Feiten over het kweken van berengal

U kunt helpen een einde te maken aan deze gruwel.
Een gift van u vandaag kan helpen om een vergeten beer te redden van een leven vol onvoorstelbare mishandeling.
Wilt u helpen?

Wat is berenhouderij?

De commerciële “berenhouderij” is in de jaren tachtig in China begonnen. Het is een wreed landbouwsysteem dat erop gericht is gal te onttrekken aan de galblazen van levende beren.

Voorheen werd er in het wild op beren gejaagd voor hun galblaasgal, dat in de traditionele Chinese geneeskunde wordt gebruikt.

In het begin van de jaren negentig waren er alleen al in China meer dan 400 berenboerderijen, met tienduizenden lijdende beren.

De meeste gekweekte beren worden permanent in kooien gehouden, die soms zo klein zijn dat ze zich niet kunnen omdraaien of op handen en voeten kunnen staan.

Sommige beren worden als welp gekooid en nooit meer vrijgelaten, en velen worden wel 30 jaar in kooien gehouden.

De meeste gekweekte beren worden uitgehongerd en uitgedroogd, en lijden aan meerdere ziekten en kwaadaardige tumoren die hen uiteindelijk de das omdoen.

Op galboerderijen worden beren gezien als pure productie-eenheden, die alleen de hoeveelheid gal waard zijn die ze produceren. Animals Asia heeft ook gevallen gezien van oude of erg zieke beren – die geen gal produceren – die gewoon in hun kooi werden achtergelaten om te verhongeren.

Hoe wordt berengal gewonnen?

Berengal wordt gewonnen met behulp van verschillende invasieve technieken, die allemaal ernstig lijden, pijn en infectie veroorzaken.

De methode waarvan de galboeren beweren dat ze de meest “humane” is, is de “free-drip”-methode, waarbij beren een operatie ondergaan om een permanente open doorgang van hun galblaas door hun buikholte te creëren.

De operatie is ruw, onhygiënisch en wordt zelden door een dierenarts uitgevoerd. Dit leidt ertoe dat veel beren sterven aan infecties of andere complicaties, en dat degenen die het wel overleven, een lijdensweg moeten afleggen.

Omdat het lichaam zichzelf op natuurlijke wijze probeert te genezen, moet bij elke galafname een metalen buis door de wond en het littekenweefsel worden geperst om de gal te bereiken die in de galblaas van de beer is opgeslagen.

Andere methoden zijn het permanent operatief inbrengen van een metalen of latex katheter die de gal rechtstreeks uit de buikholte van de beer afvoert.

Sommige beren worden zelfs uitgerust met ‘metalen jassen’. Deze doen denken aan een middeleeuws marteltuig en zijn ontworpen om de galafvoerkatheters op hun plaats te houden. Hoewel metalen jacks in China tegen de regels zijn, zijn veel beren in ons opvangcentrum in Chengdu aangekomen met duidelijke contouren en inkepingen die alleen veroorzaakt kunnen zijn door jarenlang opgesloten te hebben gezeten in een metalen jack.

In 2010 heeft Animals Asia tien beren gered van een boerderij in Shandong, waarvan velen kort voor onze aankomst duidelijk hun metalen jack hadden laten verwijderen. Ongelooflijk genoeg had Oliver, een van de beren die van de boerderij was gered, drie kwellende decennia in een volledig metalen jas overleefd.

In Vietnam worden beren routinematig gedrogeerd en met een naald van vier centimeter in hun buik gestoken tot de galblaas wordt gevonden, zodat die van zijn gal kan worden ontdaan.

Berengal & Chinese geneeskunde

De vraag naar berengal wordt gestuwd door het geloof dat het geneeskrachtige kwaliteiten heeft. Het gebruik van berengal is gebruikelijk in de traditionele Chinese geneeskunde, maar ook in gewone huishoudelijke producten en cosmetica zoals shampoo en tandpasta.

Berengal is zelfs te vinden in Chinese wijn, en ‘gal-thee’.

Gehandeld in de vorm van poeder, tonic of pillen, wordt berengal beschouwd als een “remedie” voor een reeks kwalen, variërend van acne, katers, verkoudheid, keelpijn, aambeien, bindvliesontsteking en zelfs kanker. Ondanks de beschikbaarheid van goedkope en effectieve plantaardige en synthetische alternatieven, en ondanks de waarschuwingen van het publiek voor de gevaren van het consumeren van gal van zieke beren, gaat de berenhouderij gewoon door.

In 2015 werkte Animals Asia samen met de Vietnamese Traditionele Geneeskunde aan een verbod voor haar leden op het voorschrijven van berengal tegen 2020.

Pathologierapporten hebben aangetoond dat gal van zieke beren vaak vervuild is met, bloed, pus, feces, urine, bacteriën en kankercellen.

De vraag naar berengalproducten komt voornamelijk uit China, Japan, Korea, Vietnam, Maleisië en Taiwan. Berengalproducten worden ook aangetroffen in Australië, Indonesië, Laos, Myanmar, Singapore, de VS en Canada.

Berenhouderij in China en Vietnam

Vandaag de dag lijden naar schatting meer dan 10.000 beren op Chinese berengalboerderijen en nog eens 1.000 in Vietnam.

