Gebruik van termen als “mid-level provider” en “Physician Extender”

Het gebruik van termen als “mid-level provider” en “physician extender” in verwijzing naar nurse practitioners (NP’s) individueel of naar een geheel van NP’s is onnauwkeurig en misleidend. De American Association of Nurse Practitioners® (AANP) is tegen het gebruik van deze termen en roept werkgevers, beleidsmakers, beroepsbeoefenaren in de gezondheidszorg en andere partijen op om naar NP’s te verwijzen met hun titel. In 2010 heeft het Institute of Medicine (IOM) een blauwdruk ontwikkeld voor de toekomst van de verpleegkunde. Een belangrijke aanbeveling van dit rapport is dat NP’s volwaardige partners moeten zijn met artsen en andere professionals in de gezondheidszorg.i Het bereiken van deze aanbeveling vereist het gebruik van een duidelijke en nauwkeurige nomenclatuur van het verpleegkundige beroep.

NP’s zijn gediplomeerde, onafhankelijke beoefenaars. NP’s werken in de gehele gezondheidszorg, van gezondheidsbevordering en ziektepreventie tot diagnostiek die invaliditeit voorkomt en beperkt.ii Deze onnauwkeurige termen zijn tientallen jaren geleden ontstaan in bureaucratieën en/of georganiseerde geneeskunde; ze zijn niet uitwisselbaar met het gebruik van de NP-titel. De termen houden geen rekening met de vastgestelde nationale reikwijdte van de praktijk voor de rol van NP en de bevoegdheid van NP’s om hun werk te doen in overeenstemming met de volledige omvang van hun opleiding. Verder verwarren deze termen consumenten in de gezondheidszorg en het grote publiek vanwege hun vage karakter en zijn ze geen getrouwe afspiegeling van de rol van de NP.

De term “mid-level provider” impliceert een onnauwkeurige hiërarchie binnen de klinische praktijk. NP’s oefenen uit op het hoogste niveau van professionele verpleegkundige praktijk. Het staat vast dat de patiëntresultaten van NP’s vergelijkbaar of beter zijn dan die van artsen.iii NP’s leveren hoogwaardige en kosteneffectieve zorg.

De term “physician extender” is afkomstig uit de artsengemeenschap en had betrekking op de uitbreiding van de diensten van artsen door andere zorgverleners. De NP-rol is echter geëvolueerd in reactie op geïdentificeerde gezondheidszorgbehoeften in verschillende populaties. NP’s blijven voldoen aan de huidige en zich ontwikkelende toekomstige behoeften binnen een complex gezondheidszorgsysteem. NP’s hebben een onafhankelijke vergunning en hun werkterrein is niet ontworpen om afhankelijk te zijn van of een uitbreiding te zijn van de zorg die door een arts wordt verleend.

Naast de hierboven genoemde termen zijn er andere termen die moeten worden vermeden in verwijzing naar NP’s, zoals “leveranciers met een beperkte vergunning”, “leveranciers zonder arts” en “geassisteerde zorgverleners”. Zoals het ongepast zou zijn om artsen “niet-verpleegkundige zorgverleners” te noemen, is het evenzeer ongepast om alle zorgverleners iets anders te noemen dan ze zijn. Evenzo heeft het gebruik van de term “geassisteerde zorgverlener” geen duidelijke definitie of doel in de huidige omgeving.

Wanneer het nodig is om zorgverleners te groeperen voor beleidsvorming of andere doeleinden, kunnen meer geschikte termen in plaats daarvan zijn: eerstelijnszorgverleners, zorgverleners, professionals in de gezondheidszorg, gevorderde praktijkverleners, clinici en/of voorschrijvers. De AANP sluit zich aan bij het IOM, de National Council of State Boards of Nursingiv en andere verpleegkundige verenigingen om de rol van de verpleging in het gezondheidszorgsysteem te erkennen en onderschrijft alleen de term “nurse practitioner”. Beste praktijken vragen om duidelijke informatie aan patiënten en verwijzing naar elke zorgverlener met hun individuele titel om hun unieke maar overlappende rollen te erkennen. Het is nu tijd om verouderde termen te schrappen zodat de titel “nurse practitioner” duidelijk is en door het publiek begrepen wordt.

i Institute of Medicine (2011). The Future of Nursing: Leading Change, Advancing Health. Washington, DC: The National Academic Press.

ii Institute of Medicine (2011). The Future of Nursing: Leading Change, Advancing Health. Washington, DC: The National Academic Press.

iii Stanik-Hutt, J., Newhouse, R.P., White, K.M., Johantgen, M., Bass, E.B., Zangaro, G., . . . Weiner, J.P. (2013). De kwaliteit en effectiviteit van zorg geleverd door nurse practitioners. Journal for Nurse Practitioners, 9(8), 492-513.

iv National Council of State Boards of Nursing (2008). Consensus Model for APRN Regulation: Licensure, Accreditation, Certification & Education.

Print the Use of Terms PDF