Blog

Water is essentieel voor het leven. Het menselijk lichaam bestaat voor meer dan 60 procent uit water, en bijna 75 procent van de hersenen bestaat uit H20. Zonder water kan de mens niet langer dan een paar dagen overleven.

Maar is het mogelijk om te veel water te drinken?

In het kort, ja. Te veel water drinken is mogelijk, en hoewel zeldzaam, kan het potentieel levensbedreigend zijn. Maar om watervergiftiging te ontwikkelen – of hyponatriëmie, zoals het medisch heet – moet u in korte tijd een buitensporige hoeveelheid water consumeren. Maar de aandoening is gecompliceerder dan overconsumptie van water.

Wat is hyponatriëmie?

In de eenvoudigste bewoordingen is hyponatriëmie, of watervergiftiging, een verstoring van de elektrolytenbalans. Normaal gesproken heeft de mens tussen 135 en 145 mEq/L natrium in de bloedbaan. Natrium in het bloed is uiterst belangrijk, en wanneer het bloed wordt verdund met overmatig water, daalt het natrium gevaarlijk laag.

Dit is wat er gebeurt: Het drinken van een overmatige hoeveelheid water overweldigt de nieren, die niet in staat zijn de extra vloeistoffen snel genoeg te verwerken. Het gevolg is dat een teveel aan water zich ophoopt in de bloedbaan. Dit overtollige water kan nergens heen, dus verlaat het het bloed en verplaatst het zich naar de cellen. Het gevolg is een zwelling in de cellen, die uiterst gevaarlijk is in de hersenen.

Gemeenschappelijke oorzaken van watervergiftiging

Overmatige waterconsumptie is een oorzaak, hoewel hyponatriëmie door overconsumptie alleen vrij ongewoon is. In 2008 bijvoorbeeld bezweek een Californische vrouw aan watervergiftiging nadat ze had meegedaan aan een door een radiostation gesponsorde wedstrijd water drinken. Ze consumeerde ongeveer 6 liter water in een periode van drie uur.

Maar vaker wordt hyponatriëmie veroorzaakt door de normale uitputting van het lichaam van vloeistoffen en elektrolyten, in combinatie met de uitscheiding van vasopressine, een antidiuretisch hormoon dat vrijkomt tijdens lichamelijke inspanning. Om deze reden is het risico op hyponatriëmie groter voor marathonlopers en triatleten.

Hierom: De fysieke stress van een marathon zorgt ervoor dat vasopressine vrijkomt, waardoor het lichaam het signaal krijgt om water vast te houden. Tegelijkertijd worden elektrolyten verloren via zweet. Wanneer een atleet tijdens of na een wedstrijd een grote hoeveelheid water drinkt, is de kans groter dat hij netto meer water binnenkrijgt. Zo raakt de balans tussen elektrolyten en water in de bloedbaan uit balans. In 2002 bleek uit een onderzoek onder Boston Marathon-lopers dat 13 procent leed aan hyponatriëmie, en andere studies hebben aangetoond dat tot een derde van de duursporters te maken kan krijgen met hyponatriëmie.

In ernstige gevallen kan hyponatriëmie levensbedreigend zijn. In het Boston Marathon-onderzoek, bijvoorbeeld, hadden slechts 6 atleten te maken met kritieke hyponatriëmie.

Naast duursporten en overconsumptie, kan de elektrolytenonbalans worden veroorzaakt door veel voorkomende risicofactoren voor uitdroging, zoals braken, diarree, overmatig zweten, nier- en hartziekten, en sommige medicijnen. In deze gevallen kan hyponatriëmie worden veroorzaakt wanneer vloeistoffen sneller worden vervangen dan elektrolyten. De beste methode om in deze gevallen hyponatriëmie te voorkomen is drinken tot de dorst komt, oftewel ongeveer dezelfde hoeveelheid vocht drinken die door zweten verloren gaat.

DripDrop is een medisch hydrateringsproduct dat een uitgebalanceerde verhouding elektrolyten bevat. Het is zo samengesteld dat het beter overeenkomt met de hoeveelheid vocht die verloren gaat door zweten, diarree of braken. Bronnen:

• “Strange but True: Drinking Too Much Water Can Kill You” door Coco Ballantyne via Scientific American
• Rosner, M. H., & Kirven, J. (2007). Oefening-geassocieerde hyponatriëmie. Clinical Journal of the American Society of Nephrology, 2(1), 151-161.