Biologische basis van depressie

in deze video ga ik het hebben over de biologische basis van depressie depressie en ik heb het niet over een slecht humeur maar ik heb het over depressieve stoornis depressieve stoornis is een belangrijke oorzaak van leed invaliditeit en dood door zelfmoord het is het prototype van de categorie van psychische aandoeningen genaamd de depressieve stoornissen die leed of invaliditeit van abnormaal negatieve stemming in aanvulling op de depressieve stoornissen met zich meebrengen Naast een negatieve stemming hebben depressieve stoornissen ook vaak daarmee samenhangende symptomen, zoals gevoelens van hopeloosheid of verlies van plezier en activiteiten. In 2014, het jaar waarin ik deze video maak, is ons begrip van de oorzaak van de depressieve stoornis nog steeds zeer beperkt. Als we de hersenen van patiënten met een depressieve stoornis met het blote oog of met traditionele microscopische studies bekijken, zijn er in principe geen consistente afwijkingen te zien in het weefsel van deze patiënten. en onderzoek met diermodellen hebben gesuggereerd dat er enkele functionele afwijkingen kunnen worden ontdekt in de hersenen van veel patiënten met een depressieve stoornis. Hier in deze illustratie van de hersenen kijken we naar de buitenkant van de hersenen en de verschillende hersenkwabben, het bovenste deel van de hersenen, zijn met verschillende kleuren gelabeld en in deze illustratie kijken we ook naar de hersenen, maar ze zijn verdeeld in de rechter- en linkerhelft en we kijken naar de binnenkant van in dit geval de linkerhelft van de hersenen in een paar specifieke gebieden die abnormale activiteit lijken te hebben in deze studies, gaat het om dit deel van de hersenen in deze lichtblauwe kleur die de frontale kwab wordt genoemd. Laat me dat even opschrijven. De frontale kwab is de kwab die het meest vooraan in de hersenen zit en hier aan de binnenkant is dat al dit spul. Al dit spul hier is ook de frontale kwab en het andere deel is niet te zien aan de buitenkant. Het is alleen te zien aan de binnenkant en omvat een aantal verschillende structuren zoals deze structuur hier en enkele andere die achter de hersenstam liggen en de limbische structuren worden genoemd. Laat me dat woord opschrijven, limbische structuren, limbische structuren hier en deze studies hebben gesuggereerd dat er een abnormaal verminderde activiteit lijkt te zijn in gebieden van de frontale kwab en gebieden van verhoogde activiteit in gebieden van de limbische structuren. Deze bevindingen lijken goed te passen bij andere studies die een rol aantonen voor deze delen van de hersenen in de regulatie van de emoties en in in het bijzonder reacties op stress functies van de hersenen die bijzonder abnormaal lijken te zijn bij patiënten met een depressieve stoornis met betrekking tot stress is ook opgemerkt dat veel patiënten met een depressieve stoornis abnormale bloedconcentraties hebben van bepaalde hormonen die in het bijzonder geassocieerd worden met stress bijvoorbeeld het hormoon cortisol dat een belangrijk stresshormoon is er is een bepaald gebied van de hersenen dat de meeste hormonen controleert inclusief de stresshormonen dat zich hier bevindt in dit gebied is en de hypothalamus praat heen en weer met veel gebieden van de hersenen, maar twee gebieden in het bijzonder waarmee het heen en weer communiceert zijn de frontale kwabben en de limbische structuren van de hersenen. Men denkt dat misschien abnormale communicatie tussen de frontale kwabben en de limbische structuren en de hypothalamus bij depressieve stoornissen een rol spelen in waarom er abnormale concentraties van bepaalde stressgerelateerde hormonen in de bloedstroom van deze patiënten zijn. stresshormonen kunnen de meeste weefsels van het lichaam beïnvloeden, maar zij beïnvloeden ook de hersenen zelf, met inbegrip van de frontale kwabben, de limbische structuren en de hypothalamus, die feitelijk de hoeveelheden ervan in het bloed controleert, zodat het voor de depressieve stoornis nog onduidelijk is welke afwijkingen van deze stresshormonen oorzaken zijn en welke gevolgen van de ziekte zelf zijn sommige kenmerken van de depressieve stoornis lijken ook afwijkingen in neuronale routes te betrekken die gebruik maken van bepaalde neurotransmitters, de moleculen die communiceren tussen neuronen in de hersenen en de abnormaliteiten van deze wegen kunnen abnormaal verminderde of verhoogde activiteit veroorzaken in bepaalde delen van de