George Creel

George Creel, voluit George Edward Creel, (geboren 1 december 1876, Lafayette county, Missouri, V.S.-gestorven 2 oktober 1953, San Francisco, Californië), Amerikaans schrijver en krantenman die, als hoofd van het U.S. publiciteitsbureau tijdens de Eerste Wereldoorlog, veel heeft gedaan om latere regeringsprogramma’s van publiciteit en propaganda vorm te geven.

Creel begon zijn carrière als krantenverslaggever voor de Kansas City World in 1894 en begon met het uitgeven van zijn eigen krant, de Kansas City Independent, in 1899. Nadat hij voor de Denver Post had geschreven (1909-10), werd hij in 1911 redacteur van de Rocky Mountain News en begon een reputatie op te bouwen als toegewijd onderzoeksjournalist. In 1917 werd hij door president Woodrow Wilson benoemd tot hoofd van het U.S. Committee on Public Information, het propaganda- en publiciteitsbureau van de regering. De volgende twee jaar gebruikte hij moderne public-relations technieken om de oorlogsinspanningen in binnen- en buitenland te bevorderen en riep hij de steun van het volk op voor de oorlogsinspanningen met de “Four-Minute Men”, een vrijwillige groep van 75.000 sprekers voor openbare bijeenkomsten.

Creel bleef na de oorlog in het openbare leven en was in 1933 werkzaam bij de San Francisco Regional Labor Board en in 1935 als voorzitter van de National Advisory Board van de Works Progress Administration. In 1934 stelde hij zich zonder succes kandidaat voor het gouverneurschap van Californië tegen de schrijver Upton Sinclair. Een groot deel van zijn latere jaren wijdde hij aan schrijven. Hij voltooide 15 boeken, waaronder War Criminals and Punishment in 1944, dat werd gedramatiseerd voor de radio.