Bookshelf

Clinical Presentation and Diagnosis

Typhlitis moet worden vermoed wanneer een neutropene patiënt zich presenteert met koorts en buikpijn, vooral in het rechter onderkwadrant, met of zonder rebound tenderness. Geassocieerde diarree, vaak bloederig, is gebruikelijk. Abdominale distensie en misselijkheid en braken zijn ook vaak voorkomende symptomen.66,71,76 Aangezien de klinische presentatie subtiel kan zijn en er geen pathognomonische klinische bevindingen zijn, moet men andere entiteiten in de differentiële diagnose overwegen, zoals pseudomembraneuze colitis, colon pseudoobstructie, acute appendicitis, ischemische colitis, inflammatoire darmziekte en infectieuze colitis. Beeldvormingsonderzoek kan nuttig zijn om de diagnose typhlitis te ondersteunen. Computertomografie (CT) en echografie kunnen een verdikking van de darmwand aantonen en andere intra-abdominale processen uitsluiten. CT en magnetische resonantie beeldvorming (MRI) zijn gevoeliger voor de diagnose dan andere beeldvormende modaliteiten, en ze zijn niet-invasief.78,81 Röntgenfoto’s zijn niet-specifiek, maar kunnen een van de volgende kenmerken vertonen: een relatief geringe hoeveelheid darmgas in het rechteronderkwadrant, met een lichte distensie van de omliggende dunne darm; een zachte weefseldichtheid die secundair is aan een atonisch, met vloeistof gevuld rechter colon dat verwijd kan zijn en duimafdrukken van de mucosa kan vertonen; of obstructie van de dunne darm.72,82 De bevindingen bij colonoscopie omvatten mucosaal erytheem, oedeem, brokkeligheid en ulceraties. In sommige gevallen wordt een nodulaire tumorachtige massa gezien.83 Colonoscopie moet voorzichtig worden uitgevoerd om het risico van perforatie te minimaliseren. Als alternatief kan een flexibele sigmoïdoscopie worden uitgevoerd om pseudomembraneuze colitis, inflammatoire darmziekte en infectieuze colitis uit te sluiten. Bariumklysma’s, indien uitgevoerd, moeten ook met voorzichtigheid worden uitgevoerd en de bevindingen omvatten distorsie van de blindedarm met oedeem en effacement van het slijmvlies, rigiditeit, verlies van haustrale markeringen, en duimafdrukken.67,71 Bij pathologisch onderzoek is de darm gedilateerd en oedemateus, en het slijmvlies is vaak hemorrhagisch en kan meerdere ulceraties bevatten.76 Transmurale betrokkenheid kan aanwezig zijn, en er is gewoonlijk een spaarzaam ontstekingsinfiltraat, oedeem (zogenaamde flegmoneuze colitis), intramurale bloeding, necrose, en bewijs van bacteriële of schimmelinfectie. Leukemische infiltratie wordt niet routinematig gevonden.80