Earl Scruggs

Earl Scruggs, voluit Earl Eugene Scruggs, (geboren 6 januari 1924, Flint Hill, North Carolina, U.S.overleden 28 maart 2012, Nashville, Tennessee), Amerikaanse bluegrass banjoïst, de ontwikkelaar van een unieke instrumentale stijl die hielp de vijfsnarige banjo populair te maken.

Scruggs, die uit een muzikale familie kwam, begon op 4-jarige leeftijd de banjo van zijn vader te bespelen, en tegen de tijd dat hij 15 was speelde hij mee in lokale radio-uitzendingen. Tijdens zijn vroege tienerjaren experimenteerde Scruggs met een techniek waarbij hij de duim en de eerste twee vingers van de rechterhand gebruikte – een techniek die later de “Scruggs-stijl” werd genoemd – en die hij uiteindelijk perfectioneerde. In december 1945 sloot hij zich aan bij Bill Monroe’s Blue Grass Boys. De groep werd de prototypische bluegrass band en was vaak te horen op de Grand Ole Opry radio show.

In 1948 verlieten Scruggs en Lester Flatt, de gitarist en tenorzanger in de groep, om hun eigen band te vormen, de Foggy Mountain Boys. Flatt & Scruggs werd een van de grote bluegrass bands in zijn eigen recht, het maken van tientallen platen in de jaren 1950 en ’60. Scruggs’ originele instrumentale composities, waaronder “Foggy Mountain Breakdown,” “Flint Hill Special,” en “Earl’s Breakdown”-waren bijzonder populair.

Flatt en Scruggs gingen uit elkaar in 1969, en Scruggs sloot zich aan bij zijn zonen Gary, Randy, en later Steve in een geëlektrificeerd country-rock ensemble, de Earl Scruggs Revue. In 1980 stopte Scruggs met full-time optreden maar bleef muziek opnemen in verschillende stijlen. Flatt (die in 1979 overleed) & Scruggs werden in 1985 opgenomen in de Country Music Hall of Fame, en in 1991 waren zij – met Monroe – de eersten die werden opgenomen in de International Bluegrass Hall of Fame. In 2008 ontving Scruggs een Lifetime Achievement Award van de Recording Academy.