Carol Channing Biografie

Carol Elaine Channing, in de volksmond bekend als Carol Channing was een Amerikaanse actrice, zangeres, danseres en komediant. Ze wordt beschouwd als een van de legendes in de entertainment industrie. Ze is vooral bekend door haar rollen in Broadway- en filmmusicals. Haar personages toonden meestal een vurige expressiviteit en een gemakkelijk herkenbare stem, of ze nu zong voor komisch effect.

Ze is op 15 januari 2019 op 97-jarige leeftijd in haar huis, Rancho Mirage, Californië, aan een natuurlijke dood overleden.

Broadwaylegende, Carol Channing, overleden op 97-jarige leeftijd.

Broadwaylegende, Hello, Dolly! ster, Carol Channing is op 15 januari 2019 op 97-jarige leeftijd in haar huis, Rancho Mirage, Californië, overleden. Naar verluidt stierf ze aan een natuurlijke oorzaak.

Ze was 16 dagen verwijderd van het vieren van haar 98e verjaardag en een dag verwijderd van de 55e verjaardag van de opening van Hello, Dolly!.

De dood van een legendarisch icoon is een tragisch verlies voor de entertainmentindustrie.

Vroegste leven, geboorteplaats, ouders, broers en zussen, opleiding, etniciteit

Carol Channing werd geboren op 31 januari 1921. Zij werd geboren uit een vader, Christian Channing en een moeder, Adelaide Channing. Haar vader was multiraciaal. Zij groeide op in San Francisco nadat haar ouders naar San Francisco verhuisden toen zij slechts twee weken oud was. Haar dierenriemteken is Waterman.

Ze ging naar de Aptos Junior High School en de Lowell High School in San Francisco. Na de middelbare school in 1937 verhuisde ze naar Vermont om naar Bennington College te gaan. Later studeerde ze acteren aan de Neighborhood Playhouse School of the Theatre in New York City.

Early Career, Hello Dolly! Thoroughly Modern Millie, Televisieoptredens, Films, Autobiografie

Tijdens haar junior jaar op de middelbare school, begon ze te proberen voor acteerrollen op Broadway en speelde ze een kleine rol in een revue.

Ze stopte met school om haar acteercarrière voort te zetten en trad op in kleine functies of benefieten, waaronder enkele in de Catskill resorts.

Ze was 19 jaar oud toen ze haar eerste baan op het toneel kreeg in Marc Blitzstein’s No for an Answer vanaf januari 1941 in de Mekka Tempel.

Ze verhuisde later naar Broadway voor Let’s Face It! Haar rol in de film Lend an Ear uit 1948 lanceerde haar als sterartieste.

Ze kreeg bekendheid met haar signatuur song uit de productie, “Diamonds Are a Girl’ Best Friend” voor haar rol als Lorelei Lee in de Jule Styne en Anita Loos musical, Gentlemen Prefer Blondes.

Tijdens de late jaren 1950 trad ze op in de door haar toenmalige echtgenoot, Charles Lowe geproduceerde komedieshow Burns and Allen.

Hello, Dolly!

Ze kreeg nationale bekendheid als de ster van Jerry Herman’s Hello, Daddy! in 1964. Voor haar werk won ze de Tony Award voor Beste Actrice in een Musical in 1964.

Ze werd vervolgens uitgenodigd voor grote evenementen, waaronder die in het Witte Huis en op de Democratische conventie.

De show werd de langstlopende musical in de geschiedenis van Broadway, met bijna 3.000 voorstellingen van januari 1964 tot het einde in december 1970.

Ze herhaalde haar rol van Lorelei Lee in de musical Lorelei, die alle box office records brak. De zes dagen durende voorstellingen waren binnen 24 uur uitverkocht. De straat die voor de Music Hall liep, werd ter ere van haar omgedoopt tot Channing Square Drive.

Ze toerde door de hele Verenigde Staten om de toneelmusical op te voeren.

Thoroughly Modern Millie

Ze verscheen in een aantal films, waaronder The First Traveling Sales Lady, Skidoo, en Thoroughly Modern Millie. Haar werk in Thoroughly Modern Millie leverde haar een Golden Globe Award op voor Beste Bijrol Actrice – Film.

Na haar succes in Hello Dolly! en Thoroughly Modern Millie, speelde ze in 1966 de hoofdrol als Channing Carol Hunnicut in The Carol Channing Show.

Ze deed voice-over werk in tekenfilms waaronder The Addams Family van 1992 tot 1995.

Televisie-optredens

Ze heeft een groot aantal televisie-optredens gemaakt waaronder vaste en gastoptredens.

