Grondwet van de Verenigde Staten

Deze clausule garandeert dat de staten op een “republikeinse” wijze worden geregeerd. Dit betekent uiteraard dat het ongrondwettelijk is dat een staat wordt geregeerd door een monarch of een dictator. Maar buiten dergelijke extreme scenario’s is het niet helemaal duidelijk wat er minimaal vereist is om een regering als republikeins te beschouwen. Wat wel duidelijk is, is dat de vraag niet aan de rechtbanken is. De rechtszaken die op grond van deze clausule tegen staten worden aangespannen, leiden er meestal toe dat het Hooggerechtshof de zaak laat vallen en verklaart dat het om een “politieke kwestie” gaat, waarover het Congres en de uitvoerende macht moeten beslissen. Bijvoorbeeld, in Luther v. Bordon (1849), behandelde het Hof de zogenaamde “Dorr’s Rebellion”. Rhode Island was sinds zijn oprichting bestuurd door een handvest dat alleen mannen met grondbezit stemrecht gaf. De mannen zonder stemrecht (het vrouwenkiesrecht zou tot later worden uitgesteld) hielden hun eigen constitutionele conventie en kozen Thomas Dorr tot de nieuwe gouverneur van de staat. Hoewel er een tijdlang twee regeringen bestonden, werden de leiders van deze groep uiteindelijk gearresteerd en kwam de zaak voor het Amerikaanse Hooggerechtshof. Het Hof weigerde echter een uitspraak te doen over de vraag of een staat die zijn kiesrecht beperkt tot landeigenaren, voldoende republikeins was in de zin van de Garantieclausule. In plaats daarvan oordeelde het Hof dat dit een kwestie was waarover de andere takken van de regering moesten beslissen. Hoewel Rhode Island uiteindelijk het kiesrecht uitbreidde, is het idee dat deze kwestie van politieke en niet van juridische aard is, blijven bestaan.