Competitie cheerleading: de meest voorkomende blessures

Met zijn elementen van schoolgeest, dans, gymnastiek en gewaagde stunts is competitieve cheerleading een uiterst populaire atletische activiteit op middelbare scholen. Meer dan 400.000 middelbare schoolmeisjes doen elk jaar mee aan cheerleading, en velen gaan door naar de universiteit.
Wanneer cheerleading veilig en verantwoord wordt beoefend, is het een leuke activiteit met een laag blessurerisico – veiliger dan de meeste andere middelbare schoolsporten. Het heeft echter wel enkele risico’s.

Competitief cheerleaden heeft een lagere kans op letsel dan de meeste andere middelbare schoolsporten. Echter, volgens studies, die relatief weinig voorkomende cheerleading blessures hebben de neiging om ernstiger en soms invaliderend, althans tijdelijk.

Bedenk deze weinig bekende feiten.

cheerleadingblessures: de feiten

• Cheerleadingblessures kunnen ernstiger zijn dan voetbalblessures. Uit onderzoek van het tijdschrift Pediatrics is onlangs gebleken dat competitieve cheerleadingblessures ernstiger zijn dan blessures bij andere high schoolsporten (zoals honkbal, basketbal, voetbal, hockey en voetbal). Volgens een rapport uit 2012 van de American Academy of Pediatrics is cheerleading verantwoordelijk voor het merendeel van de “catastrofale” atletische verwondingen bij meisjes op middelbare scholen en vrouwelijke universiteitsatleten. (Gelukkig is dit nog steeds een zeer klein aantal – slechts een klein deel van de deelnemers loopt levensbedreigende verwondingen op.)
• Cheerblessures kunnen teamleden een seizoen of langer aan de kant zetten. Als we kijken naar het aantal blessures waardoor spelers weken of zelfs een heel seizoen moeten missen, komt cheerleading op de tweede plaats na gymnastiek. Bij stunts lopen deelnemers – zowel de “flyers” als de “bases” – het risico op hersenschuddingen en botbreuken. Ook splits, aerials, tumblingpasjes en ander turn- en acrobatisch werk kunnen het lichaam zwaar belasten.
• Jonge mannen lopen meer blessures op dan vrouwen. Hoewel blessures bij wedstrijdcheerleaders hoog staan op de lijst van sportblessures bij jonge vrouwen (vooral in Texas, waar cheerleaden populair zijn), raken mannelijke cheerleaders vaker gewond dan vrouwelijke. Dit komt doordat zij zoveel zware vang- en tilacties uitvoeren.

meest voorkomende cheerleadingblessures

Concussies

Concussies – licht traumatisch hersenletsel veroorzaakt door een schok van de hersenen binnen de schedel – maken ongeveer een derde uit van alle cheer-gerelateerde blessures.

Cheerleaders lopen soms een hersenschudding op door tijdens een stunt te vallen en met hun hoofd op de grond te slaan.

Het komt echter nog vaker voor dat een teamgenoot aan de basis van een stunt (bijvoorbeeld onderaan een piramideformatie) een klap op het hoofd krijgt – een elleboog krijgt of wordt geschopt door iemand die wordt gegooid of gevangen.

Hoewel hersenschuddingen zowel bij mannelijke als vrouwelijke cheerleaders voorkomen, is de kans statistisch gezien over het algemeen groter dat ze bij vrouwen voorkomen.
Uit recente studies blijkt dat vrouwen vaker hersenschuddingen oplopen dan mannen. Onderzoekers denken dat hormonale verschillen deels verantwoordelijk kunnen zijn voor de gevoeligheid van vrouwen voor hersenletsel. Vrouwen hebben ook minder isometrische nekkracht en -omvang, waardoor het hoofd kwetsbaarder kan zijn voor plotselinge bewegingen.

Ligamentverstuikingen

Omdat er zoveel gesprongen, geland en gedraaid wordt bij cheerleaders, komen ligamentverstuikingen veel voor – vooral in de enkels en knieën. Cheerleaders, vooral meisjes en jonge vrouwen, moeten oppassen voor:

• Verstuikte enkels. Een onhandige landing uit een sprong of stunt kan leiden tot een gerolde enkel, vooral bij het oefenen op een oneffen ondergrond zoals gras. Onmiddellijke RICE-behandeling kan helpen de zwelling te verminderen totdat de sporter naar de dokter kan.
• ACL-verstuikingen en -scheuren en PCL-scheuren. Omdat vrouwen hun sprongen anders neerzetten dan mannen, in een meer rechtopstaande positie, lopen zij meer kans dan mannen om hun ACL’s te blesseren (ACL-blessures komen drie tot zes keer vaker voor bij vrouwen). Beide scheuren kunnen het moeilijk of onmogelijk maken om gewicht te zetten op de geblesseerde knie. Een operatie kan nodig zijn om de gewrichtsband te herstellen.
• Een andere knieblessure die cheerleaders kan treffen, hoewel het geen verstuiking van de gewrichtsband is, is de jumper’s knee (patellofemoraal syndroom), wat pijn en stijfheid kan veroorzaken aan de voorkant van de knie en rond de knieschijf.

3. Spierverrekkingen

Spierverrekkingen zijn verrekkingen en scheuren van de spier als gevolg van een plotselinge belasting – bijvoorbeeld door de spier snel en krachtig te bewegen.

Verrekkingen kunnen gebeuren bij het maken van explosieve of plotselinge bewegingen. Ze kunnen ook optreden wanneer een atleet een spier gebruikt die niet goed is opgewarmd of geconditioneerd voor het huidige activiteitenniveau.

De sprongen, draaiingen, splits, en acrobatische bewegingen van competitieve cheer oefenen druk uit op zowat elke spier in het lichaam. Verrekkingen komen voor in alle grote spiergroepen.