In China is de berengalhouderij legaal, en er zijn bijna 100 grootschalige boerderijen waar beren massaal worden geoogst voor hun gal. De grootste heeft meer dan 2000 beren.

Deze grote farms zijn meestal eigendom van grote farmaceutische bedrijven.

Animals Asia heeft veel beren gered uit kooien die nauwelijks groter zijn dan hun lichaam en waarin ze zich niet eens kunnen omdraaien.

In Vietnam is de berengalfarm sinds 2005 illegaal, maar een maas in de wet stelde boeren in staat om de beren die ze al hadden als ‘huisdier’ te houden.

Veel galboeren hebben jarenlang van deze maas in de wet gebruik gemaakt en illegaal, achter gesloten deuren, gal uit beren gewonnen.

Maar onlangs (juli 2017) ondertekende Animals Asia een historisch Memorandum of Understanding (MOU) met de Vietnamese regering waarin een gezamenlijk plan wordt uiteengezet om de berengalfokkerij in Vietnam voorgoed uit te roeien.

Over bedreigde beren in Azië

De bedreigde Aziatische zwarte beren, bekend als ‘maanberen’ vanwege de kenmerkende crèmekleurige sikkels op hun borst, zijn de sloepsoort die het meest wordt gebruikt in berengalboerderijen in China en Vietnam.

Hoewel ook veel zonneberen en bruine beren het slachtoffer zijn van de galhandel.

Zonneberen en maanberen zijn beide ernstig bedreigde diersoorten, maar toch worden ze nog steeds gevangen voor de galindustrie, of gedood voor hun lichaamsdelen.

De galboeren beweren soms dat het kweken van beren helpt om de wilde populaties van bedreigde zonne- en maanberen in het land in stand te houden, door het aantal beren dat in het wild wordt gedood te verminderen. Veel boerderijen beweren zelfs dat ze hun eigen beren fokken.

Maar in werkelijkheid worden de meeste beren die voor de galproductie worden gebruikt in het wild gevangen, en veel van de beren die we redden missen ledematen omdat ze in het wild zijn gevangen in strikken, of stalen klemmen.

Ook bedreigde beren in het wild worden nog steeds gedood vanwege de hogere waarde die aan gal van wilde beren wordt gehecht.

De berenhouderij heeft ook gevolgen voor de wilde populaties, omdat veel zogende moederberen in het wild worden afgeschoten zodat hun jongen kunnen worden gestolen en verkocht aan de galhandel.

Elk jaar redt Animals Asia in het wild gevangen jongen die door smokkelaars in beslag zijn genomen op weg naar boerderijen in Vietnam en aangrenzende landen als Laos en China.

Animals Asia redt beren

Animals Asia redt al bijna 20 jaar beren uit berenhouderijen en voert campagne om een einde te maken aan alle berenhouderijen in Azië.

We hebben iets minder dan 700 beren gered uit de mishandelende berenhouderijen in Azië. Meer dan welke andere liefdadigheidsinstelling dan ook.

De meeste beren die we redden zijn verslagen en gebroken na vele jaren van misbruik. Ze hebben maanden of zelfs jaren van uitgebreide veterinaire zorg en rehabilitatie nodig.

Animals Asia heeft twee opvangcentra van wereldklasse voor beren die zijn gered uit de galboerderijen. Eén in China en één in Vietnam.

Treurig genoeg kunnen beren die voor de galproductie worden gebruikt, niet meer in het wild worden vrijgelaten. De meeste zijn gevangen als welp of als jonge beer en hebben niet de levensvaardigheden om te kunnen overleven. Bovendien zijn de meeste beren die we redden in zeer slechte gezondheid.

Maar in onze reservaten kunnen de beren hun leven in alle rust doorbrengen, in het gezelschap van andere beren.

We doen er alles aan om een zo natuurlijk en interessant mogelijke omgeving te bieden waar ze in bomen kunnen klimmen, in zwembaden kunnen zwemmen of gewoon op het gras in de zon kunnen liggen.

Tijdens hun rehabilitatie in de opvangcentra worden het gedrag en het welzijn van de beren nauwlettend in de gaten gehouden door onze berenteams via regelmatige gezondheidscontroles en dagelijkse observaties.

Dit zorgt er niet alleen voor dat de beren de best mogelijke zorg krijgen, maar stelt onze medewerkers ook in staat om belangrijke wetenschappelijke gegevens te verzamelen over de fysieke en psychologische effecten van de galwinning.

Rapporten en artikelen die door onze teams zijn gepubliceerd, hebben ertoe bijgedragen dat de benarde situatie van de maanbeer beter onder de aandacht is gekomen van de wetenschappelijke gemeenschap en dat het publiek zich meer bewust is geworden van de verschrikkelijke wreedheid die gepaard gaat met de berenhouderij.

U kunt helpen bedreigde beren te redden van de wrede handel in berengal

Voel je je verontwaardigd? Wij ook. Maar u kunt helpen deze wreedheid te stoppen! Met uw steun kunt u helpen maanberen te redden, en ook de slachtoffers van de galhandel helpen.