Dus jij wilt wiskundige worden?

Opgedragen aan mijn aankomende doctoraalstudenten Daniel en Erin.

Aspiraties

Een paar jaar geleden was ik vrijwilliger op de Ontario Universities Fair en sprak met een middelbare scholier die dol was op wiskunde en dat aan de universiteit wilde gaan studeren. Ik vertelde hem over onze programma’s en we babbelden over wiskunde. Een paar minuten na ons gesprek kwam hij terug, dit keer met zijn moeder.

“Wat heb je aan wiskunde studeren? Ik wil dat mijn zoon CEO wordt,” zei ze, haar armen over elkaar geslagen en haar wenkbrauwen gebogen.

Ik wees erop dat je door wiskunde te studeren in elke carrière een goede probleemoplosser kunt zijn. De analytische vaardigheden die je tijdens je studie geavanceerde wiskunde hebt opgedaan, zouden je zelfs als CEO van pas komen. Wiskunde is ook leuk en is universeel in de wetenschappen en techniek.

Ik denk niet dat ze onder de indruk was van mijn antwoord, want ik heb de studente nooit meer gezien.

Als de titel van deze blog je aanspreekt, dan is het waarschijnlijk dat je het advies van ouders, geliefden en vrienden om een carrière als wiskundige na te jagen, in de wind hebt geslagen. Goed van je. De wereld heeft meer heldere, jonge geesten nodig om ons beroep te gaan uitoefenen (vooral vrouwen en mensen met een minderheidsachtergrond, natuurlijk, maar iedereen is welkom). Om wiskundige te worden, moet je groot dromen.

Een carrière in de wiskunde is echter niet voor iedereen weggelegd. Ik geef advies aan studenten die gaan promoveren over de geringe kansen om een werkende wiskundige te worden. Volgens een rapport van de Conference Board of Canada wordt ongeveer 18% van de afgestudeerde doctorandi voltijds hoogleraar aan een universiteit. Ik beschik niet over specifieke statistieken voor wiskunde, maar dat cijfer komt overeen met wat ik heb gezien.

Aankomende wiskundigen kunnen een burn-out krijgen als post-doc. Anderen proberen het wel, maar slagen er niet in een vaste academische aanstelling te krijgen. Weer anderen krijgen een vaste aanstelling en beseffen dan dat de academische wereld niets voor hen is. Het goede nieuws is echter dat er heel veel mensen zijn die hun doel om professioneel wiskundige te worden, hebben bereikt. De meesten werken in de academische wereld, maar veel wiskundigen werken in het bedrijfsleven, bij de overheid, of freelance als consultant of auteur.

Wat we doen

Mathematici geven les. We geven cursussen aan afgestudeerden of aan studenten, of aan beide. Het aantal lesuren varieert meestal van drie tot vijf of meer eenjarige cursussen per academiejaar. Vaak geven we cursussen die niet onze hoofdinteresses zijn, vanwege de eisen van onze afdeling en instelling. Ik gebruik bijvoorbeeld Calculus in mijn onderzoek, maar ik heb nooit goniometrische substitutie gebruikt in mijn werkstukken. Ik heb dat specifieke onderwerp echter vele malen onderwezen. Het is allemaal goed en wel, want ik vind Calculus ontspannend!

Mathematici maken nieuwe wiskunde. Mensen buiten de academische wereld begrijpen dit deel misschien niet. “Is niet alle wiskunde ontdekt?” is een vraag die ik al eerder heb gehoord. Als we met kwantumcomputers met gevoel zouden praten terwijl we in onze TARDIS rond Jupiter draaien, zou het antwoord “ja” zijn. De waarheid is dat we nog maar net aan de oppervlakte zijn van waar wiskunde over gaat. Wiskundigen bewijzen nieuwe resultaten vaak alleen met pen en papier, maar kunnen ook computers of andere hulpmiddelen gebruiken.

Mathematici houden toezicht op afgestudeerde studenten. Dit is een hybride van dienstverlening, onderwijs en onderzoek die de volgende generatie wiskundigen ondersteunt. Ik heb dit gedaan op master- en doctoraalniveau. De uitdaging bij het begeleiden is richting geven, maar ook studenten hun passie laten realiseren en hun eigen vragen laten stellen.

De weg is lang

Mijn undergraduate degree was in Honours Mathematics en dat duurde vier jaar. Daarna deed ik een tweejarige Masters en voltooide daarna een vierjarige doctoraal. Ik heb een jaar les gegeven en daarna een vaste aanstelling gekregen. Het heeft me elf jaar gekost om mijn droom te verwezenlijken: wiskundige worden en in een academische afdeling werken. Als je dat doel ook nastreeft, kun je een vergelijkbaar tijdpad verwachten.

Al bijna twintig jaar nadat ik mijn doctorstitel behaalde, geef ik nog steeds les, geef ik leiding en publiceer ik en ik zou het voor geen goud willen ruilen.

Mensen zullen je niet snappen

Laten we eerlijk zijn: de meeste mensen houden niet van wiskunde of begrijpen niet waarom wiskunde belangrijk is. Het is moeilijk om iemand van het tegendeel te overtuigen – geloof me als ik zeg dat ik het geprobeerd heb, vaak in deze blog met beperkt succes.

Daarom is het absoluut noodzakelijk dat je van wiskunde houdt. Je moet van wiskunde houden om je Jedi-training te doorstaan en een meester te worden. Je moet er ook van houden als je midden in je carrière zit en nadenkt over je volgende onderzoeksonderwerp of hoe je je afgestudeerde studenten kunt inspireren bij hun scriptie. Als je er niet van houdt, ga er dan niet mee door.

Je werkt als wiskundige niet voor de erkenning of de roem. Als je die krijgt, dan meer macht voor jou. Maar de meerderheid van de wiskundigen zwoegen in relatieve afzondering. Waarom? Omdat we van wiskunde houden.

Waarom wiskundige zijn de beste baan in het universum is

Na dit alles lijkt het misschien een vreselijke moeite om wiskundige te worden. De jaren van studie leiden tot uitdagingen bij het lesgeven en het navigeren in administratieve taken en onderzoekscultuur. En veel mensen zullen niet begrijpen of waarderen wat je doet. De meeste mensen weten niet eens dat er wiskundigen zijn die nieuwe wiskunde creëren.

Hoewel, je harde werk zal lonen als je volhoudt.

Mathematici hebben de benijdenswaardige taak om nieuwe patronen te creëren uit het niets. We krijgen te zien hoe het universum van patronen werkt. Maak daar maar van: het multiversum van elk mogelijk universum van patronen. Wanneer je een ontdekking doet, is er niets zoals dat. Als je een stelling bewijst, is het alsof je alle ruis van alledag hebt omzeild en in een afgesloten schatkist hebt gekeken.

Mathematici hebben geen grote dure deeltjesbotsers nodig om ons werk te doen, of laboratoria vol petrischaaltjes en machines die bing gaan. Alles wat we nodig hebben is pen en papier om nieuwe wiskunde te maken en anderen over de rijkdommen ervan te leren.

De wiskundige wereld ligt daarbuiten op je te wachten om hem te verkennen. Duik erin.

Anthony Bonato