het leven, zoals een verandering van baan, stress in het gezin, de voorbereiding op een tentamen of de planning van een belangrijke gebeurtenis, kan iemand zich overweldigd en angstig voelen. Deze angstige gevoelens verdwijnen wanneer de gebeurtenis eindigt, of de stressfactor in het leven is opgelost. Bij mensen met een angststoornis gaan deze angstige gevoelens nooit weg en worden ze na verloop van tijd vaak erger. De meest voorkomende angststoornissen volgens de Diagnostic and Statistical Manual of Mental Disorders, Fifth Edition (DSM V), variëren van gegeneraliseerde angst (GAD), sociale angststoornis (SAD), en specifieke fobieën tot paniekstoornis en agorafobie. Er is een verschil tussen paniekstoornis en angststoornis. Een individu gediagnosticeerd met een angststoornis betekent niet noodzakelijkerwijs dat ze paniekaanvallen zullen ervaren, omdat er een breed spectrum van angststoornissen is, variërend van gegeneraliseerde angststoornis, obsessief-compulsieve stoornis, en paniekstoornis met vele andere stoornissen daartussen.

Veel mensen leven in overmaat en zorgen en angst, maar zijn traag om hulp te zoeken omdat ze ervan uitgaan dat leven met angst normaal is. Regelmatig gevoelens van angst hebben is geen normale manier van leven.

Hoe voelt een paniekaanval aan?

Paniekaanvallen bootsen levensbedreigende situaties na waarbij het individu het gevoel heeft dat hij of zij doodgaat. Vaak treden ze op met pijn op de borst en kortademigheid, die meestal binnen 10 minuten een hoogtepunt bereiken. Paniekstoornis is een vorm van angststoornis die wordt gediagnosticeerd wanneer personen terugkerende paniekaanvallen ervaren die worden gevolgd door een angst van ten minste een maand voor een op handen zijnde paniekaanval. De volgende tekenen en symptomen worden vaak geassocieerd met paniekaanvallen:

• Palpitaties
• Trembling
• Geest van ademnood
• Gevoel van verstikking
• Pijn in de borst
• Nausea
• Duizelig gevoel
• Rillingen of warmtegevoelens
• Gevoel van onbehagen of tintelingen
• Verlost zijn van zichzelf
• Bang om de controle te verliezen
• Bang om te sterven

Behandeling voor paniekstoornis

De American Psychiatric Association (APA) beveelt aan om patiënten met paniekstoornis te behandelen wanneer de symptomen disfunctioneren of significante distress veroorzaken in aspecten van iemands leven zoals hun werk, gezinsleven, sociale verplichtingen, en vrijetijdsactiviteiten. Benzodiazepinen zoals Valium zijn geen aanbevolen eerstelijnsbehandeling voor mensen met paniekstoornis en zijn bedoeld voor mensen met een paniekstoornis die niet succesvol is behandeld met een andere psychotherapie of farmacologische behandeling. De eerstelijns behandeling voor paniekstoornis is cognitieve gedragstherapie met of zonder medicatie. Medicijnen die worden aanbevolen zijn onder andere antidepressiva, specifiek selectieve serotonine heropname remmers (SSRI’s).

Typen angststoornissen

Sociale angststoornis: Een buitensporige en blijvende angst voor sociale prestaties in het bijzijn van personen. Voorbeelden zijn gevoelens van vernedering, buitensporige zorgen, angst en verlegenheid bij het gebruik van een openbaar toilet, eten in het openbaar of spreken in het openbaar. Individuen zullen tot extreme maatregelen gaan om deze situaties te vermijden.

• Specifieke fobieën: Een extreme zorg of angst voor een bepaalde omgeving die invaliderende gedachten en emoties kan opwekken in die mate dat het individu deze situaties koste wat kost zal vermijden. Voorbeelden zijn hoogtes, vliegen, slangen, bloed, spinnen en naalden.
• Paniekstoornis: Gevoelens van extreme bezorgdheid die een levensbedreigende situatie nabootst. Symptomen zijn onder meer een snelle hartslag, pijn op de borst, beven, kortademigheid, een gevoel van verstikking, rillingen of een warmtegevoel, duizeligheid, het gevoel geen controle te hebben, extreme angst om dood te gaan en gevoelloosheid of tintelingen.
• Agorafobie: overmatige bezorgdheid of angst op een plaats waar ontsnappen moeilijk is, zoals een gesloten ruimte, een grote menigte, een brug, tunnels of hoogten.
• Gegeneraliseerde angststoornis: gekenmerkt door overmatige bezorgdheid over alledaagse voorvallen die in de algemene bevolking gewoonlijk geen zorgen veroorzaken. Het piekeren is bijna onmogelijk te beheersen en moet het merendeel van de dagen voorkomen gedurende ten minste zes maanden.
• Obsessief-compulsieve stoornis: gedachten die worden uitgevoerd door zich herhalende dwanghandelingen vormen de steunpilaar van obsessief-compulsieve stoornis (OCD) Deze obsessieve gedachten zijn opdringerig en ongewenst, en individuen zullen proberen deze gedachten te onderdrukken of te neutraliseren of de angst en vrees die met deze gedachten gepaard gaan, te verlichten door middel van zich herhalende dwanghandelingen.