First Dates in NYC Have Never Been More Complicated

Voor de bars en restaurants in New York betekent het begin van de herfst meestal een verandering in het menu naar een menu met verwarmende, hartiger smaken met wortelgroenten en pompoen en een warme cocktail of twee. Voor de vrijgezelle bevolking van de stad betekent de herfst ook het begin van het “cuffing season”: een tijd waarin vrijgezellen beginnen na te denken over het vinden van een partner waar ze zich in de winter bij kunnen verschansen. Maar met COVID-19 nog steeds een bedreiging, is daten in bars en restaurants nog nooit zo ingewikkeld geweest – vooral omdat mensen in het hele land zich schrap zetten voor een mogelijke tweede golf van uitbraken, en daaruit voortvloeiende stadsbrede sluitingen.

Voor sommigen voelt daten op dit moment als een realityshow over het vinden van iemand om mee te copuleren, maar met een reeks steeds ingewikkelder hoepels om doorheen te springen in de hoop een persoon te vinden met wie je de rest van een wereldwijde pandemie kunt doorstaan. Sommigen zeggen dat de rusteloosheid van de quarantaine – en de angsten die eigen zijn aan deze periode – hen meer open heeft doen staan voor ontmoetingen met mensen die ze normaal niet als hun type zouden beschouwen. Maar anderen zijn selectiever met wie ze hun spreekwoordelijke roos geven. Natuurlijk let elke casual dater in de stad er wel op of zijn date de veiligheidsprotocollen volgt en hoe hij omgaat met het dienstpersoneel. Maar nu meer dan ooit, hoe dates zich gedragen tijdens het uit eten gaan of een ontmoeting voor een drankje kan een veel sneller einde aan het dating spel brengen dan voorheen.

In een artikel voor Vogue, klaagde Emma Specter over de bijzondere dans die nieuwe partners moeten doorstaan bij het uitzoeken hoe te vragen naar COVID-19-tests – het soort openhartige discussie dat vroeger werd voorbehouden voor het aansnijden van het onderwerp van de seksuele gezondheid van een liefdesinteresse. In de stijl van Carrie Bradshaw, Specter “kon het niet helpen, maar vraag me af: Kan een toevallige, moet-spontane seksuele ontmoeting mogelijk overleven de vereiste hoeveelheid van de gezondheid-info verwerking vooraf?”

Hashing out de details voor een datum strekt zich nu ook uit tot het schatten van hoe comfortabel beide partijen zijn met het vooruitzicht van een bezoek aan een bar of restaurant. Alleen al het proberen te plannen van een eerste date, die mensen vroeger benaderd met een houding, hoe geveinsd, van zorgeloos gemak, roept nu vragen groot en klein: Zal de ervaring worden alleen to-go, buiten, of binnen – zeker een van de meest beladen beslissingen te nemen? Als de daters ervoor kiezen elkaar te ontmoeten, waar dan? Hoeveel mensen zullen er zijn? Hoeveel van hen zijn eigenlijk van plan om te volgen veiligheidsprotocollen?

Bepaalde bars en restaurants in New York zijn lang beschouwd als romantisch – of de perfecte plek om te voldoen aan een hookup. Maar met zo veel veranderingen in de horeca van de stad landschap, zijn de criteria voor wat maakt een goede setting voor een datum verschoven. Terwijl ooit de prioriteit een gezellige plek met sexy sfeerverlichting was, is dat opgeschort ten gunste van bars en restaurants die ventilatie hebben en sociale distantie serieus nemen.

“Vroeger hield ik van de intimiteit van in een drukke bar te zijn en in elkaar geduwd te worden,” zegt Nico*, een grafisch ontwerper. Nu kunnen lichamen op minder dan een meter van elkaar natuurlijk een bron van angst zijn. Maar voor Nico kan de afstandelijkheid van afspraakjes tegenwoordig ook zorgen dat ze “sterieler” aanvoelen.

