Behandeling van asymptomatische linkerventrikeldisfunctie

Patiënten met afwijkingen in de systolische of diastolische functie van de linkerventrikel (LV) hebben soms geen symptomen, vooral in het beginstadium. Deze patiënten zijn niet ongewoon in de gemeenschap, en de prevalentie van deze aandoening neemt toe in aanwezigheid van risicofactoren zoals diabetes, hypertensie, en coronaire hartziekte. Patiënten met asymptomatische LV-disfunctie hebben een significant verhoogd risico op openlijk hartfalen en mortaliteit. Daarom is het van het grootste belang deze patiënten te identificeren en te behandelen om progressie van de ziekte te voorkomen. Echocardiografie is een uitstekend instrument om de systolische en diastolische eigenschappen van de linker hartkamer te karakteriseren. De kosten en het gebrek aan wijdverspreide beschikbaarheid hebben echter het nut ervan bij het screenen van de algemene bevolking beperkt. Een zorgvuldige klinische beoordeling in combinatie met elektrocardiografie en bepaling van de natriuretische peptide-spiegel kan patiënten met een hoger risico identificeren die moeten worden doorverwezen voor een gedetailleerde evaluatie van de LV-functie. Het doel van de therapie is de remodellering van de LV te stoppen en zelfs om te keren. Neurohormonale blokkade, nu de hoeksteen van de behandeling van hartfalen, heeft aantoonbaar gunstige effecten bij patiënten met asymptomatische systolische LV-disfunctie, zowel wat betreft het omkeren van de remodellering als het verminderen van ongunstige klinische uitkomsten. Behalve controle van risicofactoren is er geen bewijs voor een specifieke therapie voor asymptomatische patiënten met LV-diastolische disfunctie.