Gewone wolfsmelk

Identificatie: Gewone wolfsmelk is een laaggroeiend, eenjarig onkruid in Indiana. De plant wordt verankerd door een centrale ondiepe penwortel en vormt, zoals de gewone naam al doet vermoeden, een grondklevende mat met prostrate stengels die naar buiten groeien door het bladerdak van de grasmat. De plant produceert deze uitgespreide stengels samen met levensvatbaar zaad zeer snel, vaak binnen een paar weken na ontkieming.

De bladeren van wolfsmelk zijn bleekgroen, behaard, eivormig, het breedst aan de top, en staan tegenover elkaar aan de stengels die rozig van kleur en duidelijk behaard zijn. De kweekspurrie bloeit voortdurend van juli tot september en produceert grote hoeveelheden levensvatbaar zaad gedurende zijn hele levenscyclus. Deze bloemen zijn klein maar talrijk, ontspringen aan de basis van de bladeren op de bovenste stengel, en zijn samengesteld uit verschillende mannelijke en vrouwelijke bloemen binnen een cluster. Ze produceert een vrucht die bestaat uit een drielobbige, driezaadlobbige capsule met stijve haren op het oppervlak.

Prostraatspurrie is zeer moeilijk te onderscheiden van andere wolfsmelsoorten, met name gevlekte wolfsmelk (Euphorbia maculata). In feite beschouwen sommige taxonomen de twee planten als dezelfde soort. Een onderscheidend kenmerk van beide soorten is een kleine roodbruine vlek halverwege de bladnerf/basis, die bijna als camouflage fungeert; daardoor is het onkruid moeilijk te onderscheiden van de gewenste grasmat. Het voornaamste verschil tussen deze twee soorten is dat de bladeren van de gevlekte wolfsmelk vaak donkerder van kleur zijn en dat de knopen geen wortels produceren wanneer zij in contact komen met de bodem.

Bovendien scheiden alle wolfsmelkachtigen bij beschadiging een melkachtig/wit sap af dat bij inname giftig kan zijn voor dieren.