Gustavo Dudamel

Vroege levenEdit

Dudamel werd geboren in Barquisimeto, Venezuela, als zoon van een trombonist en een zanglerares. Hij studeerde muziek vanaf jonge leeftijd en raakte betrokken bij El Sistema, het beroemde Venezolaanse muzikale onderwijsprogramma, en begon viool te spelen toen hij tien was. Al snel begon hij compositie te studeren. Hij ging naar het Jacinto Lara Conservatorium, waar José Luis Jiménez een van zijn vioolleraren was. Daarna werkte hij samen met José Francisco del Castillo aan de Latijns-Amerikaanse Vioolacademie.

Dudamel begon in 1995 directie te studeren, eerst bij Rodolfo Saglimbeni, later bij José Antonio Abreu. In 1999 werd hij benoemd tot muziekdirecteur van het Orquesta Sinfónica Simón Bolívar, het nationale jeugdorkest van Venezuela, en maakte hij tournees door verschillende landen. In 2002 nam hij deel aan de masterclass van Charles Dutoit in Buenos Aires, en in 2003 werkte hij als assistent van Simon Rattle in Berlijn en Salzburg.

DirigentencarrièreEdit

Dudamel won een aantal wedstrijden, waaronder de Gustav Mahler Dirigentenwedstrijd in Duitsland in 2004. Zijn reputatie begon zich te verspreiden en trok de aandacht van dirigenten als Simon Rattle en Claudio Abbado, die uitnodigingen aanvaardden om het Simón Bolívar Orkest in Veneite te dirigeren. In april 2006 werd Dudamel benoemd tot chef-dirigent van het Gothenburg Symphony voor het seizoen 2007/2008.

Dudamel maakte zijn debuut in La Scala, Milaan, met Don Giovanni in november 2006. Op 10 september 2007 dirigeerde hij voor het eerst de Wiener Philharmoniker tijdens het Luzern Festival. Op 16 april 2007 dirigeerde hij het Radio Symfonie Orkest van Stuttgart in de Audiëntiezaal Paulus VI van het Vaticaan tijdens een concert ter gelegenheid van de 80e verjaardag van Paus Benedictus XVI, met Hilary Hahn als solovioliste, met de Paus en vele andere kerkelijke hoogwaardigheidsbekleders onder het publiek.

In 2011 was hij te zien in de documentaire Dudamel, Let the Children Play geregisseerd door de Venezolaanse filmmaker Alberto Arvelo.

In 2013 dirigeerde Dudamel het Simon Bolivar Symfonie Orkest tijdens de begrafenis van de Venezolaanse president Hugo Chávez. Dudamel behoudt nog steeds zijn positie bij het Simón Bolívar Nationaal Jeugdorkest.In april 2014 keerde Dudamel terug om te dirigeren bij het Göteborg Symfonie Orkest, als eredirigent, voor concerten in de thuisstad van het orkest en op tournee in Frankrijk, Zwitserland en Italië.

In 2015 dirigeerde Dudamel zowel de openings- als de eindtitels, in opdracht van de befaamde filmcomponist John Williams, voor de officiële soundtrack en film van Star Wars: The Force Awakens. Tijdens de Super Bowl van 2016 begeleidden Dudamel en Youth Orchestra Los Angeles (YOLA) Coldplay en zongen ze mee met Chris Martin, Beyoncé en Bruno Mars.

Op 1 januari 2017 dirigeerde Dudamel de Wiener Philharmoniker in hun traditionele Nieuwjaarsconcert; op slechts 35-jarige leeftijd is hij de jongste gastdirigent in de geschiedenis die dit evenement leidt. In december 2018 maakte hij zijn debuut bij de Metropolitan Opera in New York City, waar hij Verdi’s Otello dirigeerde.

Dudamel diende als de 2018-2019 artist-in-residence aan Princeton University ter viering van het 125-jarig bestaan van Princeton University Concerts. Dit engagement omvatte cross-disciplinaire en cross-culturele panels & discussies, kamerconcerten met musici van zijn geassocieerde orkesten (de Met, LA, & Berlijn), en in april 2019 dirigeerde Dudamel het Princeton University Orchestra en de Princeton University Glee Club als hoogtepunt van zijn jaarlange residentie.

Muziekdirecteur, Los Angeles PhilharmonicEdit

Dudamel maakte zijn Amerikaanse dirigeerdebuut met de Los Angeles Philharmonic (LAP) in de Hollywood Bowl op 13 september 2005 in een programma bestaande uit “La Noche de los Mayas” van Silvestre Revueltas en Tsjaikovski’s Symfonie nr. 5. Dudamel werd daarna opnieuw uitgenodigd om het orkest te dirigeren in de Walt Disney Concert Hall in januari 2007 in uitvoeringen van “Dances of Galánta” van Zoltán Kodály, het derde pianoconcert van Sergei Rachmaninoff met Yefim Bronfman als solist, en het Concerto voor orkest van Béla Bartók (dit laatste werd live opgenomen en vervolgens uitgebracht door Deutsche Grammophon).

In april 2007, tijdens een gastdirectie-opdracht bij het Chicago Symphony Orchestra, werd Dudamel benoemd tot de volgende muziekdirecteur van de LAP vanaf het seizoen 2009-2010, als opvolger van Esa-Pekka Salonen. Zijn eerste contract in Los Angeles was voor vijf jaar, met ingang van september 2009.

