Booker T. Washington | 10 Feiten over de Amerikaanse leider

Booker Taliaferro Washington (1856 – 1915) was een Afro-Amerikaanse onderwijzer, schrijver en redenaar die een van de meest prominente leiders van de zwarte gemeenschap werd. Geboren in slavernij, werd Washington bevrijd na de Emancipatie Proclamatie. Na zijn opleiding bouwde hij een netwerk op van talrijke bekende ondernemers en filantropen die hem hielpen enorme schenkingen te verkrijgen voor de verbetering van de Afro-Amerikaanse gemeenschap. Zijn aanzien was zo groot dat hij de eerste Afro-Amerikaan werd die door een Amerikaanse president werd uitgenodigd in het Witte Huis. Dit leidde echter tot een grote controverse, waardoor de regering het feit ontkende. Washington blijft ook controversieel omwille van zijn standpunten. Zo was hij verantwoordelijk voor het nu beruchte Atlanta Compromis en verkondigde hij standpunten zoals dat blanken de zwarten konden leren hoe ze beschaafd moesten zijn. Kom meer te weten over Booker T. Washington via deze 10 interessante feiten.

#1 Zijn toelatingsexamen op de school bestond uit het dweilen van de vloer

In 1872, op zestienjarige leeftijd, reisde Booker T. Washington ongeveer 500 mijl te voet van Malden naar Hampton om zich in te schrijven op het Hampton Normal and Agricultural Institute. Toen hij Hampton bereikte, had hij honger en geen cent. De hoofdonderwijzeres, Miss Mackie, had geen medelijden met hem. In plaats daarvan zei ze hem de vloer te vegen als toelatingsexamen. Washington nam dit als een uitdaging aan en veegde drie keer, dweilde en waste de muren. Miss Mackie inspecteerde zijn werk met een smetteloze, witte zakdoek. Onder de indruk van zijn harde werk, liet ze Washington toe tot de school. Hij moest echter wel als conciërge werken om zijn kost en inwoning te betalen. Washington studeerde cum laude af aan het instituut.

#2 Hij leidde zijn studenten naar de bouw van hun eigen school

In 1881 werd de 25-jarige Booker T. Washington de eerste leider van het Tuskegee Normal and Industrial Institute in Tuskegee, Alabama. Bij zijn aankomst had het instituut twee kleine verbouwde gebouwen, geen apparatuur en heel weinig geld. Washington liet zich niet uit het veld slaan en begon het idee van de school aan de man te brengen, studenten te werven en steun te zoeken bij de plaatselijke blanken. De school werd geopend op 4 juli 1881. Washington leende vervolgens geld van de penningmeester van het Hampton Institute en kocht een verlaten plantage in de buitenwijken van Tuskegee, die de permanente locatie van de campus werd. Onder leiding van Washington bouwden de studenten vervolgens hun eigen school: ze bouwden de schuren en bijgebouwen en verbouwden zelfs hun eigen gewassen en fokten vee. Dit droeg bij aan de leerervaring van de studenten en zorgde tevens voor al hun basisvoorzieningen.

#3 Zijn Atlanta Compromise werd later als een grote ramp beschouwd

Op 18 september 1895 hield Washington een krachtige toespraak die de basis werd voor het Atlanta Compromise, een overeenkomst dat Zuidelijke zwarten zouden werken en zich zouden onderwerpen aan het blanke politieke bewind, terwijl Zuidelijke blanken zouden garanderen dat zwarten basisonderwijs zouden krijgen en een behoorlijke rechtsgang. Hoewel het Compromis van Atlanta aanvankelijk door de meeste Afro-Amerikanen en blanken in het hele land als een “revolutionair moment” werd beschouwd, viel het na verloop van tijd niet in goede aarde bij de zwarte gemeenschap en werd het later juist door de mensen die het eerder hadden gesteund, tegengewerkt. Het werd voornamelijk bekritiseerd op grond van het feit dat het te inschikkelijk was voor de blanke gemeenschap en dat de zwarte bevolking er weinig baat bij had.

#4 Zijn befaamde autobiografie Up from Slavery werd geschreven met de hulp van een ghostwriter

Booker T. Washington huurde een ghostwriter genaamd Edgar Webber in om zijn autobiografie te schrijven die de titel The Story of My Life and Work kreeg en in het jaar 1900 werd gepubliceerd. Hoewel het boek goed verkocht werd, was Washington helemaal niet tevreden over de schrijfstijl, omdat hij vond dat het vlak geschreven was en slecht geredigeerd. Enige tijd later huurde hij een bekende schrijver, Max Thrasher, in om hem te helpen een tweede autobiografie samen te stellen, getiteld Up from Slavery, dat het jaar daarop werd gepubliceerd. Up from Slavery werd een bestseller en had een grote invloed op de Afro-Amerikaanse gemeenschap. Bovendien werd het opgenomen in de lijst van de Modern Library van de 100 beste boeken om te lezen van de 20e eeuw.

#5 Washington stond bekend om zijn grote gevoel voor humor

Booker T. Washington was in zijn tijd een krachtig spreker in het openbaar voor zowel zwart als blank publiek. Hij gebruikte humor vaak als een instrument om mensen op hun gemak te stellen, vooral degenen die het niet eens waren met zijn opvattingen. Volgens zijn tijdgenoot James Hardy Dillard, kon Washington “niet alleen een goede mop goed vertellen, maar ook wat slechts de schaduw van een mop was, zo goed vertellen dat zijn publiek schudde van het lachen”. Interessant is dat veel van zijn one-liner grappen over raciale stereotypen en dialect gingen. Bij de ontvangst van zijn eredoctoraat van Harvard zei Washington bijvoorbeeld: “Ik voel me als een huckleberry in een kom melk.”

