Félix Trinidad

WeltergewichtEdit

Trinidad debuteerde als prof op 10 maart 1990, toen hij 17 jaar oud was. Het gevecht was tegen Angel Romero, een andere debuterende bokser, in een wedstrijd die Trinidad won door knock-out in de tweede ronde. In het begin van zijn carrière sloeg hij negen van zijn eerste tien tegenstanders knock-out. Daarna nam hij het op tegen meer ervaren boksers zoals Jake Rodriguez, tegen wie hij vocht op 6 december 1991. Trinidad won het gevecht via unanieme beslissing maar liep een blessure op aan zijn rechterhand. Hij was toen vijf maanden inactief terwijl hij herstelde van de blessure.

Raul Gonzalez vocht tegen Felix Trinidad op 3 mei 1992, in Cayey, Puerto Rico. Dit gevecht was het hoofdgevecht van de avond. Zowel Gonzalez als Trinidad wogen in op 142 pond. Gonzalez had een record van 8-2-3 met 5 KOs, terwijl Trinidad een record had van 13-0 met 10 KOs. Gonzalez ging drie keer neer, en Trinidad pakte de overwinning in de vierde ronde door TKO. Trinidad zou nog een overwinning door KO aan zijn record toevoegen en zou er nu 14-0 met 11 KOs van maken.

Weltergewicht titelEdit

Trinidad reisde naar San Diego, Californië, en versloeg de IBF weltergewicht kampioen Maurice Blocker in twee rondes, in een vechtkaart op 19 juni 1993, uitgezonden door Showtime. Trinidad besteedde de eerste twee minuten van het gevecht aan het analyseren van Blocker’s stijl. Met nog 11 seconden te gaan in de eerste ronde, verwondde een van Trinidad’s stoten Blocker, die de ronde ternauwernood overleefde. In de tweede ronde, verbeterde de conditie van de kampioen, maar na de eerste 30 seconden, verwondde een andere stoot van Trinidad hem. Trinidad volgde met een combinatie en scoorde een knock-out op 1:49 in de ronde toen de scheidsrechter het gevecht stopte. Daarna betekende de exclusieve relatie van toernooiorganisator Don King om gevechten te organiseren voor de kabelzender Showtime dat Trinidad regelmatig te zien zou zijn op Showtime Championship Boxing.

Trinidad vs. CamachoEdit

Trinidad verdedigde zijn titel voor de volgende drie jaar tegen verschillende tegenstanders. Trinidad’s eerste gevecht in Las Vegas was tegen Héctor Camacho op 29 januari 1994. Hij was voorzichtig tijdens de eerste ronden en kreeg een snee boven zijn linkeroog. In de derde ronde maakte hij een solide combinatie waardoor Camacho in een defensieve houding moest gaan staan. Gedurende het gevecht was Trinidad in het offensief en won het gevecht door unanieme beslissing, in wat zijn eerste beslissing was sinds hij het wereldkampioenschap won. De scores toegekend door de juryleden waren 117-109, 116-110, en 119-106.

Trinidad vs. CampasEdit

Op 17 september 1994 reisde Trinidad af naar het MGM Grand voor een tweede gevecht op rij om het op te nemen in een titelverdediging tegen Yori Boy Campas, die een record van 56-0 had. In de tweede ronde scoorde Campas een knockdown, de tweede knockdown in Trinidad’s carrière. Hierna wisselde Trinidad verschillende combinaties uit, waarbij hij Campas’ gezicht verwondde en zijn neus brak. In de vierde ronde stopte de scheidsrechter het gevecht, de eerste nederlaag in Campas’ carrière.

Trinidad vs. CarrEdit

Trinidad’s vierde gevecht buiten Puerto Rico of de Verenigde Staten vond plaats in Estadio de Beisbol in Monterey, Mexico. Trinidad was gepland om zijn titel te verdedigen tegen de ongeslagen Oba Carr. In de tweede ronde scoorde Carr een knockdown, die het resultaat was van een snelle rechtse stoot. Trinidad vervolgde het gevecht en achtervolgde de uitdager, die gedurende het gevecht een snel tempo liet zien. In de vierde ronde maakte Trinidad een stevige stoot die Carr verwondde, en in de achtste scoorde hij drie opeenvolgende knockdowns voordat de scheidsrechter het gevecht stopte door technisch knock-out.

