Emily Dickinson

De meeste gedichten van Emily Dickenson waren stilistisch vernieuwend. Zo bevatten ze meestal schuine rijmwoorden (d.w.z. bijna-rijmwoorden die goed klonken maar technisch gezien geen rijmwoorden waren), ontbraken titels, en maakten ze gebruik van eigenzinnige interpunctie. Een van haar favoriete thema’s was onsterfelijkheid. Ze bracht een groot deel van haar leven in eenzaamheid door, en het overgrote deel van haar werk als dichteres werd pas na haar dood ontdekt en postuum gepubliceerd.

Erf leven en begin van de poëzie

Emily Dickinson was een bekende Amerikaanse dichteres die ook nu nog, meer dan twee eeuwen na haar dood, invloedrijk en prominent is in de literaire wereld. Ze werd in 1830 in Massachusetts geboren, was nogal teruggetrokken en stond bekend als introvert. Hoewel ze een verbazingwekkende bijna achttienhonderd gedichten schreef, werden er tijdens haar leven minder dan een dozijn van gepubliceerd. Bovendien werden de gedichten die tijdens haar leven werden gepubliceerd, zwaar geredigeerd door uitgevers om te voldoen aan de stijlen van die tijd. Haar werk was uniek voor die tijd, omdat het onconventioneel hoofdlettergebruik en interpunctie bevatte, korte regels, en zelden titels.

Emily Dickinson’s populaire poëzie

Zoals eerder vermeld, was Emily Dickinson de auteur van bijna achttienhonderd gedichten gedurende haar leven. Enkele van de meest populaire zijn:

– Because I Could Not Stop for Death

– A Light Exists in Spring

– Death Sets a Thing Significant

– Hope is the Thing with Feathers

– Before You Thought of Spring

– T’is So Much Joy!

– The Only News I Know

– Much Madness

– I Dwell in Possibility

– Wild nights- Wild nights!

– Much Madness is Divinest Sense

Het merendeel van haar gepubliceerde werken werd na haar dood uitgegeven in grote bundels, die vaak vele gedichten in één boek bevatten. Bovendien werden haar brieven in drie afzonderlijke delen gepubliceerd.

Creatie van een nieuwe dichtstijl

Emily Dickinson’s schrijfstijl is zonder meer uniek. Ze gebruikte veel streepjes, punten en onconventioneel hoofdlettergebruik, naast levendige beeldspraak en een eigenzinnige woordenschat. In plaats van pentameter gebruikte ze eerder trimester, tetrameter, en soms zelfs dimeter. Haar gebruik van regelmatige maatsoorten was niet erg gebruikelijk, omdat zij de voorkeur gaf aan onregelmatige maatsoorten. Ze schreef het vaakst in ballad stanza, die is verdeeld in kwatrijnen en gebruik maakt van tetrameter voor de eerste en derde regel, terwijl ze trimester gebruikt voor de tweede en vierde regel en de tweede en vierde regel laat rijmen.

Spritualiteit, liefde voor de natuur en preoccupatie met de dood – Emily Dickinson’s stijl

Emily Dickinson’s werk concentreerde zich vaak rond vijf dezelfde dingen- tuinen en bloemen, de ‘meester’ gedichten, morbiditeit, het evangelie, en het onontdekte continent. Door de grote verscheidenheid van deze thema’s is het moeilijk haar in een bepaald genre in te passen.

In veel van Dickinson’s brieven en gedichten komen bloemen voor en wordt gezinspeeld op tuinen en fantasierijke en magische sferen. Ze associeert bloemen vaak met nederigheid en inzicht en stuurde haar brieven meestal vergezeld van een neusgalletje, of een klein boeket.

Emily Dickinson schreef vaak gedichten gericht aan ‘Sir’ of ‘Master’. De identiteit van deze persoon blijft een mysterie, maar haar familie heeft gespeculeerd dat ze misschien bedoeld waren voor een echt individu, hoewel geleerden dit idee verwerpen en misschien suggereren dat de meester goddelijke eigenschappen heeft en dit wezen categoriseren als een soort muze.

Ze schrijft ook vaak over morbiditeit. Zij heeft altijd een fascinatie gehad voor dood en ziekte en zij spreekt vaak over voortijdige begrafenis, ophanging, verstikking, messteken en guillotines. Historici zien deze preoccupatie met de dood als een uiting van haar behoeftige zelfbeeld.

Dickinson richtte verschillende van haar gedichten aan Jezus en benadrukte de hedendaagse relevantie van het evangelie. Ze gebruikt geestigheid en spreektaal om deze oude thema’s op een lichtere, meer moderne, relatable manier te presenteren.

Het laatste thema waar Emily Dickinson vaak over schreef is het onontdekte continent. Geleerden beschouwen deze plaats als een uitdrukking van een tastbare en bezoekbare plaats, zowel intens als privé. Dit soort landschap van haar geest en ziel is rijk aan beelden van de natuur, hoewel het ook verscheidene donkere en voorbode beelden bevat, waarbij gevangenissen en kastelen worden gebruikt om het gevangen zitten in de eigen geest weer te geven.

Emily Dickinson was een ongelooflijk productieve en invloedrijke schrijfster, hoewel haar geniale werk pas na haar dood op waarde werd geschat. Haar unieke en eerlijke stijl creëerde persoonlijk en emotioneel relateerbaar werk. Deze dingen maken haar werk nog steeds populair in de moderne literaire wereld.