Articles

Beginnende schrijvers begeleiden

On oktober 23, 2021 by
We zijn al 14 dagen op school (woohoo) en ik wil graag een paar manieren met jullie delen waarop ik mijn beginnende schrijvers begeleid. Een van de leukste kanten van de brugklas is om te zien hoe de leerlingen in 9 korte maanden tijd groeien. Ze beginnen met het schrijven van losse zinnen (soms losse woorden) en eindigen met het schrijven van samenhangende alinea’s – het is verbazingwekkend! Maar daarvoor hebben ze wel dagelijks expliciet schrijfonderwijs nodig, met kansen om elke dag te schrijven.
Toen ik vorig jaar lesgaf aan de eerste klas, wist ik niet dat ik leerlingen moest leren om in een dagboek te schrijven. Dus ik deelde dagboeken uit en we gingen aan de slag. VRIENDEN – Ik heb het hele jaar voor mijn fout betaald en de dagboeken waren een puinhoop. Overal letters, door elkaar gehusselde bladzijden, tonnen illustraties voor ontbrekende schrijfsels – ALLE.MIJN.FOUT.

Hoe schrijf ik in een dagboek?

Dit jaar ben ik proactiever geweest en ben ik op de tweede schooldag begonnen met een mini-les “Hoe schrijf ik in een dagboek”. Hoe schrijf je in een dagboek?
  • Open de dichtstbijzijnde lege pagina
  • Datum in de rechterbovenhoek
  • Plaatje onder of boven (beslis voordat je gaat schrijven)
  • Je letters moeten op twee regels passen. Kleine letters passen onder de eerste regel.
  • Laat een ruimte van 1 regel tussen je handschrift
Zoals je in dit bericht zult zien, zijn onze dagboeken niet perfect… MAAR ze zijn lichtjaren vooruit op waar ik vorig jaar was. Plus, ik ben *super* trots op mijn vrienden. Ze hebben zo hard aan schrijven gewerkt en ik heb al een paar fantastische schrijvers (bedankt kleuterjuffen!!).

Hoe spel ik??

Op dag 3 gaat onze miniles over het refrein “Ik weet niet hoe ik moet spellen. Hoe spel je? Welke letter komt hierna?” Geef toe aan deze eisen en je schrijfbesprekingen veranderen in een spellingswedstrijd in plaats van een gesprek.

In het bijzijn van de hele klas modelleer ik het schrijven van een verhaal door woorden uit te rekken. Dan onderstreep ik woorden waar ik niet zeker van ben. Ik leer mijn leerlingen dat een onderstreping betekent – “Hé juf W. Ik heb erg mijn best gedaan om dit woord uit te rekken, maar ik denk nog steeds dat het niet goed is.” Als het een woord is dat je ziet, een klank die duidelijk ontbreekt, of een fonetisch patroon dat we leren, zal ik de leerlingen ernaar vragen. Zo niet, dan laat ik het voor nu. Onderstrepen is een redding!

Een van de meest ontmoedigende onderdelen van het schrijven is het vergeten woord. Ik vind het geweldig als leerlingen hun handschrift voorlezen en zich realiseren dat ze het woord “Phil” hebben weggelaten. Vanaf het allereerste begin leer ik mijn leerlingen ‘worteltjes’ in te voegen (deze kleine vriend voegde wat pijl pizzaz toe) om aan te geven dat er woorden moeten worden toegevoegd. Voor lange zinnen of details die worden toegevoegd, leer ik de leerlingen een astrik te gebruiken en die onderaan hun papier toe te voegen. Zo raken we niet in paniek en het herinnert de leerlingen eraan dat ze hun werk moeten herlezen.

*Standing on soapbox*
Dus als leraren wordt ons keer op keer verteld dat onze wiskunde-instructie moet overgaan van concreet naar representatief naar abstract. En we doen dit omdat het ‘echte’ ervaringen van studenten en een context voor echt. En wat denk je? Het werkt en het is verbazingwekkend! SCHRIJVEN IS NIET ANDERS. Leerlingen moeten hands-on, echte ervaringen hebben. Schrijven kan niet blijven deze pijnlijke taak van potlood-naar-papier-werk, ik-schrijf-omdat-mijn-leraar-me-vertelde-te-schrijven.
*Off soapbox*

Hoe maak ik schrijven ‘echt’?

