Brain Zaps: An Underappreciated Symptom of Antidepressant Discontinuation

Doel: Het beschrijven van de kenmerken van de elektrische verschijnselen van het antidepressivum afbouwsyndroom bekend als brain zaps en hun effect op de kwaliteit van leven.

Methoden: We onderzochten 595 ongevraagde berichten gemaakt door individuen die een populaire website voor geestelijke gezondheid voor leken frequenteerden. De site werd bezocht tussen 13 december 2014 en 12 december 2016, en de inhoud werd opgeslagen in een tekstdocument. De berichten hadden zich sinds december 2014 op de site opgehoopt. Deze berichten werden geanalyseerd en gescheiden in 648 afzonderlijke uitspraken over de inname van antidepressiva. Van deze uitspraken hadden er 378 betrekking op symptomen die werden ervaren in de context van het stoppen met antidepressiva. Deze berichten werden verder geanalyseerd op specifieke kenmerken van de betrokken medicatie, tijdskenmerken van de medicatie inname, geassocieerde symptomen, specifieke kenmerken van de “zap” ervaring zelf, en het effect van de zaps op de kwaliteit van leven. Aangezien dit een gemakkelijke steekproef was, werd alleen een kwalitatieve analyse uitgevoerd.

Resultaten: Venlafaxine en paroxetine werden vaker gerapporteerd, en fluoxetine minder vaak, in de steekproef in vergelijking met hun frequentie van voorschrijven in de klinische praktijk. Deze bevinding weerspiegelt de frequentieverdeling van alle onttrekkingsverschijnselen versus uitgeschreven recepten voor antidepressiva zoals gerapporteerd in de literatuur. De meest waarschijnlijke oorzaak van hersenschuddingen was abrupt stoppen met de medicatie, maar geleidelijk afbouwen had slechts een gedeeltelijk verzachtend effect. Een onverwachte bevinding was de frequente associatie van hersenzaps met laterale oogbewegingen. De aanwezigheid van hersentrillingen was meestal van voorbijgaande aard, maar in een klein aantal gevallen veroorzaakte het aanzienlijke invaliditeit die maanden of jaren aanhield zonder dat er behandeling beschikbaar was. Het onvermogen van patiënten om effectieve hulp te krijgen van voorschrijvers en het waargenomen gebrek aan belangstelling voor dit symptoom van de kant van de medische beroepsgroep dreigt antipsychiatrische attitudes onder patiënten aan te wakkeren.

Conclusies: Hersenschokken zijn een slecht begrepen symptoom van het stoppen met antidepressiva, dat verder onderzoek vereist voor zowel betere preventie als behandeling. De duidelijke associatie van brain zaps met laterale oogbewegingen kan wegen openen voor onderzoek van dit proces.