Blog

De Chinese rap- en hiphopmuziek kwam eind jaren 80 langzaam op, samen met de oprichting van de Juliana Club in Beijing. In 1984 verwelkomde de club als enige op het Chinese vasteland buitenlandse DJ’s, die dagelijks rap begonnen te draaien. De Chinese rapcultuur geeft Chinese subculturen de ruimte om te groeien en te bloeien.

De top Chinese rappers van 2020

Voordat we in de analyse van de Chinese rapcultuur duiken, laten we eens kijken naar een aantal van de top Chinese rappers van 2020.

MC HotDog (MC热狗)

Top nummers: Mr.Almost, The Korean Invasion

MC HotDog, Yao Chung-jen, een Taiwanese rapper, is een pionier in de ontwikkeling van de Chinese rapmuziek. Hij begon zijn carrière in het begin van 2000 toen het meeste Chinese publiek nog geen idee had wat rapmuziek was. Met het rapalbum Wake Up won hij in 2007 de Taiwan Golden Melody Award voor het beste Mandarijnse album.

MC Jin (欧阳靖)

Topnummers: Open Brief aan Obama, ABC

Jin Au-Yeung, beter bekend als MC Jin, is een Chinees – Amerikaanse rapper. The Rap of China maakte hem in 2017 beroemd op het vasteland van China. Hoewel hij Kantonees en Engels spreekt, niet vloeiend in Mandarijn, trekken MC Jin’s hoge vaardigheden in rapmuziek veel Chinese fans aan.

Boss Shady（谢帝）

Top song: I Don’t Go to Work Tomorrow

Boss Shady, Xie Di, is een toonaangevende rapartiest in Sichuan. Hij steeg naar roem in 2014 door een nummer genaamd “I Don’t Go to Work Tomorrow” op Song of China, waarmee Chengdu ook voor het eerst op het podium van de Chinese rapmuziekindustrie werd gezet.

Higher Brothers

Topnummers: Made in China, Black Cab, WeChat

Higher Brothers zijn een Chinese hip-hop groep uit Chengdu. Hun muziekvideo, “Made in China”, is meer dan 3,7 miljoen keer bekeken op YouTube. Het hielp hen ook de internationale markt voor rapmuziek te openen, door strenge censuur te omzeilen. Vervolgens, Higher Brothers, als een beroemde “import” muziekgroep, won veel van het Chinese publiek.

GAI

Top nummers: Gangsta, Empty Fort Strategy

GAI, Zhou Yan, is de winnaar van het eerste seizoen The Rap of China. Hij is geboren in Sichuan, de geboorteplaats van rap muziek in China, dus de meeste van zijn teksten bevatten lokale culturen, zoals Sichuan dialect en levensstijlen. Hij heeft 6 muziek awards gewonnen en samengewerkt met vele merken, zoals LiNing en Sprite.

Jony J

Top nummers: My City Nanjing, Taolu (套路)

Jony J, Xiao Jia, is momenteel een van China’s hotste rappers. Zijn lied, “Mijn stad Nanjing”, maakte hem snel bekend op het internet. Daarna won hij de 4e plaats op The Rap of China in 2017. Later, als een rap tutor in Youth With You 2 seizoen in 2020, zijn strenge maar humoristische karakter maakte hem weer populair op de trend van Weibo.

VAVA

Top nummers: My New Swag, Lifes A Struggle

VAVA, Mao Yanqi, China’s Rihanna genoemd, is de populairste Chinese vrouwelijke rapper. Ze staat op de 6e plaats in The Rap of China. Haar lied, “My New Swag” was te horen in de film Crazy Rich Asians, waardoor ze bekendheid verwierf op de internationale rapmuziekmarkt.

LongJing Rap (龙井说唱)

Top nummers: Nacht in Sanlitun, Gui (归)

LongJing Rap (DrangonWell Rap), opgericht in 2007, is een rapgroep uit Beijing. Anders dan de Sichuan rap stijl, hebben hun liedjes een duidelijke uitspraak, eenvoudig ritme, en schone teksten. Als een van de eerste rapgroepen op het vasteland van China, waren ze getuige van de verandering van de locatie van rapmuziek van Noord-China, zoals Beijing en Hebei, naar Sichuan.

