Francisco Vasquez de Coronado

Francisco Vasquez de Coronado, de Spaanse gouverneur van Nueva Galicia, een provincie in het noorden van Mexico, had verhalen gehoord over de grote en welvarende Zeven Steden van Cibola in het noorden. Coronado en onderkoning Antonio de Mendoza investeerden grote sommen eigen geld in de onderneming, in de hoop rijkdommen te vinden die vergelijkbaar waren met die welke Cortez en Pizarro hadden gevonden bij de verovering van de Azteken of Inca’s. De grote expeditie die zij vormden telde bijna 300 goed bewapende ruiters en voetvolk. De conquistadores werden vergezeld door bijna 1000 Indianen en bedienden; ongeveer 1200 paarden en muilezels; lichte artillerie; kuddes runderen, schapen, geiten en varkens. Het gevolg vertrok in februari vanuit Compostela (in het noordwesten van Mexico) om Cibola te vinden. Bovendien was er een eskader met voedsel en andere voorraden dat de Colorado rivier zou opvaren en uiteindelijk een rendez-vous zou hebben met Coronado’s mannen.

Het verplaatsen van zo’n grote groep mensen en dieren was een langzaam proces. Na een reis van bijna vijf maanden bereikten de Spanjaarden eindelijk een Zuni-dorp, op de westelijke grens van New Mexico. Coronado hield hier een tijdlang zijn hoofdkwartier en stuurde verkenningsgroepen uit. Een ontdekte de Grand Canyon. Een andere reisde oostwaarts naar de Rio Grande en vond meer Indiaanse nederzettingen. De Spanjaarden hebben de schepen met de broodnodige voorraden nooit ontmoet. Later werd ontdekt dat de schepen wel waren aangekomen op de plaats waar de ontmoeting zou plaatsvinden, maar dat zij Coronado of zijn mannen niet hadden ontmoet. Uiteindelijk waren de mannen en de schepen naar hun haven teruggekeerd.

Omdat voedsel en voorraden op waren, besloot Coronado zijn mannen voor de winter naar de Rio Grande vallei te verplaatsen. Het was hier dat Coronado verhalen hoorde over een land in het noorden, het koninkrijk van Quivira. Coronado kreeg te horen dat dit een land van enorme rijkdom was. Een Indiaanse slaaf, El Turco, vertelde wonderlijke verhalen over Quivira. Er was een machtige rivier van twee mijl breed waarin vissen leefden groter dan een paard. Het was een land waar alle inwoners dronken uit kruiken gemaakt van goud. Coronado was erop gebrand dit land te vinden en besloot een kleine groep van 30 ruiters mee te nemen; zes voetsoldaten; de franciscaner pater Juan de Padilla; enkele begeleiders en extra paarden en lastdieren. De groep vertrok op 1 juni 1541.

Terwijl hij het land van de huidige Texas en Oklahoma Panhandles doorkruiste en vaak de buffel- en Indianensporen volgde, kwam Coronado in wat later Kansas zou worden genoemd, mogelijk in de buurt van Liberal. In de dagboeken van Coronado en zijn scribenten staat dat hij op 29 juni 1541 de Arkansas rivier overstak. Men denkt dat de plaats van deze oversteek in de buurt ligt van de huidige stad Ford. De dagboeken vermelden ook talrijke ontmoetingen met “ruige koeien” (buffels). Het vlees van deze dieren voorzag de Spanjaarden van broodnodig voedsel toen hun voorraden uitgeput raakten.

De groep bleef de rivier volgen tot aan de grote bocht. Hier zagen zij een Quiviran dorp in de huidige counties van Rice en McPherson. In de Spaanse dagboeken werden deze Quivira-indianen beschreven als groot (meer dan anderhalve meter lang), donker van huid en getatoeëerd. Zij woonden in met gras bedekte huizen en verbouwden maïs, bonen en meloenen. Hoewel er veel over goud werd gedroomd, vonden Coronado en zijn mannen geen goud. Na een maand in Quivira te hebben doorgebracht, keerden Coronado en zijn mannen terug naar hun basis verder naar het zuiden en uiteindelijk terug naar hun Mexicaanse provincie. Hoewel ze het felbegeerde goud niet vonden, schreef Coronado wel dit verslag aan de koning van Spanje: “De grond zelf is de meest geschikte die er is gevonden voor het verbouwen van alle producten van Spanje, want behalve dat hij rijk en zwart is, wordt hij goed bewaterd door arroyos, bronnen, en rivieren. Ik vond pruimen zoals die van Spanje, noten, fijne zoete druiven, en moerbeien.” De glunderende berichten over geschikt land voor landbouw verzachtten niet het falen van de expeditie om goud en andere rijkdommen te vinden.