Nick Ruiz, general manager bij Patent Pending, een Nomad speakeasy die momenteel zowel binnen- als buitenzitplaatsen aanbiedt, vertelt ons dat de bar vroeger een grote plek was voor eerste afspraakjes, deels vanwege de schemerige verlichting en het element van geheimzinnigheid. “Ik was getuige van een hoop ongemakkelijke eerste-date ontmoetingen voor mensen die een match hadden op Tinder,” zegt hij. “Naar een speakeasy gaan is al ongemakkelijk genoeg omdat je de ingang moet vinden.” Nu, zegt hij, is de scene verschoven naar klanten die wat zekerder van elkaar zijn en daarom bereid zijn de moeite te nemen om naar een bar te gaan. “Het zijn geen vreemden meer.”

Zelfs Union Pool, dat vroeger werd beschouwd als “het geile utopia van Williamsburg van de jaren 2000,” heeft niet langer hetzelfde doel of dezelfde reputatie. Tijdens de pandemie werd het een voedselopslagplaats om de voedselonzekerheid te helpen verlichten die door COVID-19 werd verergerd, en onlangs kondigden de eigenaars aan dat ze geen plannen hadden om te heropenen tot het voorjaar van 2021. Daarentegen onthulde Crown Heights ‘Friends and Lovers net dat het zou werken als een coworking space.

Aan het begin van de pandemie wendden veel alleenstaanden (of mensen in niet-monogame relaties) zich tot virtuele Zoom-dates – een nieuw rijk van dating dat zelfs een podcast inspireerde, genaamd Love in Quarantine.

Tegen de zomer echter, vonden velen zichzelf genietend van to-go drankjes of hapjes en zittend in het park (New York City heeft nog steeds open-container wetten, en sommige mensen hebben erop gewezen dat niet iedereen zich het voorrecht veroorlooft om ze te negeren). Maar toen gretige daters de hoopvolle gegevens over nieuwe zaken in de stad volgden, besloten sommigen dat ze zich comfortabel genoeg voelden om af te spreken in de buitenopstellingen die in bars en restaurants in de stad opduiken.

Nu, nu de temperaturen dalen, kunnen mensen op date het nog steeds “trotseren” dankzij de nieuwe stadsrichtlijnen die bedrijven toestaan om propaanverwarmers te installeren. BYOB (bring-your-own blankets) kan binnenkort de nieuwe gezellige uitgaansaccessoire worden. Ondertussen zijn sommige restaurants in Queens en Staten Island drive-in theaters met eten geworden, een veiligere manier voor degenen die het geluk hebben een auto te hebben om de klassieke filmdate te doen. Voor degenen die niet binnen willen eten, speelt het weer nu een nog grotere rol: Opstellingen moeten niet alleen sociaal afstandelijk zijn, maar als de temperaturen dalen, moeten ze enig respijt bieden voor regen of sneeuw en de bittere kou en stevige wind.

Voor Sara Radin is het van tevoren bekijken van de Instagram van een bedrijf de sleutel. “Maar niet elke plek heeft buiten dineren, en het kan moeilijk zijn om erachter te komen wie dat doet en wie niet zonder plaatsen rechtstreeks te bellen,” zegt ze. Onderzoek, zelfs voor een schrijfster als zijzelf, is een bizar onderdeel van het datingproces geworden – naast de gebruikelijke zoektocht naar hete nieuwe openingen. Radin is nuchter en voor het grootste deel van haar pandemie heeft ze de voorkeur gegeven aan dates waarbij eten centraal staat of die waarbij ze koffie pakt en een wandeling maakt over de Brooklyn Heights Promenade. Komende winter, maakt ze vrede met het feit dat sommige mensen die ze ooit had beschouwd als casual hookups zou kunnen worden iets ernstiger als sluitingen optreden of outdoor setups zijn niet langer haalbaar.

Zelfs in normale tijden, sommige mensen hadden moeite met het loslaten van de verantwoordelijkheid van het selecteren van een date plek. Maar tussen steeds strengere hygiëne- en veiligheidsrichtlijnen die nu een factor zijn, hebben sommige casual daters gemerkt dat ze leren flexibeler te zijn met de rollen of voorkeuren waaraan ze zich ooit vastklampten in hun dating lives.