• Onderrugverrekkingen zijn de meest voorkomende spierverrekkingen bij cheerleaders.
• Heup- en liesverrekkingen, vaak veroorzaakt door het uitvoeren van spagaatbewegingen, komen ook veel voor.

Gelukkig kunnen de meeste verrekkingen vanzelf herstellen met RICE-therapie en NSAID’s (ontstekingsremmende pijnstillers zonder recept, zoals naproxen of ibuprofen).

Fracturen

Cheerleading kan tot verschillende soorten fracturen leiden, die allemaal een bezoek aan de dokter en röntgenfoto’s vereisen om de diagnose te stellen. Sommige breuken genezen snel (in een paar weken), maar andere vereisen spalken, gipsverband (met krukken) of een brace. In sommige gevallen kan botgroeistimulatietherapie raadzaam zijn om het genezingsproces te versnellen.

Vaak voorkomende fracturen die bij cheerleaders worden gezien, zijn onder meer:

• Enkel- of voetfracturen. Een krachtige, wiebelige landing bij een sprong, stunt of tuimelpas kan soms leiden tot een botbreuk of haarlijnbreuk.
• Rugfracturen. Door op de rug te vallen (vooral van een hoogte) kunnen de ruggenwervels op verschillende manieren breken of scheuren, afhankelijk van de ernst van de breuk. Soms kan een gebroken wervel instabiliteit van de wervelkolom veroorzaken, waardoor een chirurgische fusie van de wervels nodig is. Deze operatie vermindert de flexibiliteit in de rug aanzienlijk, waardoor het onmogelijk wordt om in de toekomst acrobatische bewegingen uit te voeren.
• Spanningsfracturen. Het herhaaldelijk landen, dansen of stampen op een harde ondergrond kan leiden tot stressfracturen in de benen.
• Hand- en polsfracturen. Tumbling oefent een grote druk uit op de polsen, duim en vingers, en kan leiden tot kleine breuken in deze botten.

Wetsels aan pols en elleboog

Cheerleaders die tumblingbewegingen uitvoeren, steunen met het hele gewicht van hun lichaam op hun polsen en ellebogen, wat kan leiden tot letsel. Cheerleaders die de basis vormen van stunts ondergaan soortgelijke spanningen wanneer ze teamgenoten ondersteunen.

• Als gevolg hiervan komen polsfracturen, verstuikingen of scheuren van ligamenten vaak voor. Deze gebeuren echter het vaakst bij een val op een uitgestrekte hand. Bij zwelling en pijn moet u ijs leggen en een arts raadplegen voor röntgenfoto’s.
• Pijn in de ellebogen of zwakte bij het uitvoeren van tumbling of stunts kan wijzen op een verstuiking van de gewrichtsbanden aan de binnenkant van de elleboog. Ellebogen kunnen ook pijnlijk zijn door hyperextensie of tendinitis (ontsteking van de pezen).
• Een andere elleboogblessure waar cheerleaders (en tumblers en gymnasten) soms last van hebben, is de “pitcher’s elbow” (werperselleboog). Deze aandoening treedt op wanneer botten in het gewricht tegen elkaar stoten. De stukjes kunnen afschilferen en in het gewricht zweven, wat pijn en een klikkend geluid veroorzaakt. Een operatie kan nodig zijn om de stukjes te verwijderen en de volledige bewegingsvrijheid te herstellen.

preventie & verzorging

Uit studies blijkt dat de meeste blessures bij wedstrijd cheerleaden ontstaan tijdens de training, niet tijdens wedstrijden of competities.

Om blessures bij het oefenen te voorkomen, kunnen cheerleaderteams of -squads een aantal belangrijke veiligheidsmaatregelen nemen:

• Trainen in een speciale ruimte met weinig afleiding en veel ruimte (horizontaal en verticaal!) om veilig te bewegen.
• Stunts en routines afstemmen op de geboden omgeving. Als u niet kunt beschikken over een speciale, grote ruimte om bijvoorbeeld werproutines te oefenen, kunt u overwegen uw routines in te korten zodat ze in de ruimte passen.
• Gebruik spotters tijdens stunts.
• Leg matten op de vloer of op de grond om de impact van vallen te verminderen.
• Wees alert op struikelgevaar of een gladde ondergrond die een val kan veroorzaken.
• Gebruik een ervaren coach en atletiektrainer en luister naar hun advies.
• Selecteer zorgvuldig teamgenoten met hetzelfde ervaringsniveau. Werk nooit boven je groepsniveau.

Individuele voorbereiding en zelfzorg is ook belangrijk:

• Warm altijd op voor de training.
• Afkoelen en stretchen na de training. Regelmatig stretchen is van essentieel belang om spierverrekkingen te voorkomen.
• Versterk uw kernspieren om uw rug te beschermen.
• Draag goede schoenen die uw voeten en enkels ondersteunen.
• Draag knie-, enkel-, hand- of polsbraces tijdens trainingen of wedstrijden, vooral als u een bekend probleem hebt.
• Proef de juiste landingstechniek; vrouwelijke atleten kunnen de juiste technieken aanleren om in stabiele posities te landen die de knie en enkels beschermen.
• Train in een geleidelijk tempo. Te snel te veel doen leidt vaak tot blessures.
• Voer voldoende calorieën. Om stressfracturen te voorkomen, moet u voedsel eten dat rijk is aan botopbouwende voedingsstoffen (calcium, vitamine D, vitamine K, vitamine C, magnesium en ijzer).

Om meer te weten te komen over het voorkomen en behandelen van veel voorkomende cheer-gerelateerde blessures, kunt u bellen met Coastal Orthopedics in Corpus Christi, TX. Telefoon: 361.994.1166.