hersenen zoals de frontale kwabben en Olympische structuren verzamelingen van veel van deze neuronen die deze neurotransmitters produceren hebben hun somas of hun cellichamen in een paar gebieden van de hersenstam de structuur onder de grote hersenen en dan projecteren hun axonen naar vele gebieden boven in de grote hersenen met inbegrip van de frontale kwabben en de limbische structuren één van deze wegen beginnen in wat de raphe kernen van de hersenstam worden genoemd en er zijn verschillende groepen raphe kernen op verschillende niveaus van de hersenstam die projecties omhoog sturen naar vele gebieden van de grote hersenen waaronder de limbische structuren in de frontale kwab en zij zijn verantwoordelijk voor veel van de serotonine die in de hersenen wordt afgescheiden serotonine die abnormaal blijkt te zijn bij veel patiënten met een depressieve stoornis een andere route begint in een gebied dat de locus coeruleus coeruleus wordt genoemd en dat hier in de buurt ligt in de hersenstam en het zendt ook serotonine uit naar de hersenen. de hersenstam ligt en ook lange axonen omhoog stuurt naar verschillende gebieden van de grote hersenen en veel van de neurotransmitter noradrenaline afgeeft, noch happy nephron en ook dit blijkt abnormaal te zijn bij veel patiënten met depressieve stoornissen dan is er een pad dat begint in een gebied dat het ventrale tegmentale gebied wordt genoemd, dat ik kortweg als VTA zal schrijven en dat zich hier in de hersenstam bevindt en ook lange axonen omhoog stuurt naar verschillende gebieden van de grote hersenen en het ventrale tegmentale gebied levert een groot deel van de dopamine aan de hersenen dopamine deze neurotransmittersystemen beïnvloeden de functie in vele delen van de hersenen waaronder de frontale kwabben en de limbische structuren en ondersteunend voor het idee dat afwijkingen van deze systemen betrokken zijn bij de depressieve stoornis is het feit dat medicijnen die deze verschillende neurotransmitters dopamine noradrenaline en serotonine beïnvloeden vaak de symptomen van de depressieve stoornis verbeteren een nieuwer idee dat interessant is, is dat er afwijkingen kunnen zijn van wat wordt genoemd neuroplasticiteit neuroplasticiteit is een groot woord dat alleen maar betekent dat de hersenen veranderen als reactie op ervaringen en deze veranderingen kunnen optreden op het niveau van een verbinding tussen een paar hersencellen een paar neuronen in de hersenen waar de sterkte of de efficiëntie van de informatiestroom van het ene neuron naar het andere kan veranderen op grond van ervaringen of het kan gebeuren op het niveau van netwerken van neuronen die wijdverspreid zijn verschillende soorten verbindingen en paden dat informatie stroomt door de hersenen op basis van de ervaringen die de hersenen opdoen en het bewijs stapelt zich op dat aspecten van neuroplasticiteit abnormaal lijken te zijn in diermodellen van de depressieve stoornis, maar net als de andere afwijkingen die tot nu toe zijn gevonden is het onduidelijk of deze afwijkingen van neuroplasticiteit een oorzaak of een gevolg zijn van de depressieve stoornis. Er zijn dus een aantal biologische afwijkingen gevonden die samengaan met de mentale afwijkingen die we zien bij de depressieve stoornis, biologische andere aanwijzingen voor biologische factoren die betrokken kunnen zijn bij de oorzaak van depressieve stoornissen zijn genetische studies die suggereren dat een predispositie kan worden overgeërfd verschillende genen die verband houden met de hersenfunctie zijn in verband gebracht met het risico de ziekte te ontwikkelen het kan zijn dat deze genetische afwijkingen het risico verhogen dat de hersenen abnormale reacties ontwikkelen op negatieve of stressvolle gebeurtenissen vooral vroeg in het leven wanneer de hersenen zich nog snel ontwikkelen als reactie op ervaringen maar zoals bij de meeste, zo niet alle psychische stoornissen, lijkt er naast de biologische factoren lijken er ook psychosociale factoren te zijn bepaalde psychosociale factoren zijn in verband gebracht met het risico van het ontwikkelen van een depressieve stoornis, zoals misbruik in de kindertijd stressvolle gebeurtenissen of beperkte sociale steun tijdens ongunstige omstandigheden, zodat het voor veel, zo niet de meeste mensen met een depressieve stoornis net als bij de meeste andere soorten geestesziekten lijkt dat een ongelukkige constellatie van zowel biologische als psychosociale factoren samen de ziekte veroorzaakte