De 20 meest fascinerende toevallige uitvindingen

Mensen spelen al meer dan 100.000 jaar met vuur. Maar niemand kon een echt gemakkelijke manier bedenken om vuur te maken, totdat een Britse apotheker probeerde zijn roergerei schoon te maken.

In 1826 was John Walker in een pot met chemicaliën aan het roeren toen hij merkte dat zich een opgedroogde klomp had gevormd op het uiteinde van het roerstokje. Zonder na te denken probeerde hij de opgedroogde klont eraf te schrapen en – plotseling – ontbrandde deze.

De heer Walker verkocht de eerste strijkbare lucifers in een plaatselijke boekhandel. De “friction lights” waren drie centimeter lang en zaten netjes in een doosje met een stukje schuurpapier.

Walker was niet geïnteresseerd in het patenteren van het idee, dus maakte Samuel Jones de lucifers na en verkocht “Lucifers”. Ze waren een beetje praktischer dan Walker’s frictie lichtjes. Lucifers waren korter en zaten in een kleiner kartonnen doosje om ze gemakkelijk mee te kunnen nemen.

De vroegste beschrijving van een luciferachtig product staat in een Chinees boek getiteld “Records of the Unworldly and the Strange,” door Tao Gu, circa 950 AD. Ze werden “vuur-duimstokjes” genoemd en gebruikten zwavel om de vlam aan te wakkeren. Toch waren ze niet aan te steken.

De Franse chemicus Jean Chancel vond in 1805 de eerste zelfontbrandende lucifer uit. De methode van de heer Chancel bestond uit een houten splinter getipt met suiker en kaliumchloraat die voorzichtig in een kleine fles geconcentreerd zwavelzuur werd gedoopt.

Chancel’s methode was zeer onaangenaam en gevaarlijk. Het mengsel van chemicaliën produceerde een geel stinkend gas, chloordioxide genaamd, dat explodeert wanneer het in contact komt met vrijwel alles.

Heden ten dage worden lucifers gemaakt met niet-giftig rood fosfor, ontdekt door Johan Edvard Lundstrom. De Diamond Match Company was de eerste die “veilige lucifers” in de VS verkocht. Zij deden afstand van hun patentrechten om alle luciferfabrikanten in staat te stellen veilige lucifers te produceren.