Trinidad bracht de volgende vier jaar door met het verdedigen van zijn titel tegen tal van vechters in gevechten die werden uitgezonden op Showtime. Onder deze gevechten was een verdediging tegen Mahenge Zulu, de nummer twee uitdager voor Trinidad’s kampioenschap. Dit gevecht maakte deel uit van een kaart die plaatsvond op 3 april 1998 in Bayamón, Puerto Rico en betekende de eerste keer dat Trinidad had opgetreden op het eiland in vijf jaar. Trinidad begon de eerste ronde door voorzichtig de stijl van de uitdager te analyseren, maar de ronde eindigde met snelle uitwisselingen nadat Zulu het initiatief nam in het offensief. In de tweede ronde was Zulu actief op jacht naar de kampioen, maar trok zich terug toen hij een solide stootreeks kreeg. Vroeg in de derde ronde opende een serie jabs een wond op Zulu’s mond, terwijl de stoten van de uitdager hun doel niet bereikten. Trinidad begon de vierde ronde zwaar in het offensief met verschillende combinaties die de uitdager pijn deden, en gebruikte dit om meer stoten in het hoofd en lichaam van Zulu te landen. Een stoot raakte Zulu in de kaak, hij viel op de grond en probeerde op te staan, maar de scheidsrechter stopte het gevecht voordat hij dit kon doen.

Trinidad vs. WhitakerEdit

Op 20 februari 1999 verdedigde Trinidad het weltergewicht kampioenschap tegen Pernell Whitaker, hij won het gevecht door unanieme beslissing in een wedstrijd die zijn dertiende succesvolle verdediging betekende. Het gevecht begon met beide boksers die een agressieve stijl vertoonden, waaronder overdreven duwen. In de volgende ronden gebruikten beide boksers hun jabs de meeste tijd met Trinidad in het voordeel toen Whitaker probeerde binnen aan te vallen, uiteindelijk scoorde hij een knockdown in de tweede ronde. In de vierde, vijfde en zesde ronde wisselden de vechters combinaties uit. Later in het gevecht vielen beide boksers op de grond in wat werd beschouwd als “toevallige uitglijders”. In de zevende ronde toonde Whitaker meer aanval, het uitwisselen van power stoten met Trinidad, maar de kampioen behield de controle in het tempo van het gevecht tijdens de achtste, negende en tiende ronde. In de laatste ronde vertoonde Whitaker, met een zwaar gezwollen rechteroog, een puur defensieve houding, zijn tegenstander de hele ronde ontwijkend terwijl Trinidad doorging met het offensief tot het gevecht was afgelopen. De juryleden gaven de kampioen scores van 117-111, 118-109 en 118-109.

Trinidad vs. De La HoyaEdit

In het voorjaar van 1999 kwamen Don King en Oscar De la Hoya’s promotor, Bob Arum, overeen om een mega-gevecht voor de Lineal, WBC en IBF weltergewicht kampioenschappen te co-promoten op 18 september 1999, in het Mandalay Bay Hotel in Las Vegas. Vroeg in het gevecht gebruikte De la Hoya boksen om combinaties te maken terwijl hij Trinidad’s aanvallen vermeed. De tweede ronde begon met beide boksers die stoten uitwisselden, maar De la Hoya keerde snel terug naar zijn vorige tactiek, die hij in de derde ronde toepaste. In de vierde ronde zette Trinidad druk op de aanval terwijl De la Hoya zijn stoten probeerde te ontwijken door te bewegen, beide boksers wisselden uiteindelijk stoten uit. In de vijfde ronde ging Trinidad door met het offensief terwijl De la Hoya probeerde aan de buitenkant van de ring te blijven, Trinidad’s oog was gezwollen na een ruil van stoten, en zijn neus bloedde ook. Trinidad had veel problemen om De La Hoya te vinden en kon zijn stoten niet zo raak raken als gewoonlijk, hoewel hij af en toe scoorde, liet Oscar’s beweging hem niet in combinatie landen en het werd door velen uitgeroepen tot een mat gevecht. In de achtste ronde verergerde de zwelling op Trinidad’s oog. Oscar scoorde op Trinidad, maar halverwege de tiende ronde, stopte De La Hoya met steken en schakelde eigenlijk uit. De La Hoya raakte uitgeput en bleef de rest van de wedstrijd op zijn tenen staan, en Trinidad won de laatste 2 ronden. De juryleden gaven Trinidad controversieel een nipte meerderheidsbeslissing, met scores van 115-113, 115-114 en 114-114.

Licht middengewichtEdit

Licht middengewicht titelEdit

In 2000 maakte Trinidad de weltergewicht kampioenschappen vrij en verhuisde naar de junior middengewicht divisie, om de World Boxing Association’s kampioen David Reid uit te dagen. Vroeg in het gevecht concentreerde Trinidad zijn stoten op het lichaam van Reid, met harde stoten in zijn ribben en buik. In de tweede ronde plaatste Reid een stevige stoot op de kaak van zijn tegenstander, en in de derde ronde scoorde hij een knockdown. In de vierde en vijfde ronde gebruikte Trinidad consequent zijn jab en kreeg in de zesde ronde controle over het tempo van het gevecht. De score van het gevecht was dichtbij aan het begin van de zevende ronde, maar Trinidad opende de tweede helft van de wedstrijd in het offensief en scoorde de tweede knockdown van het gevecht. Hij controleerde het gevecht in de achtste, negende en tiende ronde, en opende een snee boven het oog van Reid. Trinidad domineerde de elfde ronde en scoorde drie knockdowns op rij. Reid probeerde het gevecht offensief af te sluiten maar zijn tegenstander bokste en counterde zijn aanvallen. De juryleden gaven scores van 114-107, 114-106 en 115-106, allemaal in het voordeel van Trinidad.

