De 10 meest schandalige militaire experimenten

Supersoldaten

Een supersoldatenprogramma produceert Marvel-superheld Wolverine in de film “X-Men Origins: Wolverine”, samen met rivalen Sabretooth en Wapen XI. Nu kijkt LiveScience terug op echte experimenten die de Amerikaanse regering uitvoerde op soldaten en burgers om de wetenschap van de oorlog te bevorderen.

Het leger repliceerde niet Wolverine’s onverwoestbare skelet en intrekbare klauwen. Ze beschoten slachtoffers van ongelukken met plutonium, testten zenuwgas op zeelui en probeerden ESP uit. Hoewel sommige van de tests achteraf gezien bizar lijken, blijft het leger de grenzen verleggen bij het zoeken naar nieuwe oorlogstechnieken op basis van geavanceerde wetenschap en technologie.

“Mijn maatstaf voor succes is dat het Internationaal Olympisch Comité alles verbiedt wat we doen,” zei Michael Goldblatt, voormalig hoofd van DARPA’s Defense Sciences Office, tijdens een gesprek met verslaggevers. En dat is geen Hollywood script.

Bouw je innerlijke pantser

Misschien zijn supersoldaten toch niet ver weg, als inspanningen zoals het “Inner Armor”-project van DARPA succes hebben. Denk maar aan de pogingen om mensen de extreme vaardigheden van sommige dieren te geven, zoals de conditionering op grote hoogte van de barhoofdgans, die op meer dan 34.000 voet tegen straalvliegtuigen kan botsen. Wetenschappers kijken ook uit naar de Steller zeeleeuw, die tijdens diepzeeduiken de bloedstroom wegleidt van niet-kritieke organen en de vraag naar zuurstof vermindert. “Ik aanvaard niet dat onze soldaten de vijand niet fysiek kunnen overtreffen op zijn eigen terrein,” zei Dr. Michael Callahan, die aan het hoofd staat van het project bij DARPA’s Defense Sciences Office, tijdens een presentatie in 2007. Het doel is om soldaten “kill-proof” te maken tegen allerlei omstandigheden, waaronder besmettelijke ziekten, chemische, biologische en radioactieve wapens, extreme temperaturen en hoogtes, en ruwe natuurlijke omgevingen. Klinkt als een zekere gemuteerde superheld.

24/7 Warrior

Slaap kan de ergste vijand van een strijder zijn, of het nu gaat om gevechten overdag of langdurige missies die van de andere kant van de wereld worden gevlogen. In de loop der jaren hebben verschillende legerafdelingen geprobeerd daar verandering in te brengen door “slappillen” of stimulerende middelen zoals amfetaminen te verstrekken. Meer recent heeft het leger het medicijn modafinil getest en gebruikt – beter bekend onder merken als Provigil – dat soldaten in staat zou hebben gesteld om 40 uur achter elkaar wakker te blijven zonder nadelige effecten. En het U.S. Defense Advanced Research Projects Agency (DARPA) financiert nog meer ongebruikelijk anti-slaap onderzoek, zoals transcraniële magnetische stimulatie die de hersenen met elektromagnetisme zapt.

Psychisch zien

Psychici zijn misschien niet erg geloofwaardig onder wetenschappers, maar het Pentagon heeft tussen 1972 en 1996 ruwweg 20 miljoen dollar uitgegeven aan het testen van buitenzintuiglijke (ESP) krachten, zoals remote viewing. Remote viewers probeerden zich geografische locaties voor te stellen die zij nooit eerder hadden gezien, zoals nucleaire faciliteiten of bunkers in het buitenland. Gemengde resultaten leidden tot conflicten binnen de inlichtingendiensten, zelfs toen het project doorging onder namen als “Grill Flame” en “Star Gate”, en leidden ertoe dat de spionnen uiteindelijk de poging staakten. De CIA maakte dergelijke informatie openbaar in bestanden die in 2002 werden vrijgegeven.

Nerve gas spray

Dreiging van chemische en biologische oorlogsvoering bracht het Amerikaanse ministerie van Defensie ertoe om van 1963 tot het begin van de jaren zeventig “Project 112” te starten. In het kader van dit project werden verschillende schepen en honderden matrozen van de marine besproeid met zenuwgas zoals sarin en VX om de doeltreffendheid te testen van de ontsmettingsprocedures en veiligheidsmaatregelen uit die tijd. Het Pentagon onthulde de details van het Project Shipboard Hazard and Defense (SHAD) project in 2002, en de Veterans Administration begon de mogelijke gezondheidseffecten te bestuderen bij matrozen die deelnamen aan SHAD. Dit was slechts een van de vele experimenten met chemische oorlogsvoering die door het Amerikaanse leger werden uitgevoerd, te beginnen met vrijwilligerstests met mosterdgas in de Tweede Wereldoorlog.