NZBZ (南征北战)

Top nummers: My Sky, The Most Beautiful Expectation

NZBZ, Nan Zheng Bei Zhan, de Chinese muziekgroep, verwierf bekendheid bij het publiek met het lied “My Sky”. De groepsleden bestaan uit drie Chinese etnische minderheden. Ze wonnen de Best Original Group van MTV Global Chinese Music awards in 2017.

Edison Chen (陈冠希)

Topnummers: War, For Love

Edison Chen is een bekende Hongkongse rapper en acteur. Zijn eerste rapalbum kwam uit in 2004, toen Kantonese popmuziek de Hongkongse muziekmarkt domineerde, maar verschillende singles van deze aluin stonden nog steeds bovenaan de lokale muziekcharts. Tegenwoordig houdt hij zich meer bezig met het ontwerpen van hiphopkleding sinds er in 2008 geruchten over zijn persoonlijke leven uitlekten.

Rapmuziek dringt onder westerse invloed door in China

De eerste rapzangers in China spraken Engels omdat velen vonden dat de Chinese taal en de Chinese klanken niet bij het genre passen. Een van de eerste Chinese DJ’s die destijds rapte, DJ V-Nutz (Gary Wang), legde in 2007 uit: “Ik zou zeggen dat we nog geen Chinese stijl hebben. Als je echt wilt dat ik zeg, wat is de Chinese stijl, dan zou ik zeggen dat die nog jong is. Lokale kinderen houden op dit moment erg van westerse dingen. Dan misschien na 10 of 15 jaar, kunnen ze misschien hun eigen stijl hebben.” Op dat moment vonden bepaalde aspecten van de hiphopcultuur hun weg naar de Chinese billboards en hitlijsten, maar niet naar de ether.

Bron: VICE, Gary wang feestend in ‘The Shelter’ een hiphopclub in een bommenkelder in Beijing

Het begin van rapmuziek in China

In 2003 was de multinationale hiphopgroep Yin Ts’ang uit Beijing de eerste Chinese hiphopgroep op het vasteland die een album uitbracht dat lovend werd ontvangen. De groep bestond uit wereldwijde nomaden: twee Amerikanen, een Chinese Canadees en een Beijinger. De diversiteit van de groep – die wordt beschouwd als een van de pioniers van de Chinese rapmuziek – weerspiegelt de westerse invloed in het begin van de Chinese rapmuziek.

Bron: The New York Times, De rapgroep Yin Ts’ang

Yin Ts’ang’s eerste hit was ‘In Beijing’ (Zai Beijing), afkomstig van het debuutalbum van de groep uit 2003, ‘Serve the People.’ De titel smelt een traditionele melodie gespeeld op de viool tegen een hip-hop beat. Het nummer, waarvan de Chinese teksten de verborgen hoekjes en grote deals van de Chinese hoofdstad verkennen, veroverde de underground muziekscene stormenderhand, en vond uiteindelijk zijn weg naar karaokekamers, het internet, en zelfs de playlist van een radiostation in Beijing.

De groep verdedigt zijn teksten in het Chinees, die de Chinese stedelijke jeugd wakker schudden. “Daarvoor luisterden kinderen naar hiphop in het Engels, maar misschien kon minder dan 1 procent het echt beginnen te begrijpen”, zei Zhong Cheng, een lid van de Yin Ts’ang.

Rapmuziek raakt Sichuan

2006 zag de opkomst van een andere beroemde rapgroep uit Chengdu genaamd Big Zoo, met verschillende mixtapes en freestyle releases. De groep won verschillende binnenlandse prijzen voordat ze in 2011 ophield te bestaan. Met zijn verzen in het Sichuan-dialect wordt de groep algemeen beschouwd als degene die de ontwikkeling van de rap van Chengdu heeft geleid, en nog belangrijker, de geboorte van een nieuwe stedelijke subcultuur in Zuidwest-China.

In de late jaren 2000 bloeien de hiphoppodia in China, en in 2009 werd hiphop voor het eerst uitgezonden door de China Central Television voor het jaarlijkse Chinese Lunar New Year Gala.

Als de jaren 2010 China’s rap onderscheiden als een nieuw muziekgenre, is het maken van Chinese rap in die tijd nog steeds een winstloze en vaak subversieve activiteit. Het is dus pas in 2017 dat de Chinese hiphopscene losbarst met een toegewijd tv-programma.

De reality-tv-show ‘The Rap of China’ katalyseert sinds 2017 de opkomst van hiphop in China, waarbij de nieuwe potentiële markt wordt verkend om te komen tot monetarisering

Het ondergrondse en metalige decor van ‘The Rap of China’

“Heb je freestyle?”, de zin van Kris Wu, een van de juryleden van het tv-programma ‘De Rap van China’ (Zhongguo you xiha, of Zhongguo xin shuochang) ging viraal op Chinese sociale netwerken. De show bestaat uit het opsporen van nieuwe talenten in de Chinese rap, velen van hen voorheen underground, via een freestyle wedstrijd. Voor de start van het seizoen 2019 bereikte de hashtag #TheRapOfChina 8,7 miljard tags op Weibo over meer dan 44,23 miljoen gebruikers die de show bespreken.

Door middel van deze tv-show verkent iQYI (het Chinese videoplatform achter de show) de potentiële markt van Chinese rap dieper door de monetarisering van de rapindustrie te realiseren. Naast het vasteland van China en Taiwan, wordt de show op grote schaal gedistribueerd naar andere Aziatische gebieden, waardoor de Chinese hip-hop cultuur naar een breder publiek wordt gebracht. De show is zo’n hit onder de jonge generatie dat het een grote rol speelt in de trends van levensstijl en entertainmentconsumptie bij jongeren.

Sinds 2017, tien jaar na Gary Wang’s voorspelling over de toekomst van de Chinese rappers, piekt het buzzword ‘rap’ volgens de afleveringen van de Chinese show. Verrassend genoeg gebruiken Chinese jongeren het woord ‘rap’ veel meer dan zijn Chinese tegenhangers ‘嘻哈’ (xiha, wat hip-hop betekent) of 说唱 (shuochang wat rap betekent). Het woord ‘freestyle’ heeft geen equivalent in het Chinees, en veel van de deelnemers aan de show mixen Chinees en Engels in hun verzen.

Bron: Baidu Index, het buzzword ‘rap’ piekt volgens de afleveringen van de Chinese show

The Rap of China’s audience brings together Chinese Generation Z

Kijkend naar het programma, raken de kenmerken van Chinese rap de kijker onmiddellijk. De show is gericht op de jonge Chinese stedelijke cultuur, met een industrieel en ondergronds ontwerp, zoals geïllustreerd in de afbeelding hierboven. Kettingen, verfblikken, gereedschapskisten en andere bouwmaterialen maken deel uit van het decor van de show, en weerspiegelen de snelle verstedelijking van China die door de Chinese jeugd wordt ervaren. De donkere sfeer dompelt de kijker onder in de sfeer van ondergrondse hip-hop clubs, vaak gevestigd in schuilkelders en kelders van grote Chinese steden.

Het publiek brengt de Chinese generatie van na de jaren ’95 en ’00 samen. Volgens Baidu Index is ongeveer 70% van de Chinezen die op het Chinese internet naar “rap” zoeken jonger dan 30 jaar. Nog verrassender is dat vrouwen 55,8% van de totale zoekopdrachten voor hun rekening nemen.

Bron: Baidu index, daxue consulting analyse, leeftijds- en geslachtsverdeling van rapfans in China

Wat de geografische verdeling betreft, zijn rapconsumenten voornamelijk evenwichtig verdeeld over eerste- en tweedegraadssteden, met Beijing als nummer één en Chongqing als nummer acht. De grote belangstelling voor rap onder mensen uit de stad Chengdu en de provincie Sichuan in de buurt van de stad Chongqing houdt verband met de opkomst van een nieuw soort rap, “trap” genaamd, die het westen van China op zijn grondvesten doet schudden.

Data bron: Baidu-index, daxue consulting analyse Geografische verdeling van rapfans in China

‘The Rap of China’ benadrukt Chinees-jongerenmarktpotentieel

Maar wat de kijker op het allereerste gezicht opvalt, is het vermogen van de show om overladen te worden met reclameboodschappen. In het seizoen 2019 is de financiële applicatie 有钱花 (you qian hua, heb geld om uit te geven) de hoofdsponsor van de show. Het logo van de applicatie verschijnt overal, bovenaan het logo van de show, in de rechterbenedenhoek, en in het decor van de show. In de show zijn zelfs promotieclips te zien waarin de producten van de merken worden belicht. Marketingpromotie staat dus centraal in de wedstrijd, aangezien de deelnemers het tegen elkaar moeten opnemen in promotieclips.

Merken die de meest bekeken show onder Chinese jongeren sponsoren, weerspiegelen het marktpotentieel voor merken die zich op jonge Chinezen richten. Zo worden, buiten de hoofdsponsor, sterke drankmerken als Absolut Vodka en 江 小白 (Jiangxiaobai), een Baijiu-merk uit het zuidwesten van China, onder de aandacht gebracht. Een merk shampoo, Clear van Unilever, verschijnt regelmatig. Pepsi is ook zeer zichtbaar tijdens de show, evenals War Horse 我马 (Wo Ma), een Thais Chinees merk van energiedrankjes. Het Amerikaanse kauwgommerk Extra, in het Chinees 益 达 (Yi Da) en een merk maandverband, worden tijdens de show via rapclips gepresenteerd.

De merken die het 2019-seizoen van ‘The Rap of China’ sponsoren, weerspiegelen de levensstijl van de nieuwe Chinese generatie.

Rap als route naar gen-z-marketing

Met al deze merken die tijdens de show opduiken, kun je je afvragen wat het marktpotentieel van de Chinese jonge generatie is. Gen Z, of de post-95 generatie, omvat bijna 170 miljoen mensen in China. Hoewel velen van hen geen deel uitmaken van de beroepsbevolking, weerhoudt dat hen er niet van om geld uit te geven. Zo ontvangt 70% van hen minstens 3.000 yuan (USD420) aan zakgeld, terwijl 21% meer dan 10.000 yuan per maand krijgt.

Volgens het China Consumer Report 2020 van Mckinsey zijn bovendien “jonge, vrij bestedende consumenten in lagere steden de groeimotor van vandaag.” Deze kritische set consumenten wordt niet beïnvloed door de vertragende groei en stijgende kosten van levensonderhoud die van invloed zijn op de top-tier steden in China.

In China begint de doelconsument niet alleen bij twintigers met een fulltime baan op kantoor. Velen in hun late tienerjaren hebben al contant geld bij de hand, zelfs als ze niet beschikken over een vast inkomen. En adverteerders op ‘The Rap of China’ weten dit.

Exploring West-China’s grootste steden van rappers

Zoals ‘The Rap of China’ laat zien, bevat hiphop muziek straatmode en internet cultuur, die wordt omarmd, geleerd, en gemaakt door de jonge Chinese generatie. De demografische analyse van het trefwoord “rap” op Baidu toont de oostelijke provincies als het epicentrum van de trend. In het westen zien we echter ook dat de provincie Sichuan door het fenomeen wordt getroffen. Een nieuwe hiphoprevolutie, trap genaamd, doet zich voor in Chongqing en Chengdu, de twee grootste steden van het westen. Trap muziek is een subgenre van hip-hop, gekenmerkt door het significante gebruik van afgestemde kick drums en bas, en een vaak donkere sfeer en lyrische inhoud.

Maak kennis met Chengdu’s heetste rappers: Xie di, Higher brothers, Ty.

In Chengdu, provincie Sichuan, is hip-hop nog heter dan zijn beruchte pittige keuken. Hier wonen de Higher Brothers, China’s heetste hip-hop export. Deze band van vier vrienden is de eerste die het internationaal heeft gemaakt met hun DIY teksten, opnames en productie. Hun clip ‘Made in China’ op YouTube is de meest bekeken onder de Chinese hiphopvideo’s, met bijna 20 miljoen views.

Bron: 88rising’s YouTube-kanaal, Higher Brothers’ clip ‘Made in China’

Net als Big Zoo’s vroegere rap, smelten ze Sichuan-dialect, Mandarijn en Engels in hun teksten. Maar ze doen het nooit expres, ze richten zich vooral op de betekenis van de woorden in elk van deze talen, en hoe het klinkt. Als niemand weet waarom de val in Chengdu aanslaat, zou het Sichuanese dialect de reden kunnen zijn. Dit twangy lokale dialect leent zich naar verluidt natuurlijker voor de muziekstijl dan het Mandarijn, de officiële taal van China.

Het legendarische Chengdu City Rap House is het hart van Chengdu’s rap. Het is een van de meest invloedrijke hip-hop labels in China, het best bekend voor het voeden van het succes van de Higher Brothers. Het collectief verzamelt andere superberoemde rappers uit Chengdu, zoals Ty. en Boss Shady (Xie Di).

Chengdu’s rappers moeten opboksen tegen strenge censuur

De laatste heeft in 2014 een uitbarsting van populariteit gekend door Chengdu’s rap naar een Chinese talenten-tv-show genaamd ‘The Voice of China’ te brengen. In 2018 bracht de rapper een dialect-zwaar nummer uit genaamd ‘Fuck Off Foreigners’ (Gua laowai). De harde teksten van het nummer richting buitenlanders zorgden ervoor dat hij een jaar lang niet mocht optreden in China. Maar Shady laat zich niet uit het veld slaan door de censuur en kondigt een samenwerking aan met Ty. om een nieuw platenlabel op te richten.

Ty., in eigen land de meest succesvolle solo-rapper van Chengdu, kreeg ook te maken met censuur door zijn doorbraaktrack ‘Hooked on drugs’ (Hai yao shang le yin), in 2014. De rapper verschijnt toen in ‘The Rap of China’ met een commerciëlere rap met andere artiesten, waaronder Boss Shady. Hij is al lang bevriend met de Higher Brothers en is ook te horen in enkele van hun onlangs uitgebrachte tracks.

Bron: VICE, YouTube, Ty. (links) en Boss Shady (rechts)

Maar een nieuwe onaangename rivaliteit komt uit een andere naburige westerse stad, wiens rappers hun populariteit hebben gebouwd op de rug van het succes van ‘The Rap of China.’

Chongqing, het Atlanta van China

Deze stad is Chongqing, de op twee na grootste stad van China, en de thuisbasis van 31 miljoen mensen. De bijnaam ‘miststad’ of ‘brugstad’ wordt vaak vergeleken met Atlanta, Georgia, de geboorteplaats van trap music in de Verenigde Staten.

Hier bevindt zich het GOSH muzieklabel, dat de meest invloedrijke rappers van Chongqing verzamelt, met bekende namen in heel China, zoals GAI, Bridge, en Wudu Montana. Deze drie rappers verschijnen allemaal in de razend populaire realityshow ‘The Rap of China’, waarbij GAI het eerste seizoen won, in 2017.

Hoewel, GAI’s eerste uitbarsting van populariteit kwam in 2015, samen met de release van ‘Gangster,’ een controversiële track waarin de rapper beweert een gangster te zijn. De track werd al snel verboden op de meerdere Chinese video-websites, mensen die zich afvragen of dit nummer zou kunnen aanzetten tot criminele activiteiten.

Hoe een matcha-shop-eigenaar-gone-rapper de rapmuziek van Chongqing populariseerde

Popularisering van rap met behulp van Chongqing-dialect met soortgelijke dialecten, GOSH-label maximaliseert zijn invloed op de zuidwestelijke regio. De eerste rapper die over de miststad zingt is Wudu Montana (Wudu betekent letterlijk ‘miststad’ in het Chinees), een eigenaar van een matcha-theewinkel. Net als de Yin Ts’ang crew vertelden zijn eerste hits over zijn dagelijks leven toen hij opgroeide in de uitgestrekte stad, en de ontwikkeling ervan sinds de jaren ’90. Het is deze straatcultuur die hij probeert over te brengen in zijn sounds. Volgens hem “is Chongqing erg veranderd, dingen die eerst klein waren zijn nu groot.”

Bron: VICE, YouTube, Wudu Montana (links) en Gai (rechts) op het podium

Een andere rapper, wiens naam ook resoneert met de stad en zijn vele bruggen, is onlangs de nieuwe rijzende ster van Chongqing geworden. Bridge is misschien wel de rapper van Chongqing wiens uiterlijk het meest explosief is. Dreadlocks en grote bubbelglazen zijn de kenmerken van deze energieke rapper. Volgens hem kunnen mensen met trap dingen uitdrukken met beats, net zoals de Chinese dichters dat vroeger deden.

Bridge tijdens zijn deelname aan seizoen 2 van ‘The Rap of China’

Chongqings rap is agressiever dan die van Chengdu. Dit komt tot uiting in wat die rapper ‘attitude’ noemen. Als mensen de rap van Chengdu en Chongqing met elkaar vergelijken, zien we dat deze rappers hun eigen glanzende kenmerken hebben, of ze nu uit Chongqing of Sichuan komen.

Chinese rap gaat buiten China

Dat gezegd hebbende over ‘The Rap of China,’ Chengdu, en de rap van Chongqing, zijn we momenteel duidelijk getuige van de opkomst van de Chinese rapmuziek. Maar hoe zit het wereldwijd? Is er een kans voor Chinese rap om buitenlands publiek te vangen, terwijl buitenlandse streaming muziek- en videoplatforms in China worden geblokkeerd?

88rising, een multimediabedrijf en muzieklabel voor Aziatische rap in de VS

Een in New-York gevestigd bedrijf dat in 2015 werd gelanceerd, maakte zijn topprioriteit om het profiel van Aziatische hiphop in de Verenigde Staten te verhogen. De naam is 88rising (de 8 is het gelukkigste getal in de Chinese cultuur), een op Azië gericht platenlabel en mediabedrijf. Het bedrijf, dat slechts 3 tot 4 Aziatische artiesten per keer opneemt, richt zich op het exporteren van de Oosterse cultuur naar het Westen, één virale hit per keer. Onder de uitgelichte artiesten vertegenwoordigt de crew van de Higher Brothers de Chinese tak.

Sinds de Higher Brothers in 2016 tekenden onder de vlag van 88rising, voltooide de rapgroep uit Chengdu twee Amerikaanse tours voor uitverkochte menigten. De eerste zet van 88rising om de Higher Brothers-hype in de Verenigde Staten te vertalen, kwam met de virale YouTube-video ‘Rappers React to Higher Brothers’, waarin beroemde Amerikaanse rapartiesten zeer positief reageerden op hun ‘Made in China’-hit. Sindsdien heeft de groep zijn langverwachte nieuwe album ‘Five Stars’ uitgebracht, nog steeds onder het 88rising-label.

Bron: Higher Brother’s Facebook-pagina met de aankondiging van hun deelname aan 88rising’s muziekfestival in Los Angeles, 2019

Veel van de kracht van 88rising is te danken aan het feit dat het meer opereert als een PR-bureau dan een platenlabel. Miyashiro, de CEO van 88rising, schat dat slechts 30% van het bedrijf is gewijd aan fulltime muziek. De andere 70% wordt verdeeld tussen videoproductie, bedrijfsontwikkeling en het bevorderen van directe relaties met streaming muziek- en videoplatforms, hun digitale speeltuin.

Maar in China zijn relaties met Spotify’s teams niet genoeg, met de meeste buitenlandse streaming platforms geblokkeerd en vervangen door lokale equivalent. Dit verklaart waarom 88rising besloot de Chinese muren te doorbreken door een dozijn fulltime medewerkers in Shanghai in dienst te nemen.

In 2019 won Higher Brothers de prijs voor hiphopartiest NetEase’s label van de jaren, 88rising nam de prijs voor Chinese muziekstreaming van het jaar op hetzelfde evenement.

Kan censuur het glazen plafond zijn van de opkomst van China’s rapmuziek?

Ironiek genoeg werden een maand na het ontvangen van deze prijzen verschillende 88rising-tracks van NetEase getrokken, ogenschijnlijk vanwege lyrische inhoud die buiten de eisen van de Chinese censoren viel. Zelfs de razend populaire realityshow “The Rap of China” viel onder de regelgeving van de staatsomroepadministratie, die afbeeldingen van de hiphopcultuur verbood, met inbegrip van tatoeages en obscene teksten. Het maken van rap over drugs, seks, geweld en politiek is uit den boze.

Het begin van hiphop – inclusief trap music – in China werd voornamelijk beïnvloed door de westerse cultuur. Westerse teksten bevatten vaak geweld en anti-systeem verzen, een pad dat Chinese rappers ten koste van hen probeerden te bewandelen.

Zelfs met censuur, echter, is het succes van rap in China onder de jonge Chinese generatie reëel. Door naar het westen te trekken, naar Chengdu, heeft de Chinese rap alleen maar zijn uniciteit bewezen: het is scherpzinnig, technisch, en vereist grote behendigheid om Chinese dialecten, Mandarijn, en Engels te mengen. De nadruk ligt op de stijl en het karakter van de rapper, waarbij verzen van Chinese rappers verschijnen in het proces van de opbouw van een volwaardig karakter, met coolness en attitude in het middelpunt.

Auteur: Maxime Bennehard

Lees ook, wat Chinezen zeggen over de black lives matter beweging

Beluister 100 China ondernemersverhalen op China Paradigms, de China business podcast

Luister naar China Paradigm op Apple Podcast