Trinidad vs. VargasEdit

Op 2 december 2000 was hij gepland om te vechten in een unification card tegen Fernando Vargas, de International Boxing Federation’s junior middengewicht kampioen. Het gevecht begon in een snel tempo met Trinidad die een solide combinatie maakte die leidde tot het neerhalen van zijn tegenstander. Vargas was in staat om op te staan, maar een andere combinatie verwondde hem een tweede keer en leidde tot een nieuwe knockdown. Vroeg in de tweede ronde was Trinidad in de aanval, maar Vargas maakte een solide combinatie in de laatste momenten van de ronde die een snee opende boven Trinidad’s rechteroog. In de openingsseconden van de vierde ronde raakte één van Vargas’ stoten Trinidad’s kaak en hij viel, de achtste knockdown in zijn carrière. In de vijfde ronde had Vargas de controle over het offensief van het gevecht door combinaties te maken op Trinidads lichaam. In de zesde ronde kreeg Trinidad weer controle over het tempo van het gevecht dat de hele wedstrijd aanhield, met stoten op Vargas’ hoofd en linkse stoten naar de ribben. In de achtste ronde vertoonde Vargas tekenen van uitputting waardoor zijn offensief vertraagde terwijl Trinidad de aanval vervolgde met combinaties naar het lichaam. Dit patroon zette zich voort in de negende, tiende en elfde ronde. In het begin van de laatste ronde was Vargas in de aanval met een solide linkse hoek. Trinidad counterde de aanval met een linkse hoek waardoor Vargas in elkaar zakte; Vargas kon opstaan, maar werd vervolgens voor een tweede keer neergeslagen. Met Vargas geblesseerd, ging Trinidad door met het verbinden van combinaties, en hij eindigde zijn combinatie door Vargas voor de 3e keer in de ronde neer te leggen met een rechterhand, wat resulteerde in de scheidsrechter die het gevecht afzwaaide, waardoor Trinidad de winnaar werd.

MiddengewichtEdit

Trinidad vs. JoppyEdit

Na zijn gevecht met Vargas, ging Trinidad omhoog in gewicht – dit keer om deel te nemen aan Don King’s middengewicht unificatie toernooi met IBF kampioen Bernard Hopkins, WBA kampioen William Joppy, en WBC kampioen Keith Holmes. Trinidad werd gekoppeld aan Joppy, die hij versloeg door technisch knock-out in de vijfde ronde van een wedstrijd die plaatsvond op 12 mei 2001. Joppy opende de eerste ronde aanvallend, maar laat in de ronde scoorde Trinidad een knockdown met een combinatie van stoten die dichtbij kwam om Joppy onder de touwen te gooien. Trinidad scoorde vervolgens een knockdown in de vierde ronde, in deze fase van de wedstrijd gebruikte hij combinaties van linker haken en rechter stoten naar het hoofd. In de vijfde ronde scoorde Trinidad opnieuw een knockdown, Joppy probeerde het gevecht voort te zetten, maar terwijl hij de touwen gebruikte om hem overeind te helpen, stopte de scheidsrechter het gevecht. Toen de wedstrijd voorbij was, verklaarde Trinidad zijn strategie door te verklaren: “Ik wist dat hij zijn wil wilde opleggen, zijn gewicht, en ik zou hem dat niet laten doen”.

Trinidad vs. HopkinsEdit

Het middengewicht unificatiegevecht tussen Hopkins en Trinidad was oorspronkelijk gepland voor 15 september 2001, in de Madison Square Garden. Op de ochtend van 11 september, pleegden terroristen een aanslag op het World Trade Center. Na dit incident, werd het gevecht voor onbepaalde tijd uitgesteld. Na de verzekering van de Madison Square Garden en de stad New York te hebben ontvangen, herschikte Don King het gevecht voor 29 september. Het tempo van het gevecht in de eerste ronden was laag, met elke bokser die zijn tegenstander bestudeerde. In de tweede ronde maakte Hopkins enkele combinaties terwijl Trinidad in de vierde ronde het offensief zocht en beide boksers reeksen stoten uitwisselden. Dit patroon zette zich voort in de vijfde ronde waar Trinidad een agressieve stijl liet zien terwijl Hopkins vertrouwde op jabs. In de zesde ronde zette Trinidad een offensieve houding voort en won de ronde na het uitwisselen van verschillende combinaties. Beide vechters bleven stoten uitwisselen in de achtste en negende ronde waarbij Hopkins drie opeenvolgende solide stoten wist te raken. In de twaalfde ronde scoorde Hopkins een knockdown, maar voordat de wedstrijd kon worden voortgezet kwam Trinidad’s vader de ring binnen, wat leidde tot de scheidsrechter die het gevecht stopte door technisch knock-out.