#6 Er was een grote controverse over zijn diner met de president

In oktober 1901 nodigde president Theodore Roosevelt Washington uit om met hem en zijn gezin te dineren in het Witte Huis. Washington was de eerste Afro-Amerikaan die daar door een president werd uitgenodigd. De volgende dag gaf het Witte Huis een verklaring uit met de kop: “Booker T Washington of Tuskegee, Alabama, dined with the President last evening”. Dit leidde tot een wijdverbreide veroordeling van de president door zuidelijke politici en pers. Memphis Scimitar verklaarde de uitnodiging tot “de meest verwerpelijke wandaad die ooit door een burger van de Verenigde Staten is begaan”. Na het verzet at de regering Roosevelt haar eigen woorden op, door te suggereren dat het diner niet had plaatsgevonden of dat het een eenvoudige lunch was geweest waarbij geen van de familieleden van Roosevelt aanwezig waren. Bovendien werd bijna dertig jaar lang geen enkele andere Afro-Amerikaan uitgenodigd voor een diner in het Witte Huis.

#7 Hij vond dat de zwarten moesten bewijzen dat ze verantwoordelijke burgers waren

Washington pleitte altijd voor een “go-slow” aanpak als het ging om het bestrijden van de onderdrukking van de zwarten, om een substantiële reactie van de blanken te voorkomen. Hij geloofde dat de Afro-Amerikanen “al hun energie moesten concentreren op industrieel onderwijs, en het vergaren van rijkdom, en de verzoening van het Zuiden”. Omdat de meeste Afro-Amerikanen in die tijd in het Zuiden woonden, hechtte Washington veel waarde aan industrieel onderwijs, omdat hij geloofde dat deze vaardigheden de basis zouden leggen voor de stabiele wortels die de Afro-Amerikaanse gemeenschap nodig had om vooruit te komen. Hij geloofde dat door deze aanpak, op de lange termijn, “zwarten uiteindelijk een volledige deelname aan de maatschappij zouden krijgen door te laten zien dat zij verantwoordelijke, betrouwbare Amerikaanse burgers zijn”.

#8 Hij geloofde ook dat blanken de zwarten konden leren hoe ze beschaafd moesten zijn

In een ander controversieel standpunt was Booker T. Washington van mening dat zwarten op de korte termijn als ondergeschikten aan blanken moesten dienen om op de lange termijn financiële onafhankelijkheid van hen te bereiken. Daarom geloofde hij dat beroepsopleiding en handenarbeid het toppunt waren van professionele vrijheid die de Afro-Amerikanen konden uitoefenen. Booker T. Washington geloofde ook dat blanken konden dienen als rolmodellen voor de zwarte gemeenschap, omdat zij hen konden leren om “beschaafd” te zijn. Washingtons opvattingen waren, hoewel controversieel, populair onder veel mensen in die tijd. Pas later stimuleerden leiders als W. E. B. Du Bois de zwarte gemeenschap om zich in te zetten voor hetzelfde “klassieke” onderwijs in de vrije kunsten als de gegoede blanken, en om te strijden voor stemrecht en burgerlijke gelijkheid, die hen wettelijk al waren toegekend.

#9 Washington was de eerste Afro-Amerikaan die op een Amerikaanse postzegel werd afgebeeld

In 1896 verleende de Harvard-universiteit Washington een eredoctoraat als erkenning voor zijn bijdragen aan de Amerikaanse samenleving. Hij ontving ook een eredoctoraat van Dartmouth College in 1901. Op 7 april 1940 ging Booker T. Washington de geschiedenis in als de eerste Afro-Amerikaan die op een postzegel van de Verenigde Staten werd afgebeeld. In 1942 werd het vrijheidsschip Booker T. Washington naar hem vernoemd, waarmee het het eerste grote zeeschip was dat naar een Afro-Amerikaan werd vernoemd. In 1946 werd hij afgebeeld op de Booker T. Washington Memorial Half Dollar, die tot 1951 door de Verenigde Staten werd geslagen. Daarmee was hij de eerste Afro-Amerikaan die op een Amerikaanse munt werd afgebeeld.

#10 Historici zijn verdeeld over hun mening over Washington

Historici over de hele wereld zijn vandaag de dag nog steeds verdeeld in hun karakterisering van Washington. Terwijl sommigen hem beschouwen als een visionair die een deskundig psycholoog was, beschouwen anderen hem ook als een zelfzuchtige narcist die altijd zijn zin wilde krijgen en degenen strafte die voor hem stonden. Velen hebben ook vraagtekens gezet bij zijn manier van reizen, die zij als extravaganter dan nodig beschouwden. Ook menen zij dat hij meer tijd dan nodig besteedde aan activiteiten als fondsenwerving, het zetten van handtekeningen en het houden van patriottische toespraken. Ook het Atlanta Compromis en zijn opvatting dat de zwarten eerst moesten bewijzen dat zij verantwoordelijke burgers waren voordat zij gelijke rechten kregen, zijn nu controversieel en worden door velen bekritiseerd, ook door Afro-Amerikanen.