Tijdens de tweede week heb ik mijn wetenschappers aan het werk gezet om onze drie klassenplanten te onderzoeken en te leren kennen – Plantuska (bamboe), Phil (een liaan), en Rocket (een hortensia). Leerlingen werkten in partners met een vergrootglas om waarnemingen te doen over onze planten. Na 15-20 minuten observaties te hebben gedaan en erover te hebben gepraat, gingen we terug naar onze stoelen en schreven over een van de planten die we hadden geobserveerd. Ik zette Yo-Yo Ma aan en het was AMAZING. Ik hou ervan om mijn vrienden in hun element te zien. Bovendien waren ze plantenexperts (duh – 15 minuten doen dat voor je!) en wisten ze precies wat ze wilden delen.

Echte-wereldervaringen zijn belangrijk bij het schrijven. Ze geven leerlingen het vertrouwen om te schrijven, de context waarom we schrijven, en een leidraad voor hoe te beginnen.

Hoe gebruik ik een zinsdeel?

In de eerste weken gebruik ik veel zinsdelen. Leerlingen mogen altijd van deze ondersteuning afwijken, maar voor velen is het een manier om hun ideeën te structureren. Als ik maandag begin met Writer’s Workshop (woohoo), zal ik beginnen met deze zinsconstructies te verwijderen. Ze zullen weer verschijnen als we beginnen met het schrijven van alinea’s en open antwoorden.

Hoe beoordeel ik mijn schrijfsels?

Bij het schrijven van dagboeken worstel ik met een manier om leerlingen te evalueren en aan te moedigen meer details toe te voegen. Deze week ging een van onze minilessen over het toevoegen van details aan onze illustraties en geschriften. Ik had vier vooraf geschreven/geillustreerde versies van hetzelfde verhaal. De leerlingen hielpen me om de schrijfsels te beoordelen (1-4 sterren). We bespraken welke vragen we hadden terwijl we de verhalen lazen, wat er miste in de illustraties, en welk verhaal we liever zouden lezen. Daarna gingen we terug naar onze stoelen en keken naar enkele van onze oude schrijfsels van de eerste 2 schoolweken. We gingen terug en voegden details toe aan onze schrijfsels en onze illustraties om hun 3 en 4 sterren kunstwerken te maken! Het was een eenvoudige mini-les, die we nog vaak zullen herhalen. (Je kunt deze zinnen en het schrijfpapier hier gratis downloaden of als onderdeel van mijn schrijfbundel voor het begin van het jaar hier downloaden.)

Hoe deel ik mijn schrijfsels?

In deze eerste schrijfweken leer ik mijn leerlingen ook expliciet hoe ze hun schrijfsels kunnen delen en feedback kunnen geven aan hun vrienden. We bewaren de laatste 7-8 minuten van ons schrijfblok voor delen. Dit is de grootste motivator voor mijn kinderen; ze vinden het geweldig om hun schrijfsels te delen. Meestal delen 4-5 leerlingen elke middag, zodat elk kind de kans krijgt om elke week te delen.

Onze deelroutine ziet er als volgt uit –

  1. Aanmoediging/Bouwt gemeenschap Leraar: “Ik kies __________.” (Leerlingen: “Laten we gaan __________!” (met een meezingstem die bij de mijne past)
  2. Delen van het werk: De leerling legt zijn/haar werk onder de documentcamera zodat het op het scherm projecteert, en draagt de microfoon om te delen.
  3. Specifieke feedback: Vervolgens kiest de vriend die net zijn/haar werk heeft voorgelezen 2 vrienden uit de klas om een specifiek compliment te geven (“Ik hou van de manier waarop je me ___________ hebt verteld.” “Je hebt goed werk geleverd op _______________.” “Ik vond het echt leuk hoe je _________________.”
  4. Klassenjuich: De presentator kan dan een klas cheer kiezen om te ontvangen. Wij gebruiken Kagan Cheers en vinden ze geweldig. Onze favorieten? Trucker, roller coaster, seal of approval. 🙂
Vrienden, ik ben zo opgewonden om te zien hoe mijn 1e klassers dit jaar groeien. Ik heb het gevoel dat we dit jaar *ton* veel tijd aan schrijven hebben besteed, maar het werpt nu al vruchten af. Bovendien kunnen we deze week met deze eerste aanzetten gemakkelijk van start met de schrijfworkshop!
Wat zijn jouw manieren om beginnende schrijvers aan te moedigen? Ik hoor graag wat in jouw klas werkt! Als u geïnteresseerd bent in de bronnen en minilessen voor de bovenstaande ideeën, kunt u ze hier downloaden.

Mededoen met mij voor wekelijkse updates voor de klas en gratis bronnen die precies goed zijn voor jouw wiskundeklas

Geef een antwoord

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd.