DEFINITIE VAN HET BBP

Het bruto binnenlands product (BBP) meet de totale marktwaarde van alle eindproducten en diensten die in een jaar in een land worden geproduceerd.

1. Intermediaire goederen (goederen die als input dienen voor de produktie van andere goederen) zijn niet in het BBP begrepen om dubbeltelling te voorkomen. Met andere woorden, alleen de toegevoegde waarde wordt geteld.

Voorbeeld:

We gebruiken zaad om tarwe te produceren, tarwe om meel te produceren, en meel om brood te produceren. Om voor $5000 aan brood te produceren, hebben we voor $3500 aan meel nodig, waarvoor $2500 aan tarwe nodig is, waarvoor $1000 aan zaad nodig is.

De toegevoegde waarde in elk proces wordt hieronder geïllustreerd:

Zaad ———————– $1000 ———– Toegevoegde waarde = 1000 – 0 = 1000

Tarwe ——————— $ 2500 ————Waarde toegevoegd = 2500 – 1000 = 1500

Meel ———————– $ 3500 ———— Toegevoegde waarde = 3500 – 2500 = 1000

Brood ———————- $ 5000 ———— Toegevoegde waarde = 5000 – 3500 = 1500

De som van Toegevoegde waarde = 1000 + 1500 + 1000 + 1500 = 5000.

De som van de toegevoegde waarde is de waarde van het eindproduct, brood in het bovenstaande voorbeeld. Daarom is de benadering van de toegevoegde waarde hetzelfde als het tellen van alleen de waarde van de eindproducten.

2. Het BBP telt alleen de waarde van de eindproducten die binnen een geografische grens van een land zijn vervaardigd. Als burgers van de VS in Canada werken, dragen zij niet bij aan het BBP van de VS, maar aan het BBP van Canada en het BNP van de VS. Het Bruto Nationaal Product (BNP) is de totale marktwaarde van alle eindproducten en -diensten die jaarlijks door de burgers van een land worden geproduceerd.

3. Het BNP is de som van de dollarwaarde van wat in de loop van het jaar in de economie is geproduceerd, niet van wat er werkelijk is verkocht. De verkoop van tweedehands auto’s wordt bijvoorbeeld niet meegerekend.

4. Het BBP is niet ontworpen als maatstaf voor het welzijn van de samenleving. Het BBP omvat het volgende:

a. Niet-verhandelbare goederen en diensten: taken die geen markttransacties met zich meebrengen, zoals babysitten, schoonmaken van het huis, grasmaaien enz. Sommige zeer nuttige output wordt uitgesloten omdat het om onbetaalde arbeid gaat.

b. Ondergrondse activiteiten: illegale of contante transacties worden niet geregistreerd. De schattingen van de overheid over deze transacties zijn niet nauwkeurig.

c. Verkoop van tweedehands artikelen: Het BBP meet alleen de lopende productie. Transacties van tweedehandsauto’s en kringloopwinkels worden niet meegerekend.

d. Financiële transacties: handel in bestaande activa, zoals de aankoop van aandelen of obligaties.

e. Overdrachtsbetalingen: zowel overheids- als particuliere overdrachtsbetalingen worden niet meegeteld omdat hierbij geen goederen en diensten worden geproduceerd. Voorbeelden zijn sociale uitkeringen of kinderbijslag.

f. Vrije tijd: individuen consumeren vrije tijd, net zoals zij alle andere materiële goederen consumeren, die voldoening schenken. Maar aan vrije tijd hangt geen prijskaartje, dus wordt het niet in het BBP opgenomen.

g. Sociale kosten: productieprocessen kunnen vervuiling veroorzaken. Vervuilde lucht en water kunnen sociale kosten met zich meebrengen, zoals slechte luchtkwaliteit en kankerpatiënten. Deze sociale kosten verminderen ons economisch welzijn. Als er geen geld wordt uitgegeven om de olieramp op te ruimen of kankerpatiënten te genezen, worden die kosten niet aan het BBP toegevoegd.

h. Het BBP meet niet de kwaliteit of de aard van het product, die bijdraagt tot de tevredenheid van de consument. Het nominale BBP telt gewoon de dollarwaarde van het product op; het maakt geen verschil of het product een wapen is of een boek.

Het reële BBP per hoofd van de bevolking (= reëel BBP / bevolking) geeft meer informatie over de levensstandaard.