Beorn

De HobbitEdit

Beorn woonde in een houten huis op zijn weideland tussen de Nevelbergen en Mirkwood, ten oosten van de Anduin. Zijn huishouden bestond onder andere uit een dierenkudde (paarden, honden, schapen en koeien); volgens Gandalf at Beorn zijn vee niet op en joeg hij niet op wilde dieren. Hij kweekte ook grote stukken klaver voor zijn bijen.

Gandalf geloofde dat Beorn ofwel een afstammeling was van de beren die in het Nevelgebergte hadden geleefd vóór de komst van de reuzen, ofwel een afstammeling van de mensen die in de streek hadden geleefd vóór de komst van de draken of de Orken uit het noorden.

Beorn was van een immense grootte en kracht voor een man en behield zijn grootte en kracht in berengedaante. Hij had zwart haar (in beide vormen) en een dikke zwarte baard en brede schouders (in menselijke vorm). Hoewel Beorn niet echt een “reus” was, was zijn menselijke gedaante zo groot dat de anderhalve meter lange Bilbo oordeelde dat hij gemakkelijk tussen Beorns benen had kunnen lopen zonder zijn lichaam te raken. Beorn noemde ook de grote rots bij de Anduin de Carrock (een naam afgeleid van het Welshe Carreg), en creëerde de treden die van de basis naar de platte top leidden.

In De Hobbit ontving Beorn Gandalf, Bilbo Balings en 13 Dwergen en hielp hen bij hun zoektocht om hun koninkrijk onder de Eenzame Berg terug te veroveren. Hij was overtuigd van hun betrouwbaarheid nadat hij hun verhaal had bevestigd over de ontmoeting met de Goblins van het Nevelgebergte en Gandalf’s slachting van hun leider, de Grote Goblin. Beorn gaf de groep niet alleen de broodnodige voorraden en onderdak, maar ook vitale informatie over het te volgen pad bij de doortocht door Mirkwood.

Later, horende van een grote horde Goblins in beweging, kwam Beorn op tijd bij de Eenzame Berg aan om de beslissende slag toe te brengen in de Slag van Vijf Legers. In zijn berengedaante versloeg hij de leider van de Goblins, Bolg en zijn lijfwachten. Het leger van de Goblins verspreidde zich en was een gemakkelijke prooi voor de andere legers van Mensen, Elfen, Dwergen en Arenden. Beorn verliet vaak zijn huis gedurende het verhaal van De Hobbit voor uren of dagen achter elkaar, voor doeleinden die niet volledig worden uitgelegd.

Later in De Hobbit wordt gezegd dat “Beorn inderdaad een groot opperhoofd werd in die streken en heerste over een groot land tussen de bergen en het woud; en er wordt gezegd dat gedurende vele generaties de mannen van zijn lijn de macht hadden om de gedaante van een beer aan te nemen en sommigen waren grimmige mannen en slecht, maar de meesten waren in hart als Beorn, zij het minder in grootte en kracht.”

The Lord of the RingsEdit

In de jaren tussen de Slag van Vijf Legers en de Oorlog van de Ring, mogelijk aangespoord door zijn interactie met Thorins gezelschap, kwam Beorn uit zijn kluizenaarschap tevoorschijn en groeide uit tot een leider van de woudmannen die tussen de rivier Anduin en de randen van Mirkwood woonden. Zoals Glóin in The Fellowship of the Ring verklaart, houden de Beornings ook “de Hoge Pas en het Fort van Carrock open.”

Enige tijd voordat de Oorlog van de Ring zelf begon, werd Beorn opgevolgd door zijn zoon Grimbeorn de Oude. Zijn dood is niet opgenomen in de chronologieën in de bijlagen van De terugkeer van de Koning.