Hallucinogene oorlogsvoering

Psychoactieve drugs zoals marihuana, LSD en PCP hebben niet alleen straatwaarde: Onderzoekers hoopten ooit dat de drugs chemische wapens konden worden die vijandelijke soldaten uitschakelden. Vrijwilligers van het Amerikaanse leger namen wiet, LSD en engelstof in in een faciliteit in Edgewood, Md. van 1955 tot 1972, hoewel deze drugs te mals bleken voor gebruik als wapen. Uiteindelijk ontwikkelde het leger hallucinogene artilleriegranaten die quinuclidinylbenzilaat in poedervorm konden verspreiden, wat veel proefpersonen dagenlang in een slaapachtige toestand bracht. Dr. James Ketchum publiceerde het eerste verslag van insiders over het onderzoek in zijn boek “Chemical Warfare: Secrets Almost Forgotten” uit 2007.

Vallen met de snelheid van het geluid

Toen de U.S. Air Force wilde weten hoe goed piloten sprongen op grote hoogte konden overleven, wendden ze zich tot kapitein Joseph Kittinger, Jr. De testpiloot maakte in de jaren 1950 verschillende sprongen als hoofd van “Project Excelsior”. Telkens ging hij met Excelsior-ballonnen tienduizenden meters de lucht in, sprong vervolgens in een vrije val en parachuteerde op de woestijnbodem in New Mexico. Kittinger’s derde recordvlucht op 16 augustus 1960 bracht hem tot 102.800 voet, of bijna 20 mijl. Hij sprong en viel met snelheden tot 614 mph, niet ver van de geluidssnelheid van 761 mph, en doorstond temperaturen tot min 94 graden Fahrenheit.

Pacifistische proefkonijnen

De meeste soldaten geven zich niet op om dodelijke virussen en bacteriën te bestrijden, maar dat is wat meer dan 2300 jonge Zevende-dags Adventisten deden toen ze werden opgeroepen door het Amerikaanse leger. Als gewetensbezwaarden tijdens de Koude Oorlog die het Bijbelse gebod “Gij zult niet doden” zeer letterlijk interpreteerden, meldden velen zich in plaats daarvan aan als proefkonijn voor het testen van vaccins tegen biologische wapens. Vrijwilligers herinnerden zich dat ze zich dagenlang ellendig voelden met koorts, rillingen en pijn tot op het bot als gevolg van ziekten zoals Q-koorts. Niemand stierf tijdens de geheimzinnige “Operatie Whitecoat”, die van 1954 tot 1973 plaatsvond in Fort Detrick, Maryland.

Rocket rider

Voordat de mens in een baan om de aarde en naar de maan kon vliegen, reed hij eerst op raketsleeën op de grond. NASA-wetenschappers ontwikkelden decompressiesleeën die met snelheden van meer dan 400 km/h konden racen voordat ze abrupt tot stilstand kwamen, en vroege tests hadden vaak fatale gevolgen voor chimpansees die hersenbeschadiging opliepen. Vanaf 1954 onderging kolonel John Stapp van de Amerikaanse luchtmacht afmattende tests waarbij zijn lichaam werd blootgesteld aan krachten die 35 maal zo groot waren als die van de zwaartekracht, waaronder een recordafstand van 632 mijl per uur. Als vluchtchirurg nam hij vrijwillig de risico’s van 29 sledetochten op zich, waarbij hij hersenschuddingen, gebroken ribben, een tweemaal gebroken pols, verloren tandvullingen en gesprongen bloedvaten in beide ogen opliep.

Geef je plutoniumspuit

Toen de Verenigde Staten tegen het einde van de Tweede Wereldoorlog hun eerste atoombommen wilden maken, wilden wetenschappers meer weten over de gevaren van plutonium. De tests begonnen op 10 april 1945 met de injectie van plutonium in het slachtoffer van een auto-ongeluk in Oak Ridge, Tenn. om te zien hoe snel het menselijk lichaam zich ontdoet van de radioactieve stof. Dat was slechts het eerste van meer dan 400 menselijke stralingsexperimenten. Andere studies betroffen onder meer de biologische effecten van straling in verschillende doses en het testen van experimentele behandelingen van kanker. De gegevens van dit onderzoek werden in 1995 openbaar, nadat het Amerikaanse ministerie van Energie ze had gepubliceerd.

Infrarood

De Amerikaanse marine wilde het nachtzicht van matrozen verbeteren, zodat ze tijdens de Tweede Wereldoorlog infraroodsignaallichten konden waarnemen. Infrarode golflengtes vallen normaal gesproken echter buiten de gevoeligheid van menselijke ogen. Wetenschappers wisten dat vitamine A een deel bevat van een gespecialiseerde lichtgevoelige molecule in de receptoren van het oog, en vroegen zich af of een alternatieve vorm van vitamine A een andere lichtgevoeligheid in het oog zou kunnen bevorderen. Zij gaven vrijwilligers supplementen die gemaakt waren van de levers van walley snoeken, en het zicht van de vrijwilligers begon na enkele maanden te veranderen en zich uit te breiden tot het infrarode gebied. Dergelijke vroege successen gingen de prullenbak in nadat andere onderzoekers een elektronische snuffelkijker ontwikkelden om infrarood te zien, en de studie bij mensen werd stopgezet. Andere landen speelden ook met vitamine A tijdens de Tweede Wereldoorlog – Japan gaf zijn piloten een preparaat dat de opname van vitamine A bevorderde, en zag hun nachtzicht in sommige gevallen met 100% verbeteren.