Deze arme kip werd opgegeten door een koe

Mensen houden van sorteren: we stoppen dingen in hokjes, we categoriseren en ordenen en classificeren. Maar de hokjes die we gebruiken zijn onvolmaakt, vooral als het gaat om de natuurlijke wereld. Neem, bijvoorbeeld, iets simpels als wat dieren eten. Dieren die planten eten zijn herbivoren, dieren die vlees eten zijn carnivoren, terwijl dieren zoals wij, die alles eten, omnivoren zijn. Simpel.

Toch, in de trieste video hierboven, zien we een koe die een babykip levend opeet. Deze video is een paar jaar oud, maar wat het laat zien – de kip-etende neigingen van een koe – was allesbehalve eenmalig, zegt Darren Naish op zijn blog, Tetrapod Zoology. In India at een koe genaamd Lal maar liefst 48 kippen in een maand, aldus Reuters.

In feite, zegt Naish, “zullen veel ‘strikte herbivoren’ bij gelegenheid dierlijke materie eten.”

Soms is dit gedrag absoluut opzettelijk en waarschijnlijk ingegeven door een behoefte aan calcium: het eten van geweien en botten is gebruikelijk bij herten en andere hoefdieren, en de consumptie van koppen, vleugels en poten van zeevogelkuikens door herten en schapen die op eilanden leven, is goed gedocumenteerd (Furness 1988).

Hier is een recent uitgelicht voorbeeld van soortgelijk gedrag, gedeeld op io9 door wetenschapsschrijver Jason Goldman: een foto van Rene van der Schyff van een giraffe die kauwt op een schedel van een gewei.

Verwijzing naar een recente studie, Goldman legt uit dat een groot aantal herbivoren, waaronder herten, kamelen, giraffen, varkens, koeien en schapen, bekend zijn van tijd tot tijd andere dieren te eten, of dierlijke delen die ze vinden rondslingeren.

Nu, zegt Naish,

Lal de koe’s gedrag zou kunnen worden gemotiveerd door een tekort aan mineralen … Maar, zoals blijkt uit de hieronder geciteerde studies, is het eten van vogels bij runderen en herten eigenlijk een vrij normaal gedrag dat we nog maar net beginnen te documenteren. Ik denk ook dat individuen van plantenetende soorten soms “per ongeluk” leren dat ze andere dieren kunnen doden en opeten, en dan deze gewoonte overnemen als en wanneer de gelegenheid zich voordoet. Dat wil zeggen, omdat ze het kunnen, niet omdat ze het ‘moeten’. Ik durf zelfs te stellen dat dieren (en andere organismen) waarschijnlijk veel dingen doen omdat ze het kunnen, niet omdat hun anatomie of fysiologie specifiek ‘geschikt’ is voor die activiteit.

Maar dieet-brekende avontuurtjes zijn geen gedrag dat is voorbehouden aan herbivoren. Zo hebben wetenschappers onlangs een kumquat-etend alligator-rapport bevestigd.