Braves Field – Geschiedenis, foto’s en meer van het vroegere balpark van de Boston Braves

Waar is het oudste ononderbroken spelende team in de professionele sport vandaan gekomen? Als u Boston hebt geraden, hebt u het bij het rechte eind! Als u de Boston Red Sox hebt geraden, hebt u het mis! In 1871 werden de Boston Red Stockings opgericht als leden van de National Association of Professional Baseball Ball Players League en begonnen te spelen op South End Grounds. De bijnaam Red Stockings kwam uit Cincinnati, waar het eerste professionele honkbalteam in 1869 werd opgericht maar na het seizoen 1870 werd ontbonden. Gedurende meer dan vier decennia speelde de Boston franchise, die bekend stond als de Red Stockings, Beaneaters, Doves en Braves op drie verschillende honkbalterreinen met de naam South End Grounds.

In 1901 werden de Boston Red Sox charterlid van de American League, waardoor Boston twee professionele honkbalfranchises kreeg. De Red Sox speelden op Huntington Avenue Grounds voordat ze in 1912 verhuisden naar Fenway Park. Nadat de Red Sox hun nieuwe balpark hadden geopend, kocht James Gaffney, eigenaar van de Braves, de Allston Golf Club aan Commonwealth Avenue voor $ 100.000 om er in 1912 een nieuw balpark van staal en beton te bouwen. De bouw begon op 20 maart 1915 en werd vijf maanden later voltooid toen de Braves op 18 augustus 1915 tegen de St. Louis Cardinals speelden. Braves Field, genoemd naar de ploeg, was het eerste stadion met meer dan 40.000 zitplaatsen. Een enkel dek van 18.000 overdekte zitplaatsen strekte zich uit rond de thuisplaat en langs de beide zijlijnen. Twee onoverdekte paviljoens strekten zich uit langs de lijnen tot aan de foutpalen, elk met 10.000 zitplaatsen. In het rechterveld was een gedeelte van de tribunes dat plaats bood aan 2.000 fans en de bijnaam “The Jury Box” kreeg nadat een sportverslaggever hier slechts 12 fans zag zitten tijdens een wedstrijd in 1918. Het scorebord bevond zich boven deze zitplaatsen.

HEMORABLE MOMENTS
AT BRAVES FIELD

• Wereldseries: 1915, ’16, ’48
• All Star Game: 1936
• Geassisteerd triple play door Ernest Padgett op 6 oktober 1923.
• 3.000ste hit door Paul Waner op 19 juni 1942.
• Viervoudig 20-wedstrijd winnaar Johnny Sain.
• Tommy Holmes slaat in 37 opeenvolgende wedstrijden in 1947.

Oorspronkelijke afmetingen van Braves Field waren 402 ft. (links), 550 ft. (midden), en 402 ft. (rechts) wat leidde tot vele inside the park homeruns. Het veld was omgeven door een 10 voet muur. Achter deze muur lagen de sporen van de Boston en Albany Railroad. Buiten de rechterveldmuur stond één van de meest iconische gebouwen van Braves Field, het kaart- en directiekantoor van de ploeg met een gevel van Spaans koloniaal en stucwerk met een dak van rode dakpannen.

In de loop van de jaren 1920 raakten de fans meer geïnteresseerd in het zien van homeruns dan in een pitching matchup of een inside the park homerun. Dit leidde ertoe dat de Braves 6.000 zitplaatsen toevoegden in het linker- en middenveld, waardoor de afmetingen van het balpark werden verkort tot 353 ft. in het linksveld en 387 ft. in het middenveld. Deze verandering hielp de tegenstanders echter meer waardoor de ploeg de omheining in het outfield naar achteren schoof. In 1936 werden de Braves omgedoopt tot de Bees en werd Braves Field omgedoopt tot National League Park. De bijnaam van de Bees duurde slechts enkele seizoenen en werd in 1941 weer veranderd in de Braves. Tijdens de jaren 1940 werden dennenbomen geplant achter de omheining van het centerfield om de rook van het nabijgelegen spoorwegemplacement te verbergen. Voor het begin van het seizoen 1946 werd $500.000 uitgegeven om Braves Field te verbeteren. Er werden lichten geïnstalleerd en de afmetingen van het veld werden verplaatst met de toevoeging van een acht voet hoge outfield muur. Op de openingsdag van 1946 gingen de fans met groene kleren naar huis omdat de stoelen geschilderd waren, maar niet gedroogd waren. In 1948 werd een nieuw scorebord van 68 voet toegevoegd.

In 1946 trokken de Braves voor het eerst in de geschiedenis een miljoen fans en twee jaar later won de ploeg de National League pennant voor de eerste keer sinds de verhuizing naar Braves Field. Maar in het begin van de jaren 1950 daalden de bezoekersaantallen dramatisch omdat de Braves het moeilijk hadden op het veld. De fans in Boston waren zich er niet van bewust dat de Braves hun laatste wedstrijd op Braves Field speelden op 21 september 1952, met verlies tegen de Brooklyn Dodgers. Slechts enkele weken voor het begin van het seizoen 1953 kondigde de eigenaar van de Braves, Lou Perini, aan dat de club zou verhuizen naar Milwaukee en hun nieuwe stadion, County Stadium. Braves Field heeft nooit meer dienst gedaan als honkbalstadion, maar delen van het complex zijn tot op heden bewaard gebleven. In 1953 kocht Boston University het stadion en veranderde het in een voetbalveld. Het grootste deel van het oorspronkelijke stadion werd afgebroken, behalve de tribune op het rechterveld en een lang gebouw waar oorspronkelijk de kaartverkoop- en directiekantoren waren gevestigd. Het stadion staat tegenwoordig bekend als Nickerson Field en was tot 1997 de thuishaven van het voetbalteam van Boston University. Momenteel is het de thuisbasis van het lacrosse- en voetbalprogramma van de universiteit.