Dudamel begon zijn ambtstermijn als muziekdirecteur van de Los Angeles Philharmonic op 28 september 2009 met een repetitie van Beethovens 9e Symfonie waaraan ook de Los Angeles Master Chorale en vertegenwoordigers van acht buurtkoren deelnamen. Zijn eerste officiële repetitie met het orkest volgde op 30 september. Op 3 oktober dirigeerde hij Beethovens 9e Symfonie in de Hollywood Bowl in “Bienvenido Gustavo”, een gratis concert, en op 8 oktober dirigeerde hij zijn officiële openingsconcert met de wereldpremière van John Adams’ City Noir en Mahlers Symfonie nr. 1 met zijn nieuwe orkest in Walt Disney Concert Hall.

In februari 2011 kondigde het orkest de verlenging van Dudamels contract aan tot het einde van het seizoen 2018-2019, inclusief het 100-jarig bestaan van het orkest.

Dudamel voerde zijn Libertador orkestrale filmsuite uit met het Los Angeles Philharmonic in de Hollywood Bowl in de “Noche de Cine” concertspecial, 30 juli 2014, met de gitarist en Oscar-winnende componist Gustavo Santaolalla als speciale gast in een uitgebreide suite uit zijn muziek voor The Motorcycle Diaries, een van de zes gevarieerde film- en televisiescores die op het programma werden geëxcerpeerd.

In maart 2015 kondigde het orkest een verdere verlenging van zijn Los Angeles Philharmonic-contract aan tot en met het seizoen 2021-2022.

Awards en mediaEdit

Dudamel is te zien in de documentairefilm Tocar y Luchar, waarin El Sistema aan bod komt. Dudamel en het Orquesta Sinfónica Simón Bolívar ontvingen de WQXR Gramophone Special Recognition Award in New York City in november 2007. Een andere Amerikaanse televisiereportage over Dudamel was te zien in 60 Minutes in februari 2008, getiteld “Gustavo the Great.”

Op 23 juli 2009 werd Dudamel door de laureaat van de Achtste Glenn Gould Prize, José Antonio Abreu, gekozen als winnaar van de prestigieuze The City of Toronto Glenn Gould Protégé Prize.

Dudamel is te zien in de documentaire Let the Children Play uit 2011, een film die focust op zijn werk als pleitbezorger van muziek als een manier om het leven van kinderen te verrijken.

Gramophone, het Britse klassieke muziektijdschrift, riep Dudamel uit tot zijn Gramophone-artiest van het jaar 2011. In 2011 werd hij ook opgenomen in de Royal Swedish Academy of Music. In februari 2012 won Dudamel een Grammy Award voor Beste Orkestuitvoering, voor zijn opname van Brahms Symfonie nr. 4 voor het label Deutsche Grammophon. In 2013 werd Dudamel uitgeroepen tot Musical America’s Musician of the Year en werd hij opgenomen in de Gramophone Hall of Fame. De voortdurende toewijding van de LAP aan innovatie en nieuwe muziek onder leiding van Dudamel en Borda bracht New Yorker criticus Alex Ross ertoe om de LAP “het meest creatieve, en daarom het beste orkest in Amerika” te noemen. Dudamel ontving de Leonard Bernstein Lifetime Achievement Award for the Elevation of Music in Society van de Longy School in 2014 en de Americas Society Cultural Achievement Award in 2016.

Het personage van Rodrigo in Amazon’s Mozart in the Jungle is deels gebaseerd op Dudamel. Rodrigo is ook gekruld haar, Latijns-Amerikaans, erg jong, en meestal alleen aangeduid met zijn voornaam. In de eerste aflevering van het tweede seizoen van de show, waarin Rodrigo verschijnt als gastdirigent voor het Los Angeles Philharmonic, verschijnt Dudamel als gastacteur, die de rol van een toneelmeester speelt.

In juni 2018 ontving Dudamel Chili’s Pablo Neruda Orde van Artistieke en Culturele Verdienste. Eveneens in juni kende de Venezuelan American Endowment for the Arts (VAEA) Dudamel de Paez Medal of Art 2018 toe.

Dudamel komt voor als de naam van een prestatie in het spel A Rite from the Stars, dat op 19 juli 2018 is uitgebracht. De speler krijgt het voor het oplossen van een muziekpuzzel in minder dan 14 seconden.

In augustus 2018 kondigde Dudamel plannen aan voor het honderdjarige seizoen 2018/2019 van de LA Phil, waaronder een ongekende 50 opdrachten voor nieuwe muziek en een door Frank Gehry ontworpen permanent onderkomen voor Dudamels YOLA-jeugdorkest.

Op 18 oktober 2018 werd aangekondigd dat Dudamel de 25e ontvanger zou worden van de Dorothy en Lillian Gish Prize

Hij ontving op 22 januari 2019 een ster op de Hollywood Walk of Fame. In zijn toespraak bij de aanvaarding ervan zei hij dat deze aan Venezuela moet toebehoren, het land waar hij vandaan komt, en dat “morgen een cruciale dag is waarop de stem van de massa’s moet worden gehoord en gerespecteerd”, verwijzend naar het geplande nationale protest op die datum en de Venezolaanse presidentiële crisis van 2019.

Persoonlijk levenEdit

Dudamel is twee keer getrouwd geweest. Zijn eerste huwelijk, in 2006, was met Eloísa Maturén in Caracas. Maturén, eveneens Venezolaanse van origine, is een klassiek geschoolde balletdanseres en journaliste. Uit hun huwelijk kwam een zoon voort, Martín Dudamel Maturén, een Amerikaans staatsburger (geboren 1 april 2011). In maart 2015 dienden Dudamel en Maturén een echtscheidingsverzoek in. In februari 2017 trouwde Dudamel in het geheim met de Spaanse actrice María Valverde, die hij in 2016 voor het eerst had ontmoet, in Las Vegas, Clark County, Nevada. Hij werd Spaans staatsburger in 2018.