Ze verscheen in What’s My Line? van 1962 tot 1966.

Ze verscheen ook in The Andy Williams Show in de jaren zestig, Alice in Wonderland in 1985, Sesamstraat in 1986, The Nanny, en nog veel meer.

In januari 2003 nam ze het audioboek op van haar bestseller autobiografie Just Lucky, I Guess: A Memoir of Sorts. Het audioboek werd geregisseerd en geproduceerd door Steve Garrin bij VideoActive Productions in New York City. De opname van Carol’s autobiografie werd echter nooit uitgebracht.

In januari 2011 werd de documentaire over Channing’s leven en carrière getiteld, Carol Channing: Larger Than Life werd uitgebracht.

Awards, Nominations, Honors

Ze ontving een Theatre World Award voor haar rol in de film Lend an Ear uit 1948.

Ze ontving een Tony Award Best Actress in a Musical nominatie voor haar werk in de kortstondige revue, Show Girl in 1961.

Ze won de Tony Award voor Beste Actrice in een Musical voor haar werk in Hello, Dolly! in 1964.

Zij won de Sarah Siddons Award voor haar werk in het theater van Chicago in 1966.

Zij won de Golden Globe Best Supporting Actress-Motion Picture Award voor haar werk in Thoroughly Modern Millie in 1968.

Zij kreeg de Tony Lifetime Achievement Award in 1995 en de Drama Critics Circle Lifetime Achievement Award in 1996.

Ze was de eerste beroemdheid die optrad tijdens een halftime van de Super Bowl in 1970.

Ze werd in 1981 opgenomen in de American Theatre Hall of Fame.

Lowell High School doopte zijn auditorium in 1981 om tot “The Carol Channing Theatre” ter ere van haar.

De stad San Francisco, Californië riep in 1988 14 februari uit tot Carol Channing Day.

Ze werd opgenomen in de Grammy Hall of Fame voor haar bijdragen in Hello, Dolly! in 2002.

Ze kreeg ook de Tony Award (West) Lifetime Achievement Award voor haar bijdragen aan Benefit for AIDS en Actors’ Fund in 2002.

Ze kreeg in 2004 een eredoctoraat in Fine Arts van de California State University, Stanislaus.

Ze ontving in 2004 de Oscar Hammerstein Award for Lifetime Achievement in Musical Theatre.

Een Gouden Palmster op de Palm Springs, California, Walk of Stars werd in 2010 aan haar opgedragen.

Ze werd in december 2010 geëerd op Broadway Cares/Equity Fights AIDS Gypsy of the Year-wedstrijd.

Getrouwd, Echtgenoot, Kinderen, Gescheiden

Channing was vier keer getrouwd. Ze was 20 jaar oud toen ze voor het eerst trouwde. Ze trouwde met een schrijver, Theodore Naidish in 1941. Zij scheidden in 1944. Tijdens haar eerste huwelijk leefde ze een arm leven.

Toen trouwde ze in 1950 met een privé-detective en een voormalig voetballer, Alexander F. Carson. Hij was bekend onder de naam Axe of “The Murderous Ax”. Ze scheidden in 1956 en kregen een zoon genaamd Channing Carson.

Ze trouwde met Charles Lowe in hetzelfde jaar, 1956, dat ze scheidde met Alexander F. Carson. Ze leefden bijna 42 jaar samen voordat ze in 1998 uit elkaar gingen. Haar van haar vervreemde echtgenoot overleed in 1999 voordat hun echtscheiding was afgerond.

Ze hervatte haar romance met haar middelbare schoolliefde, Harry Kullijian tijdens de opname van het audioboek van haar autobiografie Just Lucky, I Guess, bij VideoActive Productions, NYC. En ze trouwden in mei 2003. Ze woonden in Rancho Mirage, Californië. Haar man, Harry overleed op 26 december 2011, aan de vooravond van zijn 92ste verjaardag.

Ze had unieke eetgewoonten. Ze onthulde in 1978 dat ze alleen biologisch voedsel verkoos en in 15 jaar geen restaurantvoedsel had gegeten. Ze nam een aantal verzegelde bakjes met haar eigen eten mee als ze in restaurants werd uitgenodigd. Later, in 1955, at zij weer door restaurants geserveerd voedsel. Zij dronk geen alcoholische dranken van welke soort dan ook.

Grootte, gewicht, lichaamsmaten

Carol Channing was 1,75 m lang, ofwel 5 feet and 9 inches. Ze had een lichaamsgewicht van 65 kg. Ze had een gemiddeld lichaam. Haar andere lichaamsmaten tijdens haar laatste dagen zijn niet beschikbaar. Zij had groene ogen en blond haar.