Het verhaal achter de echte Razorbacks

De Razorbacks zijn beroemd in heel Arkansas en daarbuiten. Veel sportfans kennen en houden van de woo pig sooie cheer. Sinds 1910 gebruikt de Universiteit van Arkansas de razorback als mascotte nadat footballcoach Hugo Bezdek had verkondigd dat het team speelde als een “wilde bende razorback hogs.” Het was een vreemd iets om de spelers mee te vergelijken, maar in Arkansas hebben wilde zwijnen een veel langere geschiedenis dan de Arkansas Razorback mascotte.

Varkens zijn niet inheems in de Verenigde Staten. Ze kwamen met de eerste kolonisten en sommige ontsnapten toen de vroege kolonisten naar het westen trokken door de VS. De ontdekkingsreiziger Hernando de Soto wordt gecrediteerd voor de introductie van wilde zwijnen in Arkansas. Tamme varkens die ontsnapten aan hun eigenaars fokten met de wilde zwijnen die al in het zuiden gevestigd waren en het moderne everzwijn was geboren.

Hoewel het spelen als een wilde bende everzwijnen ideaal kan zijn voor een sportteam, zijn everzwijnen in werkelijkheid ongelooflijk destructief en vormen ze een overlast in heel de V.S. In Arkansas blijven de rapporten over de activiteit van wilde zwijnen toenemen. In 1988 leefden wilde zwijnen alleen in het zuiden van Arkansas. In 2009 breidde hun verspreidingsgebied zich uit naar het noorden en omvat nu bijna elke county in de staat. In 2015 schatte een ruwe schatting het aantal wilde varkens in Arkansas op 200.000.

Wilde everzwijnen in Arkansas zijn niet kardinaal en wit. In plaats daarvan zijn ze meestal zwart van kleur met borstelig haar en oversized hoofden. Zwijnen kunnen tot 2 meter lang worden en wegen tot 300 pond. Mannetjes hebben ook van die lange, scherpe slagtanden.

Wilde zwijnen worden beschouwd als een invasieve soort vanwege hun gedrag. Ze hebben een verbazingwekkend vermogen om in de grond te wroeten op zoek naar voedsel. Varkens zijn omnivoren, dus bijna alles wat hun pad kruist kan worden gegeten, van groenten tot wormen en insecten, tot gewassen van Arkansas sojabonen, rijst en tarwe. Wilde varkens reizen in “sounders”, groepen zeugen en hun biggen, die soms meerdere generaties kunnen omvatten. Gemiddeld krijgen zeugen 1,5 worp per jaar, met 5-6 biggen in elke worp. Stelt u zich eens voor dat een groep varkens met drie zeugen en al hun biggen een veld in scheurt. Ze kunnen gewassen, eigendommen en apparatuur in korte tijd ernstig beschadigen.

Walgen is een ander gedrag dat schade toebrengt aan het land dat wilde varkens bewonen. Varkens maken ondiepe kuilen in de buurt van waterbronnen en keren daarnaar terug om in de modder te rollen. Dit vernietigt de natuurlijke habitat en vervuilt ook de waterbron. Wilde varkens zijn ook dragers van Brucellosis, een ziekte die op mensen kan worden overgedragen door direct contact met de varkens of contact met lichaamsafscheidingen.

Omdat wilde varkens menselijk contact vermijden, is het meestal niet waarschijnlijk dat u er overdag een ziet. Er zijn tekenen die kunnen wijzen op een probleem met wilde zwijnen in uw omgeving. Sporen van wilde zwijnen lijken op hoefafdrukken van geiten of schapen, maar zijn ronder van uiterlijk. Vaak zie je andere tekenen naast of voor sporen. Doorworteld land is een belangrijke aanwijzing. Het land wordt omgewoeld alsof het bewerkt is. Beworteling kan overal voorkomen, van gazons tot velden tot beekbodems. Er kunnen wroeten zijn als je in de buurt van een waterbron bent. Tenslotte krabben wilde zwijnen zich vaak aan bomen, wat grote uitgesleten plekken in de schors achterlaat.

Wat kunnen we dus doen met deze ongewenste everzwijnen? Wilde zwijnen zijn moeilijk uit te roeien. Ze planten zich snel voort en zodra een varken meer dan 10 tot 15 pond weegt, heeft het geen natuurlijke vijanden meer om de populatie onder controle te houden. Varkens zijn ook een van de slimste dieren die er zijn. Wilde zwijnen zijn ’s nachts actief en passen hun gedrag aan als ze zich bedreigd voelen. Het jagen op en doden van afzonderlijke varkens is een ineffectieve strategie om de populatie onder controle te houden. Het waarschuwt de rest van de varkens in dat gebied voor potentieel gevaar en de groep past zich aan om toekomstige bedreigingen in dat gebied te vermijden.

Het vangen van hele groepen wilde varkens lijkt de beste manier te zijn om een zekere mate van controle over de populatie te krijgen. De University of Arkansas extension office heeft een gids gepubliceerd over hoe je je eigen wilde varkensvallen kunt maken. Het vangen van een wild zwijn kost tijd en geduld, maar je wilt geen zwijnen uit de groep laten. U kunt ook contact opnemen met de Arkansas Game and Fish Commission voor advies over hoe om te gaan met een probleem met wilde zwijnen.

Ondanks de inefficiëntie van de jacht op wilde zwijnen bij de beheersing van de totale varkenspopulatie, is de jacht op wilde zwijnen elk moment van het jaar legaal op particulier land in Arkansas met toestemming van de landeigenaar. Het is illegaal om levende wilde varkens te vervoeren waar dan ook in Arkansas. De jacht op wilde varkens op openbaar land is een beetje ingewikkelder, maar jagers kunnen de richtlijnen op de website van de Arkansas Game and Fish Commission raadplegen om te begrijpen wanneer er op wilde varkens mag worden gejaagd.

Als je toevallig een wild varken ziet, roep het dan niet. Bewaar de wilde varkenssoezen maar voor de wedstrijddag. Voor meer informatie over wilde varkens, bezoek de website van de University of Arkansas Extension Service.