“Ik heb altijd in mijn hoofd de plaatsen gehad waar ik nooit op date zou gaan,” zegt Joe Sturm, een keramist. “Ik beschouwde ze als ‘mijn plek’, mijn plek waar ik graag las of waar ik graag at met vrienden. Ik hou niet van plekken waar je andere mensen tegen het lijf loopt.” Maar sinds de pandemie is er een verschuiving in hun denken, en ze zijn begonnen met het suggereren van dates die normaal gesproken in hun “buurt off-limits zone.”

Voor Sturm, een goede pandemie-tijdperk date plek is er een die lijkt te geven om het handhaven van sociale-distancing-richtlijnen, maar dat voelt niet als te veel van een gedoe. Spots zoals South Bar in South Slope hebben voor hen het perfecte evenwicht gevonden. “Het belemmert bijna het doel als je in een bar komt en je gaat zitten en ze zeggen, nee, je mag dit of dat niet doen, het voelt een beetje alsof ze je ouders zijn,” zegt Sturm. “En dan moet je ook nog dat vieze eten bestellen.” Hoewel veiligheid voor hen van het grootste belang is, kan de verkeerde keuze de “toch al rare eerste date-stemming verder compliceren.”

Om nog maar te zwijgen van het feit dat tussen het ervoor zorgen dat je de servers extra goed tipt en de verplichte aankoop van voedsel die Gov. Andrew Cuomo nu verplicht bij bars, dates nog steeds duur kunnen zijn, zelfs als er minder te doen is – vooral als de plek in kwestie een COVID-19-toeslag aan de rekening heeft toegevoegd. En het kan moeilijker zijn voor sommigen om te rechtvaardigen dat te besteden aan een willekeurige hookup in een tijd van historische werkloosheid.

Maar voor William Mullan, een chocolatier en fotograaf, zijn dates ook een kans om ervoor te zorgen dat hij zijn geld gebruikt om de plaatsen te ondersteunen die het meest voor hem betekenen, zoals Caracas, een arepas joint met slechts een van de twee locaties die nog over zijn.

Hoewel sommigen de voorkeur geven aan een verblijf op loopafstand van hun huis, heeft Mullan gevonden zichzelf naar beneden te reizen waar dan ook, vooral als het betekent dat het controleren van de barstende pop-up food scene. Toen Lani Halliday een pop-up in Maison Yaki in Prospect Heights organiseerde, bijvoorbeeld, drong hij aan op een datum om daar af te spreken, ook al was hij er al geweest. Tijdens Pride haalde hij taarten op die Eric See had verkocht bij Hunky Dory.

Maar voor Mullan is de grootste bepalende factor voor wat op dit moment een goede date-plek maakt, of het bedrijf om zijn werknemers geeft.

Emma*, een voormalige server bij de Jones, die tot september in het restaurant werkte, is het daarmee eens, maar ze hoopt ook dat de daters zelf attent zijn. “Het was bijzonder moeilijk om dronken koppels voor 23.00 uur van de straat te krijgen, en vaak was geen dreigement met wat de boetes of repercussies voor ons zouden zijn genoeg om ze echt op gang te krijgen,” zegt ze. “Van tijd tot tijd vroegen zelfs de meest goedbedoelende koppels me om mijn masker af te doen zodat ze ‘mijn glimlach konden zien’.” Ze zegt dat haar beslissing om te weigeren misschien de bereidheid van klanten heeft beïnvloed om haar adequaat te tippen.

Het ondersteunen van bedienend personeel heeft een nieuwe urgentie gekregen. “Vroeger was ik erg onderhoudsarm en liet ik andere mensen het schip besturen”, zegt Mullan. Maar sinds COVID-19 heeft hij zich nog nooit zo zelfverzekerd gevoeld om zijn smaak te laten gelden. Omdat hij zoveel vrienden of kennissen heeft die cafés en restaurants bezitten of er werken, vindt hij het vooral belangrijk om data te introduceren op de plaatsen waar hij om geeft, “om ervoor te zorgen dat ze blijven bestaan en bloeien.”

* De achternamen van sommige proefpersonen zijn verwijderd vanwege privacy-overwegingen.

Emma Orlow is schrijfster voor Eater, Grub Street, T: The New York Times Style Magazine, en Bon Appétit (onder andere), waar ze het snijvlak van de voedsel- en designwereld verslaat. Je kunt haar vinden op Instagram en Twitter.