Fluorescerende roze naaktslak, uniek op Australische bergtop, overleeft bosbranden

Een fluorescerende roze naaktslak, die slechts op één bergtop in het noorden van New South Wales voorkomt, heeft de bosbranden overleefd die een groot deel van zijn alpiene habitat in de as hebben gelegd.

Rond 60 van de felgekleurde Mount Kaputar naaktslakken, die langer kunnen worden dan een mensenhand, werden gespot door rangers van de National Parks and Wildlife Service na recente regenval in Mount Kaputar nationaal park.

Het Kaputar-vuur brandde van oktober tot december 2019 meer dan zes weken door het gebied en trof meer dan 18.000 hectare land.

De berg werd gevormd door een nu uitgedoofde vulkaan, en is de thuisbasis van ten minste 20 soorten slakken en slakken die nergens anders in de wereld worden gevonden. Het gebied is aangewezen als een bedreigde ecologische gemeenschap, de eerste in zijn soort in Australië.

Sommige van de fluorescerende slakken zouden erin geslaagd zijn de brand te overleven omdat ze zich in de hitte “in rotsspleten hadden teruggetrokken”, zei de malacoloog Frank Köhler van het Australisch Museum.

Maar ongeveer 90% van de naaktslakkenpopulatie, die ook in schors en bomen overwintert, zou bij de brand zijn gedood, zei hij.

Veel van de voedselbronnen van de naaktslak – schimmels, mos en schimmel – zouden ook door het vuur zijn verbrand, maar volgens Köhler zouden deze soorten zich relatief snel moeten herstellen.

In de komende maanden loopt de naaktslak het risico dat hongerige vogels en zoogdieren hem in het verbrande landschap gemakkelijker zullen zien, aldus Köhler, maar de felle kleur zou ook als waarschuwing kunnen dienen om de roofdieren af te schrikken.

De onmiskenbare slak is een “poster boy voor slakken en naaktslakken” vanwege zijn kenmerkende kleur, zei Köhler, “maar het komt met een aantal andere soorten die op vergelijkbare wijze worden bedreigd door de branden die niet dezelfde aandacht krijgen”.

De ecologische gemeenschap van Mount Kaputar omvat drie soorten vleesetende slakken die nergens anders ter wereld voorkomen.

Terwijl de Mount Kaputar slak ongeveer vijf jaar nodig heeft om te herstellen van de branden, kan het de slakken wel 20 jaar kosten, aldus Köhler, omdat “hun levensduur langer is en ze minder nakomelingen produceren”.

Hun voedselbron, voornamelijk regenwormen en andere slakken, is waarschijnlijk ook zwaar getroffen door de branden.

Slakken en slakken “zijn de basis van al onze ecosystemen”, zei Köhler. “Ze vormen de basis voor het voedsel van veel zoogdieren en vogels.”

Maar terwijl ongewervelde dieren 99% van alle soorten in Australië vertegenwoordigen, “krijgen ze niet eens in de buurt van representatieve financiering in onderzoek en behoud,” zei hij.

“Soorten bestaan niet onafhankelijk van andere soorten, en we moeten proberen het hele systeem en alle soorten daarin te behouden tegen milieu-invloeden zoals de branden,” zei Köhler.

Bushfires zijn niet de enige bedreiging voor de unieke soorten.

“Ze zijn waarschijnlijk niet in staat om zich aan te passen aan een zeer snel veranderend klimaat,” zei hij. “

“Een opwarming van slechts 2C zou genoeg zijn om de hele gemeenschap uit te roeien”, zei Köhler.

Omdat de soorten op de top van de berg voorkomen, “zullen ze niet in staat zijn om hogerop te komen om aan de hogere temperaturen te ontsnappen”.

Mount Kaputar national park is nog steeds getroffen door de bosbranden en is tot 28 februari gesloten voor bezoekers.

{{#ticker}}

{{topLeft}}

{{bottomLeft}}

{{topRight}}

{{bottomRight}}

{{#goalExceededMarkerPercentage}}

{{/goalExceededMarkerPercentage}}

{{/ticker}}

{{heading}}

{{#paragraphs}}

{{.}}

{{/paragrafen}{highlightedText}}

{#cta}{{text}{{/cta}}

Houd me in mei op de hoogte

We nemen contact met u op om u eraan te herinneren een bijdrage te leveren. Kijk uit naar een bericht in uw inbox in mei 2021. Als u vragen heeft over bijdragen, neem dan contact met ons op.

• Delen op Facebook
• Delen op Twitter
• Delen via e-mail
• Delen op LinkedIn
• Delen op Pinterest
• Delen op WhatsApp
• Delen op Messenger